Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά "Γυναίκες αγωνίστριες (Για την Έλλη Παππά) "

(Για την Έλλη Παππά)

Τα βήματά σου αργά , μελαγχολικά
σ΄ έφεραν ως εδώ,
αποκαμωμένη απ’ τους αγώνες σου,
οδηγημένη από το όραμα της ελεύθερης πατρίδας!
Κι αγνάντεψες έναν κόσμο
που κινδυνεύει να εκραγεί,
γιατί, σαν κόπασαν τα μίση,
περίσσεψε η απληστία,
και επιτήδειοι, με στρατιώτες τα συμφέροντα,
πολεμούν να νικήσουν το πνεύμα εκείνων
που αντιμάχονται τον πλούτο!
Ελλάδα των Ελλήνων της Έλλης!
Έλλη των Ελλήνων της Ελλάδας!
Ποια να’ σαι άραγε εσύ που διαδηλώνεις,
εσύ, που πήρες τη ζωή στα σοβαρά,
θύμα ,στα θύματα ενός θύτη
που υπονόμευσε τα θεμέλια της πατρίδας,
των ανθρώπων της,
της ανθρωπότητας !
Η βία το καταφύγιό του
σ’ έναν κόσμο
που δεν ακολουθεί τα βήματά σου,
σα γράφεις συνθήματα, στίχους,
ειρμούς μέσα στα δύσκολα.
Όλες οι σοφιστείες, των εγκεφαλικών
τάχα ανθρώπων, έρχονται στο μυαλό σου
ατόφιες ,σαν και τώρα που μιλάς για το παρελθόν!
Τι να σκεφτώ!
Την τύχη σου, που σ’ έφερε μπροστά στη σύλληψη,
στη φυλακή,
αλλά άξιζε ,γιατί κυοφορούσες μια ζωή,
σε πείσμα της κατάρας που δεν έλεγε να σβήσει.
Και τώρα να,
27-10-2009
διαβάζω το όνομά σου στην εφημερίδα
ως παρελθόν ,ως ανίκητο παρελθόν,
που δε θα σβήσει,
γιατί του ονείρου σου η φλόγα
υψώθηκε νωρίς πάνω απ’ τα κεφάλια των αδίστακτων,
φώτισε τον ουρανό ,και φωτίστηκε το άστρο σου,
που αιώνες θα κινείται
στην ίδια τροχιά της νίκης και της ελπίδας
μέσα απ’ το επέκεινα ,μέσα απ’ τα λόγια μας ,
που θα μιλούν για σένα:
«Όμορφη η ζωή μα και αφόρητη
όταν την κοιτάξεις κατάματα
με τα «όχι» και τα «μη»
που σε κάνουν περίεργο, σχεδόν καχύποπτο
απέναντι στο ίδιο το όνειρό σου ,
καχύποπτο στην αυθεντία
που θέλει την καταπίεση
ως μέσο ανάδειξης της ικανότητας
να εξουσιάζει».
Έτσι δάμασες τα δύσκολα ,τις δήθεν αυθεντίες,
ορμήνεψες τους αλλοστρατημένους
και μας έφερες ως εκεί,
που χαράζει η ελευθερία,
που φωτίζει άπλετα ο ήλιος,
που οι λαοί καταλαβαίνουν τι θα πει αυτό που έλεγες:
«κοινωνικοπολιτική χειραφέτηση»!

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά