Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά - Δύο Ποιήματα

Art: Vladimir Kush ~ "Diary of Discovery"

i.ΧΡΟΝΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ

Στην άκρη του κάστρου, έτσι καθώς το βλέμμα μου πλανάται πέρα στον ορίζοντα αναζητώ τη ζωή, αναζητώ εσένα ζωή της ζωής μας, γιατί χάρη σ’ εσένα φωτίστηκαν οι σκοτεινές ρωγμές της μνήμης εκεί που κινδύνευαν να χαθούν για πάντα.

Από το κάστρο του Διδυμοτείχου το βλέμμα μου αναζητεί τη γενέτειρά σου, τώρα που ήρθες στο νου μου εσύ, υπέροχε δημιουργέ, πρεσβευτή της Θρακιώτικης και Βυζαντινής παράδοσης , ομορφοστόλιστη άνοιξη στον φοβερό χειμώνα μας!

Εντυπωσιάζομαι από το μεγαλείο σου και γράφω για να ακούσω πιότερο τη σκέψη μου, τη φωνή μου.

Στην ερημιά του κόσμου ,αηδονόλαλη φωνή, 

σιμώνεις και ηχείς γλυκά στ’ αφτιά μου 

και ζω τις πιο γλυκές στιγμές, 

μ’ ένα ηχόχρωμα ζεστό, 

μ’ ένα τραγούδι που μαγεύει την καρδιά μου!

Μες στα σκοτάδια της ψυχής, αργό ξημέρωμα

τα ίχνη της παράδοσης αγγίζω,

νότες δημοτικές, βυζαντινές,

στις αντιθέσεις της ζωής

σημάδι αλάνθαστο να ζω και να ελπίζω!

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά

✦    ✦    ✦    ✦

ii. Λόγια παραινετικά 

Παρ'όλα αυτά,προχώρα ,μου είπες

κι ας σκοντάφτεις πάνω σε συγκεχυμένες μορφές με ξεφτισμένα ιδανικά.

Πολλοί θέλουν να σε φυλακίσουν ,να μην ακούγεται η φωνή σου,

γιατί η ευτυχία τους, έγκειται στον εγκλεισμό σου .

Προχώρα ,χτίζοντας τις πεποιθήσεις σου, για να γκρεμιστούν 

τα κάστρα των δήθεν ,που φθείρονται χωρίς την παρουσία σου, αφού μαζεύουν πολύ δηλητήριο στο σώμα τους !

Προχώρα !Το φλιτζάνι της κακίας πάντοτε θα ξεχειλίζει και θα βρέχει τα δάχτυλά σου !Αλλά ο κισσός, πάντα ακουμπά στο πλατάνι που δεν τον αποδιώχνει .

Ζήσε ,η φύση, σου δείχνει τον δρόμο .

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά