κανένα ερείπιο δεν σωριάστηκε
δίχως αίμα,
αιμορράγησε ο κόσμος
για ψίχουλα.
Στο ντουλάπι φυλαγμένες
οι γάζες,
το οινόπνευμα,
οι σύριγγες,
όλα τα εφόδια
των διακανονισμών
μα οι πληγές όλες εκεί,
να χάσκουν για ένα
κομμάτι ηλιαχτίδα.
Και τι ζήτησε ο φτωχός,
μια τρύπα φως που
το δικαιούται,
και τι το παιδί,
ένα στόμα γεμάτο,
κι ο έρωτας ήθελε μόνο
την αυτοδιάθεση,
να γεννηθεί
να μεγαλώσει
και να καρπίσει.
Μη ματώνεις,
στράγγιξε πια το ακμαίο,
έμεινε μόνο η ικμάδα
της γης,
ένα μπαλόνι που φουσκώνει
από άχτι, από πόλεμο
κι από θάνατο
και μια θάλασσα να
μας ξεπλύνει,
σ αυτό το καΐκι δεν χορέσαμε
όλοι κι όποιος πρόλαβε
τον Κύριο είδε.
Λιποτακτήσαμε είπανε
οι Θεοί
μα όχι,
απάτριδες μείναμε,
η Πατρίδα μας ξέχασε
όλους εμάς τους πληβείους,
εμείς όλοι δίχως εμάς.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ
Η φωτογραφία είναι από https://pixels.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου