Όλα τα ταξίδια του ήταν
μικροί περίπατοι
και μόνο οι αντίλαλοι
του πελάγου φτάνουν
στ΄αφτιά του,
από όστρακα από ξάρτια
σπασμένα, πανιά καμμένα
από την κάψα του καλοκαιριού.
Το στριφτό τσιγάρο στο στόμα του
μασάει τις αργίες των αναμνήσεων
σε βρώμικα λιμάνια της Ανατολής
η φωτογραφία της νιότης
στον αραχνιασμένο τοίχο στέκει περήφανα
αναπολεί τα περασμένα χρόνια
λες και το όνειρο παραφυλάει την ψυχή
περασμένα μεσάνυχτα.
Σιωπή, αγρυπνία.
Το ταξίδι είναι μπροστά...
Γρηγορία Πελεκούδα
Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου