Αγία Πελαγία
Τα Κύθηρα, γνωστά και με την παλαιότερη ενετική ονομασία Τσιρίγο (Cerigo), είναι νησί το οποίο βρίσκεται στη Νότιο Ελλάδα, στα νότια της Πελοποννήσου και νοτιότερα της Ελαφόνησου και του Κάβο Μαλιά.
ΔΙΑΚΟΦΤΙ
Ένα ναυάγιο, καιρό τώρα, στα Κύθηρα αποτελεί πόλο έλξεως για υποβρύχιους ερευνητές, καθώς η τοποθεσία και η προσάραξή του σκάφους είναι στοιχεία που… προκαλούν για καταδύσεις!
Πρόκειται για το Φ/Γ πλοίο “Nordland” που προσάραξε στη νησίδα Δραγονάρες – έξω από το λιμάνι στο Διακόφτι των Κυθήρων- στις 29 Αυγούστου 2000. Αιτία; Το πλήρωμα τα… είχε τσούξει υπέρ το δέον!
Το “Nordland” βρίσκεται ημιβυθισμένο με την πρύμνη του, σε βάθος περίπου 30 μέτρων και με την πλώρη του εκτός θαλάσσης!
Το Διακόφτι μέχρι και το 1980 είχε πέντε – έξι σπιτάκια όλα κι όλα. Από την εποχή της Αγγλικής Κατοχής προοριζόταν να γίνει ένα ασφαλές λιμάνι με οικιστική ανάπτυξη. Από το 1995 και ύστερα, που αρχίζει να λειτουργεί το σύγχρονο λιμάνι, το Διακόφτι αναπτύσσεται διαρκώς. Σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη αφού διαθέτει όμορφη παραλία, καφέ, εστιατόρια, μαγαζιά και πολλά καταλύματα.
Γραφικό χωριό Διακόφτι Βρίσκεται δυτικά στα Κύθηρα. Είναι παραθαλάσσιο και αποτελεί το βασικό λιμάνι του νησιού με ανταπόκριση από τον Πειραιά, την Κρήτη, το Γύθειο και την Νεάπολη Λακωνίας. Έχει ήρεμη παραλία με ψιλή άμμο, και παραδοσιακά σπίτια χτισμένα κατά μήκος της. Πριν μερικά χρόνια λίγο έξω από το λιμάνι ναυάγησε ένα Ρωσικό πλοίο και εκεί παρέμεινε μισοβυθισμένο σε ξέρα, όπου σήμερα αποτελεί αξιοθέατο.
Όποιος επισκεφθεί την παραλία του Διακόφτι θα μπερδευτεί και θα αναρωτηθεί αν βρίσκεται σε κάποιο εξωτικό νησί! Τα νερά είναι ρηχά και γαλαζοπράσινα και το χρώμα της άμμου κατάλευκο. Βρίσκεται στην βορειοανατολική πλευρά του νησιού, σε μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες των Κυθήρων δίπλα από το κεντρικό λιμάνι.
Χώρα
Το ποιο χαρακτηριστικό μνημείο του νησιού το κάστρο της Χώρας! Το κάστρο ή "Φορτέτσα" χτίστηκε κατά τον 13ο αιώνα περίπου όταν στα Κύθηρα κυριαρχούσαν οι Βενετοί. Το "Μάτι της Κρήτης" όπως το ονόμαζαν λόγω της στρατηγικής του θέσης, παρατηρώντας την κίνηση των καραβιών σε τρία πελάγη ταυτόχρονα, Ιόνιο, Αιγαίο και Κρητικό χτίστηκε σε διάφορες φάσης της ιστορίας του νησιού αλλά το μεγαλύτερο και κυριότερο τμήμα με την πρόσοψη χτίστηκε το 1503 από τους Βενετούς, οι οποίοι το επισκεύασαν και το ανασυγκρότησαν.
Τα Κύθηρα ή Χώρα είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Βρίσκονται στα νότια. Επίνειο της Πόλης των Κυθήρων είναι το Καψάλι. Ένα από τα πιο γραφικά τοπία της Ελλάδας. Έγινε Πρωτεύουσα του νησιού κατά την περίοδο των Ενετών, όταν αυτοί για λόγους ασφαλείας την μετέφεραν από την περιοχή του Αγίου Δημητρίου, σημερινή Παλαιόχωρα, βυζαντινό οικισμό του 13ου αιώνα.
Το κάστρο της Χώρας χτίστηκε το 1503 σε ήδη υπάρχουσα οχυρή εγκατάσταση. Ο οικισμός είναι χτισμένος στα προπύλαια του Κάστρου. Η αρχιτεκτονική των κτιρίων είναι αιγαιοπελαγίτικη, ενώ πολλά κτίρια, κυρίως παλιά αρχοντικά, έχουν υιοθετήσει στοιχεία ενετικής και αγγλικής περιόδου. Δεσπόζουσα θέση έχουν τα καμπαναριά από τις εκκλησίες της πρωτεύουσας που ξεχωρίζουν στη θέα από ψηλά.
Μία περιπλάνηση στα σοκάκια και τις γειτονιές της Χώρας θα σας γοητεύσει. Τα σπίτια είναι χτισμένα κολλητά το ένα με το άλλο, ενώ η διέλευση ακόμη και δικύκλων είναι αδύνατη. Περπατήστε την κεντρική Οδό της Χώρας με τις φόσες και τα μαγαζιά, ψωνίζοντας ωραία παραδοσιακά προϊόντα και διασκεδάστε με τους φίλους σας στα όμορφα καφέ και μπαρ.
Τα καλοκαιρινά λουλούδια στολίζουν τα πάντα....Ακόμα και την φθαρμένη από την θαλασσινή αύρα πόρτα!
Το Ιστορικό Αρχείο Κυθήρων φιλοξενείται στο Κάστρο της Χώρας, στο κτίριο του Παλατιού. Επισκεφτείτε το και ζητήστε επίμονα να σας μιλήσουν για τη σπουδαιότητα των εγγράφων που σώζονται σε αυτό από τις αρχές του 16ου αιώνα.
Μετά την είσοδο του κάστρου στα αριστερά βλέπουμε τις φυλακές και λίγο ποιο πάνω δεξιά από την νοτιοδυτική πλευρά είναι η πελώρια στέρνα της Βενετικής περιόδου με θόλους και τόξα. Στη μέση του κάστρου διακρίνονται κάποιες διώροφες κατοικίες μισογκρεμισμένες βέβαια, διότι πριν από 200 χρόνια το κάστρο είχε 200 κατοίκους και ο τελευταίος έφυγε την Κατοχή οπότε οι κατακτητές επιτάξανε όσα κτίρια τους χρειάζονταν και εγκαταστάθηκαν.
Περπατώντας κάτω από το διοικητήριο μέσα από μια μεγάλη φόσσα βγαίνουμε στην πλατεία του διοικητηρίου όπου βλέπουμε μια μεγάλη εκκλησία του 16ου αιώνα που αρχικά ήταν καθολική "η Παναγιά των Λατίνων".
Αργότερα το 1806 εγκαινιάσθηκε σαν ορθόδοξη επ ' ονόματι της Μυρτιδιωτίσσης. Δίπλα είναι η "Παναγία ορφανή" η οποία εκκλησία είχε την εικόνα και τα κειμήλια της μονής Αγκαράθου του Ηρακλείου για 300 χρόνια, αφότου η Κρήτη έπεσε στα χέρια Τούρκων.
Δίπλα στο μεγάλο ναό βρίσκεται ο μικρός ναός της «Παναγίας Ορφανής», που ανήκε στην οικογένεια Καλλονά. Εκεί φυλάσσονταν η εικόνα και τα κειμήλια της Μονής Αγκαράθου του Ηρακλείου της Κρήτης επί 300 χρόνια, όταν η Κρήτη κατελήφθη υπό των Τούρκων.
Είναι ο μεγάλος ναός που κτίστηκε επί Ενετών, το 1580 στο Κάστρο της Χώρας. Ήταν καθολικός ναός αφιερωμένος στην «Παναγία των Λατίνων». Το 1806 εγκαινιάστηκε ως Ορθόδοξη στο όνομα της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης. Στο ναό αυτό φυλασσόταν η εικόνα της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας για δύο περίπου αιώνες, για το φόβο κλοπής από τους πειρατές. Το 1842 η εικόνα επέστρεψε στο προσκύνημα των Μυρτιδίων.
Περπατώντας 30 μέτρα παραπάνω βλέπουμε την πυριταποθήκη με τοίχους, πάχους, μεγαλύτερο από ένα μέτρο και ακριβώς δίπλα το ναό του Παντοκράτορα ο οποίος είναι γεμάτος από παλιές τοιχογραφίες. Ακριβώς μπροστά από το ναό βρίσκεται το παλιό διοικητήριο του κάστρου και είναι το κτίριο που σήμερα στεγάζει το Ιστορικό Αρχείο Κυθήρων.
Στα γραφικά μονοπάτια του Μέσα Βούργου στη Χώρα κάτω ακριβώς από την βόρεια πλευρά του κάστρου παρατηρούμε μια συστάδα από εκκλησάκια. Τρία από αυτά είναι ο άγιος Γιώργος, ο άγιος Δημήτριος και η αγία Τριάδα. Και οι τρεις ναοί είναι μονόχωροι και καμαροσκέπαστοι. Περιέχουν βυζαντινές τοιχογραφίες από τον 15ο αιώνα και μεταβυζαντινές του 18ου. Αξίζει ένας μικρός περίπατος!
.
Ελίχρυσος (αμάραντος ,αθάνατος, σεμπερβίβα) Μυθικό φυτό της Μεσογείου, στο οποίο η φύση δώρισε το χάρισμα της αιώνιας νεότητας, καθώς διατηρεί την ομορφιά και τη φρεσκάδα του ακόμα κι όταν κοπεί.
Η σεμπρεβίβα των Κυθήρων έχει έντονο χρυσοκίτρινο χρώμα και φυτρώνει σε απόκρημνα μέρη στα νοτιοδυτικά του νησιού.
Το άνθος αυτό, σύμβολο της παντονινής αγάπης, φύεται στα Κύθηρα, την Αμοργό (Helichrysum amorginum) όπου υπάρχει και ένα σπάνιο είδος με υπόλευκο χρώμα, αλλά και στα ορεινά πετρώδη εδάφη της Ηπείρου.
Περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη σε όλο τον κόσμο πολλά εκ των οποίων καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά, στην Ελλάδα όμως υπάρχουν περίπου δέκα είδη. Στην Ήπειρο είχαν και πρακτική χρήση αφού οι γυναίκες στο παρελθόν τα χρησιμοποιούσαν σαν ένα είδος φυσικού σκωροαπωθητικού αντί για ναφθαλίνη.
Η πόλη των Κυθήρων έχει δύο κύριες πλατείες. Η πρώτη είναι η κεντρική όπου βρίσκονται το Δημαρχείο, οι Τράπεζες, οι δημόσιες υπηρεσίες και είναι το πιο πολυσύχναστο μέρος της Πρωτεύουσας. Η δεύτερη είναι η πλατεία Εσταυρωμένου, ονομάστηκε έτσι από την ενορία Εσταυρωμένου που είναι και ο καθεδρικός – μητροπολιτικός ναός των Κυθήρων. Σε αυτή την Πλατεία διακήρυξαν οι Γάλλοι το 1799 τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης και εγκαθίδρυσαν τη δημοκρατία, καταργώντας τα φεουδαρχικά αξιώματα του ενετικού συστήματος και καίγοντας το βιβλίο των Ευγενών, το περίφημο LibroD’Oro.
Ένα από τα ποιο εντυπωσιακά μέρη του νησιού είναι η βραχονησίδα Χύτρα ή αλλιώς Αυγό, η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση απέναντι από το λιμάνι του Καψαλίου. Διαθέτει μια θαλάσσια σπηλιά από την νότια πλευρά της με χρώματα που σε μαγεύουν έξω αλλά και μέσα στο βυθό. Στο τέλος αυτής της σπηλιάς υπάρχει ένα καταφύγιο για φώκιες.
Βραχονησίδα Χύτρα από το Κάστρο της Χώρας...
Ανεβαίνοντας πάνω στην βραχονησίδα θα πρέπει να είστε πάρα πολύ προσεκτικοί γιατί το έδαφος είναι απότομο και βραχώδες, Στα απόκρημνα αυτά βράχια, έχουν χτίσει τις φωλιές τους οι μαυροπετρίτες (Βαρβάκοι), σπάνιο είδος και προστατευόμενο.
Επίσης στο δύσβατο έδαφος της Χύτρας είναι ανθισμένο παντού το τοπικό “λουλούδι” του νησιού η “Σεμπρεβίβα” η οποία μαζεύετε τον Ιούνιο από έμπειρους ντόπιους κατοίκους λόγω των δύσκολων περασμάτων!
Τα Κύθηρα ενώθηκαν με την Ελλάδα στις 28 Μαΐου 1864. Το 1903 σημειώνεται στα Κύθηρα ισχυρός σεισμός ο οποίος ισοπεδώνει τα Μητάτα, ενώ κτίρια κατέρρευσαν σε όλο το νησί. Το κύριο χαρακτηριστικό στα Κύθηρα του 20ου αιώνα ήταν η έντονη μετανάστευση, η οποία είχε αρχίσει από τον 18ο αιώνα. Στην Σμύρνη πριν την καταστροφή ο πληθυσμός κυθηραϊκής καταγωγής είχε φτάσει τους 14.000 και ήταν η μεγαλύτερη από τον πληθυσμό ελληνικής καταγωγής. Μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας, οι Κυθήριοι μετανάστευσαν κυρίως στην Ελλάδα (Αττική, Θεσσαλονίκη, νησιά του Αιγαίου), Αίγυπτο και μετά σε Αυστραλία ή Αμερική, ενώ πολύ λίγοι πήγαν στα Κύθηρα
Μετά τον πόλεμο ξεκινάει ένα πολύ μεγάλο κύμα μετανάστευσης που ουσιαστικά ερημώνει το νησί. Η εξωτερική μετανάστευση σταματάει στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ενώ από τη δεκαετία του 1950 μέχρι τη δεκαετία του 1990 λαμβάνει χώρα εσωτερική προς τα αστικά κέντρα της Ελλάδας, κυρίως στην Αθήνα και στον Πειραιά. Η τουριστική ανάπτυξη του νησιού αρχίζει την δεκαετία του 1990.Στις 8 Ιανουαρίου 2006 έλαβε χώρα σεισμός 6,9 στην κλίμακα ρίχτερ με επίκεντρο 40 χιλιόμετρα ανατολικά των Κυθήρων. Ο σεισμός προκάλεσε κυρίως καταστροφές στα Μητάτα, όπου σημειώθηκαν κατολισθήσεις και ζημιές στην πλατεία του χωριού
Αγία Πελαγία
Ο καινούριος ναός της Αγίας Πελαγίας στον ομώνυμο οικισμό...
Κοιτώντας την θάλασσα από το χωριό της Αγίας Πελαγίας στο δεξί μας χέρι υπάρχουν αρκετές παραλίες, μία από αυτές είναι η παραλία του Λορέντζου. Βρίσκεται ανάμεσα στην Φυρρή Άμμο και την Κακιά Λαγκάδα. Συγκαταλέγεται στις μεγάλες παραλίες του νησιού με πεντακάθαρα νερά, άμμο και βότσαλο.
Κάνοντας μπάνιο στου Λορέντζου θα έχετε μπροστά σας τη θέα του Κάβο Μαλιά στην Πελοπόννησο ενώ πίσω σας τα βράχια που άπτονται του φαραγγιού της "Κακιάς Λαγκάδας", από τα οποία έκανε την εισβολή του ο πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα το 1537 στη πόλη που υπήρχε στην κορυφή του φαραγγιού.
Μοναδικής ομορφιάς καλλιτέχνημα..
Μία από τις δυο παραλίες στο νησί με το όνομα Φυρή Άμμος. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το χωριό της Αγίας Πελαγίας ενώ όπως προϊδεάζει το όνομά της στο μεγαλύτερο μέρος της έχει κόκκινη άμμο και βότσαλα. Όπως και η παραλία της Αγίας Πελαγίας έχει ΒΑ προσανατολισμό και είναι ωραία με δυτικό ή νότιο άνεμο.
Το νησί κατοικείται τουλάχιστον από το τέλος της 6η χιλιετίας π.Χ., όπως μαρτυρά αγγείο που βρέθηκε στο σπήλαιο Αγίας Σοφίας, ενώ είναι πιθανό να κατοικούνται από την αρχή της παλαιολοθικής περιόδου. Στο σπήλαιο του Χουστή κοντά στο Διακόφτι υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από το 3.800 π.Χ.
Οι οικισμοί αρχίζουν να αυξάνονται κατά την 3η χιλιετία π.Χ., όταν άρχισε η επιρροή των Μινωιτών στα Κύθηρα, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι κατοικούνταν συνεχώς μέχρι το τέλος της μυκηναϊκής περιόδου, στο τέλος της 2ης χιλιετίας π.Χ..
Οι οικισμοί αρχίζουν να αυξάνονται κατά την 3η χιλιετία π.Χ., όταν άρχισε η επιρροή των Μινωιτών στα Κύθηρα, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι κατοικούνταν συνεχώς μέχρι το τέλος της μυκηναϊκής περιόδου, στο τέλος της 2ης χιλιετίας π.Χ..
Το φαράγγι της Κακιάς Λαγκάδας από πάνω...
.... ξεκινάει από το χωριό Τριφυλλιάνικα και περνάει δίπλα από την κατεστραμμένη Βυζαντινή Καστροπολιτεία της Παλαιοχώρας. Η Παλαιόχωρα με τα κτίσματα του 13ου αιώνα, ήταν η βυζαντινή πρωτεύουσα του νησιού και βρίσκεται στο βορειότερο μέρος ενός απόκρημνου βράχου, ο οποίος εμφανίζεται στη μέση του φαραγγιού της. Η κατάληξη του φαραγγιού είναι η παραλία της Κακιάς Λαγκάδας, από την οποία έκανε της εισβολή του ο ξακουστός πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, δίπλα ακριβώς από την παραλία του Λορέντζου στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας.
Το όνομα Κύθηρα έχει βαθιά στην ιστορία τις ρίζες του. Ο Όμηρος το αναφέρει στο επικό του έργο, την Ιλιάδα, ενώ η θεά Αφροδίτη, η θεά του Έρωτα, ταυτίζεται με το νησί και παίρνει το όνομα Κυθέρεια (Ακύθηρος λεγόταν ο στερούμενος θέλγητρων άνθρωπος). Και άλλοι όμως σπουδαίοι συγγραφείς της αρχαιότητας αναφέρονται στο νησί με το όνομα Κύθηρα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι ο Ηρόδοτος, ο Διόνυσος, ακόμα και ο Αριστοτέλης (που παραδέχεται ότι το νησί λεγόταν Πορφυρούσα - λόγω της επεξεργασίας πορφύρας - αλλά στις μέρες του λεγόταν Κύθηρα) και ο Ξενοφώντας (στα Ελληνικά του χρησιμοποιεί τον όρο Κυθηρία γη).
Η παραλία της Αγίας Πελαγίας βρίσκεται στο βορειανατολικό τμήμα του νησιού και εκτείνεται κατά μήκος του ομώνυμου χωριού. Πρόκειται για μία παραλία με ψιλή γκρίζα άμμο και πεντακάθαρα νερά.
Μικρά διαμερίσματα ομορφιάς και θέας στην θάλασσα
Τα Κύθηρα είναι ορεινά, με δύο κύριες οροσειρές, μια στα ανατολικά και μια δυτικά, ανάμεσα στις οποίες υπάρχει ένα ομαλό οροπέδιο. Οι ψηλότερες κορυφές της ανατολικής οροσειράς είναι το Κουτσοκέφαλο (324 μ.), το Βουνό του Διγενή (474 μ.), η Αγία Μονή (348 μ.) και ο Άγιος Γεώργιος (321 μ.) και της δυτικής είναι η Σκληρή (432 μ.), ο Μερμηγκάρης (506 μ.), η Βίγλα (476 μ.) και η Αγία Ελέσσα (433 μ.). Αυτές οι δύο οροσειρές διακλαδίζονται σε μικρότερα βουνά, ενώ ανάμεσά τους υπάρχουν βαθιά φαράγγια. Ρεματιές με πολύ νερό υπάρχουν κοντά στον Μυλοπόταμο, στον Καραβά και στα Μητάτα, ενώ οι άλλες περιοχές βασίζονται για την ύδρευση στα πηγάδια.Στο Μυλόποταμο υπάρχουν καταρράκτες και το νερό χρησιμοποιείται για να κινεί νερόμυλους, ενώ εκεί είναι το πιο εύφορο τμήμα του νησιού.
Το κλίμα των Κυθήρων είναι εύκρατο μεσογειακό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι περίπου +20 °C και το μέσο ετήσιο ύψος βροχής, (διάρκειας περίπου 60 ημερών), είναι 600 χιλιοστά, η μέση νέφωση είναι 4 και η μέση δύναμη των ανέμων περίπου 3 - 4 μποφόρ με επικρατέστερους ανέμους τους βορειοανατολικούς και δυτικούς. Πολλές φορές κατά την Άνοιξη παρατηρείται ένας δυτικός-νοτιοδυτικός άνεμος καλούμενος "προβέντζα" που αθροίζει χαμηλά νέφη δημιουργώντας ομίχλη όπου και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή των ναυτιλλομένων. Το χιόνι είναι σπάνιο καθώς και η θερμοκρασία κάτω του -4 °C.
Το νησί κατοικήθηκε στο τέλος του 10ου αιώνα π.Χ. μετά την κατάληψη της Κρήτης το 961 από τον Νικηφόρο Φωκά.Η πρώτη οργανωμένη νέα εγκατάσταση κατοίκων στα Κύθηρα φαίνεται να πραγματοποιήθηκε με την άφιξη στο νησί του Οσίου Θεόδωρου των Κυθήρων, μετά το θάνατο του (922) εμφανίζεται σημαντικός αριθμός νέων κατοίκων. Σύμφωνα με το Συναξάριο του Άγιου το νησί κατά το χρόνο της άφιξης του στα Κύθηρα είναι έρημο κατοίκων εξ αιτίας των πειρατικών επιδρομών, υπήρχαν μονάχα σκόρπιοι κυνηγοί στις ορεινές περιοχές. Από τότε μέχρι τον 11ο αιώνα δεν φαίνεται να υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες για νέες μεταφορές κατοίκων στο νησί, όλες οι ενδείξεις βασίζονται στις εκκλησίες που κτίστηκαν εκείνη την περίοδο.
Ανατολή στην Αγία Πελαγία.....Στο βάθος το Ακρωτήρι του Καβομαλιά....
Τον 10ο αιώνα οι νέοι κάτοικοι ήρθαν σε μεγάλα κύματα από την Μονεμβασιά και ίδρυσαν την πρωτεύουσα Παληοχώρα που ονομαζόταν στην αρχή "Άγιος Δημήτριος". Πρώτος κυρίαρχος των Κυθήρων ήταν ο Γεώργιος Παχύς από τη Μονεμβάσια, στην συνέχεια παρέδωσε την εξουσία στην οικογένεια των Ευδαιμογιάννηδων επίσης από την Μονεμβασιά οι οποίοι μέχρι την Λατινική κατάκτηση (1204) ήταν οι κυρίαρχοι του νησιού. Η Οικογένεια Ευδαιμογιάννη πιθανότατα κατασκεύασε το κάστρο στην Παληοχώρα Κυθήρων (Άγιος Δημήτριος).
Και η δεύτερη ανατολή που απόλαυσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου