Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

Έντουαρντ Μπερν – Τζόουνς ( 28 Αυγούστου 1833 – 17 Ιουνίου 1898 )

Le Miroir de Vénus (vers 1875)


Ο Σερ Έντουαρντ Μπερν – Τζόουνς, Πρώτος Βαρωνέτος Μπερν - Τζόουνς (Sir Edward Coley Burne – Jones, Μπέρμιγχαμ 1833 – Λονδίνο 1898) ήταν κορυφαίος Άγγλος ζωγράφος, σχεδιαστής και πρωτοπόρος του βιομηχανικού σχεδίου στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι πίνακες του συγκαταλέγονται στα τελευταία δείγματα ή την αποκαλούμενη «δεύτερη φάση» της προραφαηλιτικής τεχνοτροπίας.

Ο Μπερν – Τζόουνς φοίτησε αρχικά στη Σχολή Τεχνών της γενέτειράς του Μπέρμιγχαμ (1848 – 1852) και συνέχισε με σπουδές Θεολογίας στο Κολέγιο Έξετερ (Exeter) της Οξφόρδης, όπου συνδέθηκε με στενή φιλία με τον μετέπειτα συνεργάτη του Ουίλλιαμ Μόρις (William Morris, 1834 – 1896), σπουδαστή κι αυτόν της Θεολογίας. Η συνάντησή του όμως με τον καλλιτέχνη Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι το 1852 υπήρξε καθοριστική καμπή στη σταδιοδρομία του και έγινε αφορμή να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην Οξφόρδη, χωρίς να λάβει καν πτυχίο.

Ο Μπερν – Τζόουνς εγκαθίσταται μαζί με τον Μόρις στο Λονδίνο, δουλεύοντας κάτω από την καθοδήγηση του Ροσέτι. Το 1855 ταξιδεύει με τον Μόρις στις πόλεις της Γαλλίας με τους μεγάλους καθεδρικούς ναούς – Μπωβαί, Παρίσι, Σαρτρ και Ρουέν – που τους επισκέπτονται και ενθουσιάζονται από το μεγαλείο, την αρχιτεκτονική και την πλούσια διακόσμησή τους. Το 1856, ο Μπερν – Τζόουνς αρραβωνιάζεται την Τζωρτζιάνα «Τζώρτζι» Μακντόναλντ (Georgiana “Georgie” MacDonald, 1840 – 1920), την οποία παντρεύτηκε το 1860 και με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Στη δεκαετία του 1870, δημιούργησε ερωτική σχέση με την ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνιδα Μαρία Κασσαβέτη Ζαμπάκο, την οποία απεικόνισε σε αρκετά έργα του.

Καλλιτεχνικό έργο

Ο Μπερν – Τζόουνς αρχίζοντας την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του ως οπαδός του Ροσέτι επικέντρωνε τη θεματογραφία του σε ρομαντικούς πίνακες της μεσαιωνικής ιπποσύνης, όπως «Μέρλιν και Νίμονε» (1858 – 1859, Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου, Λονδίνο), «Δανάη ή ο μπρούντζινος πύργος» (1872, Πινακοθήκη Γλασκώβης) και «Ο βασιλιάς Κοφέτουα και η ζητιάνα» (1884, Πινακοθήκη Τέιτ, Λονδίνο), ένα από τα πιο διάσημα έργα του.

Από άποψη τεχνοτροπίας, τα έργα του Μπερν – Τζόουνς είναι έντονα επηρεασμένα από τις μορφές των Ιταλών ζωγράφων Φιλιππίνο Λίππι και Σάντρο Μποττιτσέλλι, αλλά και από τις σύγχρονες εικονογραφήσεις του Ροσέτι. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του σημειώθηκε στην έκθεσή του το 1877, που περιελάμβανε ελαιογραφίες, όπως «Ημέρες δημιουργίας», «Η εξαπάτηση του Μέρλιν» (1872 – 1877) και «Ο καθρέφτης της Αφροδίτης» (1867 – 1873).

Μετά τη μεγάλη επιτυχία της έκθεσής του το 1877 και ως το θάνατό του, ο Μπερν – Τζόουνς απέκτησε τη φήμη ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Αγγλίας. Φιλοτέχνησε επίσης υπέροχες εκκλησιαστικές υαλογραφίες, όπως τα βιτρό στον καθεδρικό ναό του Αγίου Φιλίππου στο Μπέρμιγχαμ, αλλά και διακοσμητικά σχέδια για επιπλώσεις, υφάσματα, κοσμήματα, κεραμικά πλακίδια, μωσαϊκά και εικονογραφήσεις βιβλίων. Το 1894 του απονεμήθηκε ο τίτλος του βαρονέτου.

 Sidonia von Bork, 1860

Φυλλίς και Δημοφών, 1870

Έρωτας ανάμεσα στα ερείπια (αντίγραφο του 1894 από τον καλλιτέχνη), 1873

Ο τροχός της τύχης, μεταξύ 1875-1883

Ευαγγελισμός, 1879


Οι Χρυσές Σκάλες, 1880,

Ο βασιλιάς Κοφέτουα κ’ η νεαρή ζητιάνα, 1884

Ο τελευταίος ύπνος του βασιλιά Αρθούρου στο Άβαλον, 1881 – 1898


Frieze of Eight Women Gathering Apples
1876

Portrait of Georgiana Burne-Jones, with Philip and Margaret, 1883

Margaret, daughter of Burne-Jones

Saint Cecilia, c. 1900

 The Beguiling of Merlin, 1874

 The Princess Sabra Led to the Dragon, 1866

Portrait of Maria Zambaco, 1870

Temperantia, 1872

The Heart Desires, 1868–70

The Godhead Fires, 1868–70


 
The Soul Attains, 1868–70

The Godhead Fires, 1878


Pan and Psyche, 1874


The Angel, 188

An Angel Playing a Flageolet 

The Council Chamber, 1890

The Garden Court, 1890

 The Rose Bower, 1890

The Doom Fulfilled, 1888 (Perseus Cycle 7)

The Star of Bethlehem, 1890

Vespertina Quies, 1893

The Arming and Departure of the Knights, one of the Holy Grail tapestries, 1890s

Le Rendez-vous de Persée (1877),

Le Matin de la résurrection (1882), 

La Tête funeste (1886-1887)







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου