Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023

"PHILOSOPHER" Poem By Jernail S Aanand translated in Polish by Dr Zbigniew Roth



 PHILOSOPHER

By
Jernail S Aanand



Poor fellow! Thought he knew
Life more than those
Who suffered in the chawls
In the vicinity of high rise Malls.

Words are easier said than acts done
Philosophising is a luxury
Unavailable to those
Who become the fodder of history

Philosophers take pleasure
In trading soda and lime
While people are getting roasted
On the hot plate of time

I wonder if any philosopher
Ever paved the way
For the future of humanity
Without digging the graves of history.

Walking astride the fulcrum
Of the present,
The philosopher lights up
Only the chequered lanes of pasternity.

Future is a shapeless mass
Diluted in the present's flask
Stops for a moment
And then flows into the past.

Philosophy is an art sublime
Which brings up abstractions
From the graves,
And rubs them hard on the wounds of time.


 Dr Zbigniew Roth 


FILOZOF
( PHILOSOPHER )
Jernail S Aanand



Biedaczysko! Myślałem, że wiedział
Życie każdy wie , że jest więcej niż trudne
Tu cierpienie zamyka się w chawłach
W pobliżu wysokich centrów handlowych.
Słowa łatwiej powiedzieć, niż zamienić je w czyny

Filozofowanie to luksus
Niedostępny dla tych
Którzy stali się pożywką historii
Filozofowie czerpią przyjemność
W handlu sodą i wapnem
Podczas gdy ludzie się pieką
Na gorącym talerzu czasu

Zastanawiam się, czy jakiś filozof
Zawsze chce utorować drogę
Dla przyszłości ludzkości
Bez kopania grobów historii.
Chodzenie okrakiem na punkcie podparcia
nie wynika z teraźniejszości,

Filozof się mocno zastanawia
Nad tym czym są kraciaste ścieżki ojcostwa.
Przyszłość jest bezkształtną masą
Rozcieńczoną w klepsydrze czasu
Zatrzymuje się w niej na chwilę
A potem płynie w przeszłość.
Filozofia jest wzniosłą sztuką
Która rodzi abstrakcje
Wyzwolone z grobów.
I mocno ociera ją
O rany czasu.

Τranslated in Polish by  Dr Zbigniew Roth 











Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2023

Η Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος σήμερα, μια Ένωση για όλους - Απολογισμός δράσεων της Ε.Σ.Ε. για το 2023




Δελτίο Τύπου

Η Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος σήμερα, μια Ένωση για όλους


Ο Πρόεδρος Αλέξανδρος Κακαβάς και το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος ανακοινώνουν με χαρά ότι το 2023 ήταν μια άκρως εποικοδομητική και γόνιμη χρονιά για την Ε.Σ.Ε., τη Λέσχη Φίλων της Ε.Σ.Ε. και τους φίλους τους ανά την Ελλάδα.

Μεγάλη τιμή επεφύλαξε στην Ε.Σ.Ε. ο Υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού κ. Χρίστος Δήμας, ο οποίος παρέστη στην τελετή απονομής των βραβείων του 10ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πρωτότυπου Σεναρίου Μικρού και Μεγάλου Μήκους και του 7ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Θεατρικού Έργου και Θεατρικού Έργου 30 σελίδων, που συνδιοργανώνουν με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και απένειμε το 1ο βραβείο Μεγάλου Μήκους στον Θεοχάρη Λιβιεράτο για το έργο του «Ο ταξιδιώτης». Το βραβείο Μικρού Μήκους απονεμήθηκε στον Κωνσταντίνο Μυλωνά για το «The job Interview», το θεατρικό στον Χρήστο Κιούση για «Το τελευταίο ταξίδι» και το θεατρικό 30 σελίδων στην Ευαγγελία Τσιγάρα για το «Από πέτρα».

Ολοκληρώθηκαν επιτυχώς ο 2ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Πρωτότυπων Μονολόγων επί Σκηνής με περί τις 150 συμμετοχές και πρώτους νικητές την Ευαγγελία Τσιγάρα «Αθάνατοι στην Πόλη» με ερμηνεύτρια την ιδία και τον Αθανάσιο Κουλούρη με το «Η φωλιά του Κόρακα» και ερμηνευτή τον Θανάση Ραυτόπουλο. Ήδη προκηρύχθηκε και ο 3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός.

Δωρήθηκαν, υπό μορφή flipbook, δυο ιδιαίτερα βιβλία των Εκδόσεων Σεναριογράφων Ελλάδος, το «Μονόλογοι και Περί Μονολόγων» και το «Ήταν κάποτε μαζί μας» σε όλους τους φίλους της Ε.Σ.Ε. και της Λέσχης.

Ξεκίνησε, με μεγάλη προσέλευση ενδιαφερομένων, ο κύκλος σεμιναρίων υπό τον τίτλο «Μαραθώνιος Γραφής», που θα συνεχισθεί καθ’ όλο το 2024. Σε συνεργασία με τις κατά τόπους καλλιτεχνικές και συντονιστικές επιτροπές της Λέσχης προκηρύχθηκε ο Σχολικός Διαγωνισμός Διασκευής Ελληνικού Διηγήματος, ο οποίος είχε πιλοτικά διεξαχθεί για πρώτη φορά στην Ηλιούπολη υπό την επίβλεψη της Φωτεινής Σωτήρχου και την συμβολή του ομώνυμου Δήμου, αλλά και ένας πιλοτικός σχολικός διαγωνισμός μονολόγου βασισμένου σε δημώδες ποίημα στο 17ο Γυμνάσιο Περιστερίου υπό την επίβλεψη της Ευαγγελίας Λιάπη.

Οργανώθηκε το 1ο Πανόραμα Σύγχρονου Ελληνικού Θεατρικού Έργου όπου παρουσιάστηκαν 6 νεοελληνικά έργα στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Παραμυθίας της Αλμπέρτας Τσοπανάκη καθώς και κάποιοι εκ των βραβευθέντων μονολόγων. Μεταξύ αυτών και οι δύο παραγωγές της Ε.Σ.Ε., τα έργα των πρώτων νικητών, Σουάιλας Τζαγνούν Κωτάκη «Μυρτιά», σε συνσκηνοθεσία Αλέξανδρου Κακαβά και Μαρίας Δρακοπούλου και «Αντί Στεφάνου» της Πόπης Φιρτινίδου σε σκηνοθεσία Νίκου Σκουλά.

Πραγματοποιήθηκε η απονομή των βραβείων στους διακριθέντες του 4ου Πανελληνίου Διαγωνισμού Στίχου όπου πρώτευσε ο Νίκος Νούκουτος με τη συλλογή «Κάποτε ζούσα». Ολοκληρώθηκε επίσης η μελοποίηση των στίχων των βραβευθέντων του 3ου Πανελληνίου Διαγωνισμού: «Αιλάν, μια κέρινη κούκλα», στίχοι Ζαχαρούλας Παπαδάκη, μουσική Φώτη Αποστολάρα και ερμηνευτές Αντώνη Χατζηγιάννη και Νίκο Χαρίτο, «Ξυπόλητο βαλς», στίχοι Ζαχαρούλας Παπαδάκη, μουσική Φώτη Αποστολάρα, ερμηνεύτρια τη Σοφία Μέρμηγκα, «Μη μου παίρνετε την πατρίδα μου», στίχοι Ζαχαρούλας Παπαδάκη, μουσική Φλωρεντίας Ρήγα και ερμηνεύτρια τη Θεοδώρα Σαμαρά, «Φτηνές ελπίδες», στίχοι Ζαχαρούλας Παπαδάκη, μουσική Σπύρου Πανταζή και ερμηνευτή τον Φίλιππο Πασαλίδη, «Ένα σπίτι στην Κυψέλη», στίχοι Ευριπίδη Ταρασίδη, μουσική Πέννυς Μπινιάρη και ερμηνεύτρια την Πηνελόπη Βελέντζα και «Ελεύθερη πτώση», στίχοι Ευριπίδη Ταρασίδη, μουσική Πέννυς Μπινιάρη και ερμηνεύτρια τη Σοφία Μέρμηγκα και «Μέρες στεριάς», στίχοι Μιχάλη Μαρκάκη, μουσική Γιώργου Αλτή και ερμηνευτή τον Λάμπρο Βασιλείου και του τραγουδιού, 2ου βραβείου του 4ου Πανελληνίου Διαγωνισμού της Ε.Σ.Ε., «Ο θάνατος αργός», στίχοι Έλενας Χουσνή, μουσική Γιώργου Αλτή και ερμηνεία Λάμπρου Βασιλείου.

Εκδόθηκαν στη σειρά «Γραφή» των Εκδόσεων Σεναριογράφων και παρουσιάστηκαν τα έργα των πρώτων νικητών πρωτότυπου σεναρίου του 2022, Μεγάλου Μήκους «Δεσμώτες του Χαμένου Χρόνου» του Νίκου Τζαμαριά και Μικρού Μήκους «Μια δουλειά σαν όλες τις άλλες» του Αθανάσιου Λατσίνογλου.

Τέλος η Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος τίμησε την Κλαίρη Παπανδρέου, νομικό, υπεύθυνη για το τμήμα κατοχυρώσεων της Ε.Σ.Ε. και τον Ανδρέα Γιαννακουλόπουλο, καθηγητή Πανεπιστημίου, για την δημιουργία και επιμέλεια των ιστοσελίδων της Ε.Σ.Ε. και της Λέσχης Φίλων της Ε.Σ.Ε., για την μακρόχρονη συμβολή τους στην εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.






Τάσος Γκρους - Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης «Ο γερο-ναυτικός» Ερμηνεύει ο Ανδρέας Σμυρνάκης

  


Τάσος Γκρους - Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης
«Ο γερο-ναυτικός»
Ερμηνεύει ο Ανδρέας Σμυρνάκης

 

Κυκλοφόρησε επίσημα σε όλες τις μουσικές διαδικτυακές πλατφόρμες (SpotifyApple Music & iTunesYouTube Music) το digital single «Ο γερο-ναυτικός», σε μουσική Τάσου Γκρους, στίχους Δημήτρη Σχοινοπλάκη και ερμηνεία Ανδρέα Σμυρνάκη.
«Ο γερο-ναυτικός» ανήκει στην κατηγορία των «αδέσποτων», ανεξάρτητων τραγουδιών, καθώς δεν κυκλοφορεί από κάποια εταιρεία και δεν ανήκει σε συγκεκριμένο κύκλο τραγουδιών του συνθέτη. Έχει σχέση με τη θάλασσα και τις αναμνήσεις ενός παροπλισμένου ηλικιωμένου άντρα, ο οποίος σκέφτεται τα χρόνια που πέρασε μέσα στα καράβια και πως θα έδινε τη ζωή του για ένα μπάρκο. Η κλασική περίπτωση να εκτιμούμε κάτι μόνο αφού το χάσουμε.
Ο σημαντικός συνθέτης Τάσος Γκρους έδωσε στους στίχους, που αντλούν τη θεματική τους από την ελληνική παράδοση της θάλασσας, τη μορφή σύγχρονης μπαλάντας με έντονα στοιχεία ροκ.
Ο νέος ερμηνευτής Ανδρέας Σμυρνάκης απέδωσε με εκφραστικότητα το νόημα του τραγουδιού.

Το τραγούδι κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και στο YouTube:

Κατεβάστε το ΜP3

 



Στίχοι: Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης
Μουσική: Τάσος Γκρους
Τραγούδι: Ανδρέας Σμυρνάκης
Την ενορχήστρωση επιμελήθηκαν οι Νικος Βελώνιας και Παντελής Νικηφόρος, οι οποίοι παίζουν και τα όργανα.
Παραγωγή: Yannis K. Ioannou

 

Ο γερο-ναυτικός

Κάθε βράδυ στο λιμάνι
ένας γέρος ναυτικός
με μια πίπα και μια πίκρα
σεργιανίζει σκεφτικός.

Πίνει ουίσκι, τζιν και ρούμι
ως συνήθιζε παλιά
όταν τέλειωνε τη βάρδια
και σχολνούσε απ' τη δουλειά.

Τη ζωή του για ένα μπάρκο
ούτε που το συζητά
θα την έκανε χαλάλι
κι ας χανότανε μετά.

Κάθε βράδυ ίδια ώρα
μετρημένα βήματα
να ζυγιάζει τη ζωή του
με της γης τα κρίματα.

Πώς περάσανε τα χρόνια
ούτε που κατάλαβε
των Αχράντων μυστηρίων
στη σκουριά μετάλαβε.

Τη ζωή του για ένα μπάρκο
ούτε που το συζητά
θα την έκανε χαλάλι
κι ας χανότανε μετά.

 


Carpe "Έξοδος ..."

 

Μας συντροφεύουν οι μνήμες
στις ολομέτωπες θύελλες,
στους συννεφιασμένους ουρανούς.
Γητεύτηκα από το αψεγάδιαστο της ψυχής,
με αόρατο μελάνι σχημάτισα το σώμα σου.
Οι κενές επιλογές κράτησαν
το φεγγάρι σβηστό.
Αναδύομαι απ' τα αδιέξοδα
κρατώντας την ανάσα μου.
Εικόνες που σιγοτρέμουν,
ανταύγειες που κατρακυλάνε
μπρος στα δακρυσμένα μάτια.
Στην έξοδο απ' το λαβύρινθο της ζωής
με υποδέχεσαι με λίγο νέκταρ,
ένα φιλί μακρόσυρτο,
κι ένα χορό μαγικό εμποτισμένο στην έκσταση .

Carpe.





Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2023

ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "Αυτο-βιογραφία: Μία εσωτερική διαπάλη"

 

«Όστις ιστορεί τον ίδιον βίον χρεωστεί να σημειώσει και τα κατορθώματα και τα αμαρτήματα της ζωής του, με τόσην ακρίβειαν, ώστε μήτε τα πρώτα να μεγαλύνη, μήτε τα δεύτερα να σμικρύνη ή να σιωπά παντάπασι∙ πράγμα δυσκολότατον για την έμφυτον εις όλους μας φιλαυτίαν» (Αδ. Κοραής)

  Στο τέλος του χρόνου - κάθε χρόνο – συνηθίζουμε όλοι, άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε ασυνείδητα, να  ξεφυλλίζουμε τις 365 ημέρες που πέρασαν για να συμπληρώσουμε το «βιογραφικό» μας σημείωμα που σίγουρα θα μάς ζητήσει ο νέος χρόνος, το 2024. Τότε είναι που προβληματιζόμαστε για εκείνα τα στοιχεία που θεωρούμε ως σημαντικά ή ασήμαντα επιτεύγματα και τα οποία θα πρέπει να συμπεριλάβουμε ή να αποφύγουμε σε ένα «εικονικό βιογραφικό» για το απαιτητικό 2024.

 Άθελά μας επιστρέφουμε στην γνωστή παραίνεση-τριλογία του Πυθαγόρα:

“Πη παρέβην; Τι δ΄έρεξα; Τι μοι δέον ουκ ετελέσθη; (Τι παρέβηκα, τι έκανα σωστό και τι έπρεπε να κάνω και δεν το έκανα;)

         Ένα Βιογραφικό του Χρόνου μας- Μία Αυτοβιογραφία

Ίσως σε κάποια στιγμή της ζωής μας όλοι να υποχρεωθήκαμε να συντάξουμε ένα βιογραφικό σημείωμα. Ίσως σε κάποια άλλη περίπτωση όλοι νιώσαμε την ανάγκη να αφηγηθούμε τη ζωή μας μέσα από την αυτο-βιογραφία μας. Η ανάγκη αυτή έλκει την καταγωγή της από την εποχή των σπηλαίων όπου οι άνθρωποι με περισσό ζήλο αναπαριστούσαν στιγμές της προσωπικής καθημερινής τους ζωής (κυνήγι…). Αυτή η διαχρονική ανάγκη αισθητοποιεί μία ενδόμυχη επιθυμία για ενδοσκόπηση και αφηγηματοποίηση του εαυτού μας. Την ανάγκη αυτή τροφοδοτούν και τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που από τη φύση τους και τον τρόπο χρήσης τους συνιστούν μία sui generis αυτοβιογραφία.

Πάντα η σύνταξη ενός βιογραφικού σημειώματος με δυσκόλευε γιατί έπρεπε άτακτες σκέψεις και σκόρπια γεγονότα να χωρέσουν σε ένα πλαίσιο που να είναι χρηστικό και κατανοητό στους άλλους. Η σύνταξη μιας αυτοβιογραφίας προσκρούει σε περισσότερα εμπόδια γιατί εμπεριέχει στοιχεία εξομολόγησης αλλά και αυτογνωσίας. Διλήμματα και ερωτήματα ορθώνονται συνεχώς μπροστά σου όταν κάποιο στοιχείο πρέπει να καταγραφεί και να κοινοποιηθεί. Ποια λεπτομέρεια της ζωής σου μπορεί να ενδιαφέρει κάποιους όταν εσύ ο ίδιος ακόμη δεν μπορείς να αξιολογήσεις εκείνα τα στοιχεία που πλέκουν τον ιστό της βιολογικής και όχι μόνον πορείας σου; Μία λεπτομέρεια μπορεί να είναι σημαντική για σένα, αλλά μπορεί να είναι αδιάφορη για τον αναγνώστη.

Από τα πράγματα, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα για ποιον σκοπό γράφεται μία αυτο-βιογραφία, σε ποιον απευθύνεται και πόση ειλικρίνεια χρειάζεται η σύνταξή της; Ένα άλλο βασανιστικό ερώτημα που τίθεται διαρκώς είναι κι αυτό που σχετίζεται με την τόλμη να εξωτερικεύσουμε και να γνωστοποιήσουμε γεγονότα και σκέψεις που μπορεί να διαφοροποιήσουν την επιθυμητή εικόνα του Εγώ μας. Πόσα και πόσα κρυφά δεν κρύβει ο καθένας και πεισματικά τα φυλακίζει στα ενδότερα της μνήμης του. Στοιχεία που μπορεί να διασώζουν την θετική εικόνα που έχουν οι άλλοι για μάς, αλλά μόνο εμείς γνωρίζουμε πόσο αυτή η εικόνα είναι κίβδηλη. Είναι αυτά τα κρυμμένα στοιχεία που πιέζουν να εξωτερικευτούν και καθημερινά μάς ματώνουν.

Οι φόβοι μας

Πάντα μάς τρομάζει η ιδέα πως κάποιοι μπορούν να μάθουν εκείνες τις κρυφές πλευρές της ζωής μας (σκέψεις και πράξεις). Νιώθουμε γυμνοί κι ανυπεράσπιστοι απέναντι σε χιλιάδες μάτια ανθρώπων που θα ήθελαν να γνωρίσουν και την αθέατη πλευρά του εαυτού μας. Ένα ακαθόριστο αίσθημα αυτοενοχοποίησης μάς κυριεύει όταν κρύβουμε κάτι από τους άλλους. Τους άλλους μπορείς να τους κοροϊδέψεις για τα «κρυμμένα» σου. Τον εαυτό σου, όμως, πώς και για πόσο μπορείς να τον κοροϊδέψεις; Όλοι ομολογούμε πως «είχε πολλά κρυμμένα» κάποιος όταν για μια στιγμή γινόμαστε κοινωνοί εκείνων των στοιχείων που ίσως θολώσουν την εικόνα που είχαμε για αυτόν.

Κι αν στην αυτο-βιογραφία μας περισσέψει η ειλικρίνειά μας, αυτό δεν σημαίνει πως τελειώνουν οι αναστολές μας. Η αυτο-βιογραφία, όπως προείπαμε συνιστά μία sui generis εξομολόγηση που με την σειρά της προϋποθέτει μία βαθιά αυτογνωσία. Η παραδοχή αυτή καταγράφει τις δυσκολίες τόσο στην επιλογή του υλικού που θα κοινοποιηθεί όσο και στον τρόπο με τον οποίο θα προβληθεί. Κι αυτό γιατί υπάρχει πάντα ο σκεπτικισμός και η αμφιβολία αν όλα τα στοιχεία μιας αυτο-βιογραφίας είναι κάτι μοναδικό και πρωτότυπο ή συνιστούν μία κοινοτοπία σκέψεων και πράξεων που χαρακτηρίζουν την πλειονότητα των πολιτών. Τους παραπάνω προβληματισμούς συμμερίζεται κι εκφράζει και ο Πορτογάλος ποιητής Φερνάντο Πεσόα.

 «Τι μπορεί δηλαδή να εξομολογηθεί κανείς που να αξίζει τον κόπο ή που να είναι χρήσιμο; Αυτό που μας έχει συμβεί, είτε συνέβη σ’ όλον τον κόσμο είτε μόνο σ’ εμάς. Στην πρώτη περίπτωση δεν έχουμε τίποτα το καινούργιο να πούμε, στη δεύτερη κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει».

Τα κοινότυπα και τα προσωπικά

Προς επίρρωση των επιφυλάξεων του Πεσόα για την αναγκαιότητα ή χρησιμότητα της βιογραφίας – αυτο-βιογραφίας θα μπορούσε κάποιος να ξεφυλλίσει κάποιες βιογραφίες – επωνύμων ή ανωνύμων – που γέμουν Χρονολογιών, Προσώπων, Σχέσεων, Συνηθειών, αγαπημένων Βιβλίων ή Μουσικής ή κάποιων λεπτομερειών που αφορούν την επαγγελματική διαδρομή του γράφοντα. Σε ποιο βαθμό όλα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, αφού αποτελούν κοινό τόπο – με μικρές διαφοροποιήσεις – σε όλους; Τι θα προσέφερε σε έναν απαιτητικό αναγνώστη αν γνωρίσει το είδος της μουσικής, τα χόμπυ και τα αγαπημένα βιβλία του γράφοντα;

Από την άλλη πλευρά αν μία βιογραφία – αυτο-βιογραφία εστιάζει σε πολύ προσωπικά στοιχεία του γράφοντα που συνιστούν μοναδικές εμπειρίες και βιώματα γι’ αυτόν, πόσο αυτά θα μπορούσαν να διεγείρουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη αφού τις εμπειρίες και τα βιώματα να τα γνωρίσεις – διαβάσεις μόνο μπορείς και όχι να τα «ζήσεις». Οι εμπειρίες και τα βιώματα του υποκειμένου λειτουργούν ως τα απόλυτα στεγανά που αποκλείουν την πρόσβαση του άλλου. Κι αυτό γιατί ο καθένας αντιδρά ή βιώνει τον πόνο, την απελπισία ή τον ενθουσιασμό με έναν μοναδικό τρόπο που καμία περιγραφή δεν θα μπορούσε να αποδώσει με ακρίβεια.

Η Ένσταση

Ίσως θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει πως όλες οι παραπάνω σκέψεις και επιφυλάξεις για το περιεχόμενο των αυτοβιογραφιών είναι υπερβολικές, αφού όλοι μας είμαστε προϊόντα – γεννήματα και των «διδαχών» που αντλήσαμε από τη ζωή των άλλων. Ακόμη κι αν δεν μπορούμε να βιώσουμε τα προσωπικά στοιχεία των άλλων, μπορούμε να βρούμε αναλογίες και να αποκομίσουμε κάτι θετικό ως «διδαχή». Κι αυτό γιατί ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να κεφαλαιοποιεί ως προσωπική εμπειρία την μοναδικότητα και το ανεπανάληπτο των προσωπικών στιγμών των άλλων.

Πολλοί, δηλαδή, διατείνονται πως η βιογραφία – αυτο-βιογραφία ως λογοτεχνικό είδος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον στο φιλαναγνωστικό κοινό αφού ο καθένας στην ζωή των άλλων μπορεί να βρει κάτι δικό του ή να κατανοήσει καλύτερα κάτι πολύ δικό του που ίσως αδυνατούσε να το αξιολογήσει στο σωστό του μέγεθος. Εξάλλου τα προσωπικά αδιέξοδα και τα ναυάγια των άλλων έχουν κάτι κι από τα δικά μας και γι’ αυτό μάς συγκλονίζουν όπως οι αποτυχημένες προσπάθειες των συνανθρώπων μας και τα διαψευσμένα όνειρά τους μάς αγγίζουν τόσο πολύ ως να ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές. Όλοι στην ανάγνωση μιας βιογραφίας νιώθουμε «νόμιμοι λαθρεπιβάτες» στη ζωή των άλλων.

Η εσωτερική διαπάλη

Όπως στην εξομολόγηση – αυτοεξομολόγηση και στην αυτογνωσία έτσι και στην αυτοβιογραφία διεξάγουμε έναν ανελέητο διμέτωπο αγώνα. Είμαστε διχασμένοι. Ως «κριτές» είμαστε απαιτητικοί και σκληροί στην επισήμανση και αποκάλυψη εκείνων των στοιχείων που κατατρώγουν ύπουλα τα σωθικά μας χωρίς ποτέ κανείς να το γνωρίζει (Το Εγώ ως κριτής). Από την άλλη πλευρά, όμως, ως «κρινόμενοι» αμυνόμαστε και πασχίζουμε να κρύψουμε τα αδύνατα κι απόκρυφα του εαυτού μας. Μάς φοβίζει η αποκάλυψη και η παραδοχή κάποιων υπαρκτών μεν – κρυφών δε – στοιχείων του εαυτού μας (Το Εγώ ως κρινόμενος – αντικείμενο κριτικής).

Στις μυλόπετρες, λοιπόν, αυτής της διαπάλης δοκιμάζεται κάθε φορά η απόπειρα μιας αυτο-βιογραφίας. Χρειάζεται εσωτερική τόλμη να δεις και να κοινοποιήσεις όσα ασυνείδητα σμίλεψαν τη ζωή σου και προδιέγραψαν το οδοιπορικό σου. Χρειάζεται περισσή υπομονή και γνώση γιατί η αυτοβιογραφία από μόνη της εμπεριέχει τα πεδία της αυτογνωσίας, της ετερογνωσίας και της ανθρωπογνωσίας. Κατεξοχήν, όμως, η αυτοβιογραφία είναι μία μελέτη ζωής. Μιας ζωής που δεν ζήσαμε, αλλά θα θέλαμε να ζήσουμε. Μιας ζωής που τρέφει τον δισταγμό μας αλλά και τον κρυφό πόθο μας να βρούμε το νόημά της

 «Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό. Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία» (Πεσόα).











Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2023

NEΟ βίντεο κλιπ από τους APOTHEUS ("March To Redemption" μέσα από το άλμπουμ "Ergo Atlas")

 

NEΟ βίντεο κλιπ από τους APOTHEUS ("March To Redemption" μέσα από το άλμπουμ "Ergo Atlas")

APOTHEUS - March to Redemption (Official Video)



Οι Apotheus είναι ένα progressive metal συγκρότημα με καταγωγή από την Πορτογαλία, γνωστό για το μοναδικό μείγμα μελωδίας και πειραματισμού. Από την αρχή της καριέρας τους, οι Apotheus ξεπέρασαν τα όρια του metal είδους και αψήφησαν την κατηγοριοποίηση. Αντλώντας από ένα ευρύ φάσμα επιρροών, η μουσική τους συνδυάζει βαριά riff, περίπλοκους ρυθμούς και ντελικάτες μελωδίες

Το concept άλμπουμ "The Far Star" απέσπασε την αποδοχή των κριτικών και εδραίωσε τη θέση τους ως μια metal μπάντα που αφηγείται ιστορίες. Το "Ergo Atlas" είναι ένα άμεσο sequel, και συνεχίζει να εξελίσσει τον ήχο τους, πειραματιζόμενο με νέες μουσικές τεχνικές και ενσωματώνοντας ποικίλες επιρροές. Ο ήχος τους βρυχάται με πάθος και αφοσίωση, τυλιγμένος με έναν παχύ μανδύα επικής ιστορίας επιστημονικής φαντασίας ως στερεό φόντο.


Bandcamp: https://apotheus.bandcamp.com

Facebook: https://www.facebook.com/Apotheus

Instagram: https://www.instagram.com/apotheusofficial

YouTube: https://www.youtube.com/@apotheus/videos









Σας παρουσιάζουμε το Εντυπωσιακό Ντεμπούτο Άλμπουμ του Pete Rafael "Elysian Citadel" σε παραγωγή του Bob Katsionis + Οfficial Clip

 


PETE RAFAEL "Elysian Citadel" (feat. Bob Katsionis) Official Clip 

(Δείτε το εδώ) 

https://www.youtube.com/watch?v=19SsfJNOT-s 

 

 


 

Ο ανερχόμενος καλλιτέχνης Pete Rafael έρχεται να συναρπάσει τους μουσικόφιλους όλου του κόσμου με την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ του "Elysian Citadel" σε παραγωγή του Bob Katsionis, γνωστού για την εξαιρετική δουλειά του με γνωστά συγκροτήματα όπως οι Firewind, Outloud, Serious Black, Warrior Path και άλλα. Το "Elysian Citadel" υπόσχεται να ενθουσιάσει τους fans του κιθαριστικού μελωδικού prog-metal! 

 

Το "Elysian Citadel" αποτελείται από 11 ολοκαίνουργιες συνθέσεις που κινούνται σε μελωδικά και progressive μονοπάτια, αναδεικνύοντας το ταλέντο του Pete Rafael ως κιθαρίστα και συνθέτη. Το "Elysian Citadel" αποτελείται από τραγούδια με εντυπωσιακή δύναμη και άψογη εκτέλεση,  που συνδυάζουν με άρτιο τρόπο στοιχεία από τους αγαπημένους κιθαρίστες του Pete Rafael όπως οι John Petrucci, Zakk Wylde, Michael Amott, Marty Friedman και Jeff Loomis. 

 

Το line-up για το "Elysian Citadel" ήταν ο Pete Rafael (songwriting και κιθάρες) και ο Bob Katsionis (ντραμς, μπάσο και πλήκτρα). Η Jo Kotrotsou (Bad Habits) στα γυναικεία φωνητικά τραγούδησε στο "Ecstasy of Love" και ο underground θρύλος Rusty Cooley ερμήνευσε ένα guest solo στο "Warrior Within". Η μίξη και το mastering του άλμπουμ έγιναν από τον θρυλικό Fredrik Nordstrom στα Fredman Studios. 

 

Ο Pete Rafael και ο Bob Katsionis δημιούργησαν ένα άλμπουμ που αντλεί έμπνευση από τις κοινές τους μουσικές επιρροές και εμπειρίες και μπάντες όπως οι Dream Theater, Arch Enemy, Nevermore, Firewind και άλλες, συνδυάζοντας τα περίπλοκα κιθαριστικά riffs και τις ελκυστικές μελωδίες με progressive και τεχνικές προεκτάσεις. 

 

Αναλογιζόμενος τη δημιουργία του άλμπουμ, ο Pete Rafael εξέφρασε τον ενθουσιασμό του: "Η συνεργασία με τον Bob ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Η εμπειρία και η καθοδήγησή του μου επέτρεψαν να απελευθερώσω τη δημιουργικότητά μου και να δημιουργήσω κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Το "Elysian Citadel" είναι μια αποτύπωση του μουσικού μου ταξιδιού και ανυπομονώ να μοιραστώ αυτή την εμπειρία με τον κόσμο».  

 

Ο Bob Katsionis, ένας καταξιωμένος μουσικός και εγνωσμένης αξίας παραγωγός, είπε μιλώντας για τη συνεργασία: "Το ταλέντο του Pete είναι αδιαμφισβήτητο και ήταν μεγάλη χαρά να συνεργαστώ με έναν τόσο εξαιρετικό καλλιτέχνη. Το "Elysian Citadel" αποτελεί απόδειξη των εξαιρετικών δεξιοτήτων του στην κιθάρα και του μοναδικού μουσικού του οράματος. Μαζί, δημιουργήσαμε ένα πολύ δυνατό άλμπουμ που συνδυάζει όλα όσα χρειαστήκαμε από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα."  

 

Το άλμπουμ του Pete Rafael "Elysian Citadel" θα είναι διαθέσιμο για streaming και αγορά σε όλες τις μεγάλες ψηφιακές πλατφόρμες και πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 2 Φεβρουαρίου 2024. 

 

Μη χάσετε την ευκαιρία να απολαύσετε το ντεμπούτο άλμπουμ του Pete Rafael, "Elysian Citadel". 

 

Ετοιμαστείτε για ένα πρωτόγνωρο συναρπαστικό ηχητικό ταξίδι.  

 

 

Official Links: 

 

https://www.facebook.com/peterafaelofficial 

https://www.instagram.com/peterafaelofficial 

https://www.youtube.com/channel/UCvzCgV9T_Ba6OdZYoUuQJaQ 

https://peterafael.bandcamp.com 

 

 

 







A poem of Charles Lipanda Mahigwe / Malawi

 

Starlit Sky

Under the guise of darkness
Birds chirping for birth of a child
Reviving glory of father of togetherness
Relit love in hopelessly enslaved wild

The joy we enrich 
For the coming of Christmas
Bringing starlights in Bethlehem
All creatures being stimulated to sing

Hallelujah hosanna ×3
Jewish words displayed over starlit sky
Fishermen encountered land and sea breezes 
For the sky murmured softly:
Christmas is coming

Snowflakes in starlit sky
Like butterfly on cornflower
Raindrops are Christmas Eve cornice
For bad deeds are buried in starlit night

©®Charles Lipanda Mahigwe 
December 22,2023







Poems of Rahim Karim (Karimov) - Uzbek-Russian-Kyrgyz poet

 

Rahim Karim (Karimov) - Uzbek-Russian-Kyrgyz poet, writer, publicist, translator (b. 1960, Osh, Kyrgyzstan). Graduated from the Moscow Literary Institute named after A.M. Gorky (1986, seminar of Yegor Isaev, Vladimir Milkov). Member of the National Union of Writers, the Union of Journalists of the Kyrgyz Republic. Author of more than 60 books of original and translated poetry and prose. Ambassador of Peace, Culture. Doctor of Philosophy, academician. Author of more than 60 books of original and translated poetry and prose. Ambassador of Peace, Culture. Doctor of Philosophy, academician.Winner of many international literary awards. Candidate for the Nobel Prize (2023)


LIVE, PEACE!

Live, PEACE,
I want to live with you!
Swim in the sea of happiness
together with Humanity.

Oh, how I love you, Universe!
You are my parent, my home!
My Nature, my environment,
Mountains and forests,
Sun and moon!
And clean air!
Which I will never get enough of!

Oh, how I love your clear waters,
Your rays are golden.
Your days and nights
Your sky and stars!!!

Oh how I love you, World,
I cannot express my love in words.

Accept my love in poetry!!!

🍁

GREECE

Greece is a country of legends and myths,
home of ancient gods and goddesses.
Flying on golden chariots,
over the white parthonons.

Greece is a country of monuments, sculptures,
petrified heroes on the facades of snow-white palaces.
In luxurious robes, necklaces, patterns,
armor made of stone.

Greece is a country of beautiful bodies of men and women,
with powerful muscles and silky bodies.
Where the stone curls of children drive a person crazy!
Where on the roofs of white palaces
Three white horses are galloping.

Greece is the country of ancient poets,
musicians, singers with harps in their hands,
who look out into the world from stone statues!

Greece - a monument to the Universe,
placed on white stones!

🍁

FIFTY YEARS IN POETRY

I have been in poetry for fifty years,
When I first picked up a pen,
At the age of thirteen I began to take my first steps,
as a one-year-old baby does.
Counted every syllable as if every step
poetic lines with your fingers!
This is how my walking continues to this day.
along the path of POETRY
for half a century!
During this time I gradually grew stronger and matured
along with his poems.
Changing the rhymes like on the piano keys.
With the bow of a violin, playing along with the rhythm and melody.
Today I perform my songs in the arena of the Universe,
in front of the peoples of the world, which makes me deeply happy.
Please listen to my songs
I dedicate them to Humanity,
which walks side by side around the world.
And I say to each of them:
"I love you, Life!"
"I love you, dear people!"

Rahim KARIM--