W. M. Chase, Γυναίκα μπροστά σε καθρέπτη. 1887
Είμαι γυμνή
βλέπω το είδωλό μου να γερνά
φοβάμαι.
Βλέπω τις πληγές στο σώμα μου
ακόμα ανοικτές να κραυγάζουν.
Φοβάμαι.
Ξύπνησε το παρελθόν απρόσμενα
και σκλάβωσε την σκέψη του σήμερα.
Η θλίψη καρφωμένη στα μάτια μου
ίδιο αντίκρισμα με την χαρά.
Φοβάμαι.
Βλέπω στην σκιά ενός χαμόγελου
κρυμμένο το δάκρυ
αδιάψευστο σημάδι
αγάπης για τον εαυτόν μου.
Τότε άκουσα σιωπηλές τις ανάσες μου
ακούσιες λυτρωμένες
από το βάρος του φόβου μου.
Αντωνία Στεφάνου 17-7-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου