Ειρήνη-Βαρβάρα Λαγουβάρδου •⊰ Η Φιλόστοργη Πειθαρχία ⊱•

~ PhotographyArt: Jane Long Photography ~

(Γράφει η Ειρήνη-Βαρβάρα Λαγουβάρδου)

•✽•

❝ Εγώ θα σου βρω ποιον ν’ αγαπήσεις,

πριν πάψεις να είσαι παιδί:

ύστερα είναι δική σου δουλειά ν’ ανοίξεις το συρτάρι σου

και να φας τις ταλαιπώριες σου. ❞

(Πάμπλο Νερούδα, Εστραβαγάριο, Ποιήματα,

μτφρ. Δανάη Στρατηγοπούλου, εκδ. Μόσχος)

•✽•

Αγάπη και Δόμηση· αυτά είναι τα δύο βασικά στοιχεία, τα οποία αναφέρει ο Καναδικός Σύνδεσμος Ψυχολογίας, προκειμένου ένα παιδί να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί πλήρως1· και είναι γεγονός, ότι, ήδη, στην κλασσική φροϋδική θεωρία των ενορμήσεων, συναντάμε την άποψη ότι η γονεϊκή φροντίδα χρειάζεται να βρίσκει τη «χρυσή τομή», ισορροπώντας ανάμεσα στην ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών ενός παιδιού και στην ταυτόχρονη, προσεγμένη ματαίωση κάποιων επιθυμιών του.

Η αγάπη -όπως εκφράζεται μέσα από τη δημιουργία ενός σταθερού δεσμού συναισθηματικής αμοιβαιότητας, την καλλιέργεια της ασφαλούς προσκόλλησης, την επαρκή ικανοποίηση των νοητικών και συναισθηματικών αναγκών και επιθυμιών του παιδιού- θα ενδυναμώσει το παιδί, ούτως ώστε να αναπτύξει τα απαραίτητα στοιχεία της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης, της συναισθηματικής ασφάλειας και της εσωτερίκευσης θετικών προτύπων-σχέσεων με τους σημαντικούς άλλους, της ικανότητας να αναγνωρίζει και να λεκτικοποιεί τα συναισθήματά του και, συγχρόνως, να αναγνωρίζει και να αποδέχεται τη διαφορετική, συναισθηματική υποκειμενικότητα των άλλων.

Με λίγα λόγια, η αγάπη προς παιδί θα συντελέσει στη δημιουργία ενός ενήλικα με απαρτιωμένη ταυτότητα.

•✽•

Είναι αλήθεια, ότι, στην καθομιλουμένη, συνηθίζουμε να λέμε ότι η αγάπη δεν πρέπει να έχει όρια· ωστόσο, όταν μιλάμε για την υγιή δόμηση της προσωπικότητας ενός παιδιού, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι η αγάπη είναι ελλιπής και ανεπαρκής, εάν δεν ενυπάρχει σε αυτήν το στοιχείο της οριοθέτησης.

Οι γονείς οι οποίοι ικανοποιούν τις απαιτήσεις των παιδιών τους υπέρ το δέον· οι γονείς οι οποίοι μαθαίνουν στα παιδιά τους ότι δεν πρέπει να θέτουν κανέναν περιορισμό στον εαυτό τους, στις επιθυμίες τους και στη διάθεσή τους να κυριαρχούν στις σχέσεις τους με τους άλλους· οι γονείς οι οποίοι ανταμείβουν ή ανακουφίζουν τα παιδιά τους με υλικά αγαθά διαρκώς, καλλιεργούν σε εκείνα μια εξωπραγματική αίσθηση ανωτερότητας, μία απατηλή εικόνα για τον εαυτό.

Συνακόλουθα, τα καθιστούν ευάλωτα στις αναπόφευκτες ματαιώσεις της πραγματικότητας· ενισχύουν τις χειριστικές συμπεριφορές από μέρους τους· στερούν, ενίοτε, το κίνητρο και την επιθυμία για προσωπική, ουσιαστική εξέλιξη· παρεμποδίζουν τη σταδιακή ανεξαρτητοποίησή τους· αποδυναμώνουν την ικανότητά τους να δημιουργούν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.

•✽•

Εν κατακλείδι, όσο καταστροφικό είναι για ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, όπου η πληρότητα της αγάπης αντικαθίσταται από το συναισθηματικό χάος της έλλειψης αυτής, τόσο επιβλαβής είναι η απουσία της φιλόστοργης πειθαρχίας και της προσεκτικής οριοθέτησης.

═════════════════════════════════════*•

Ειρήνη-Βαρβάρα Λαγουβάρδου

Ψυχολόγος Παντείου Παν. Αθηνών-Συγγραφέας

═════════════════════════════════════*•

Βιβλιογραφική αναφορά:

Canadian Psychological Association, 2015. “Psychology Works” Fact Sheet: Parenting Challenges”. Ανακτήθηκε 13/06/2019 από https://cpa.ca/psychologyfactsheets/

https://empsichoslogos.wordpress.com/