Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά - Τρία ποιήματα

i.Ο τραυματισμένος εαυτός

Σαν τις πόλεις, που δεν κατάφεραν να περισώσουν
παρά μονάχα κάτι λίγα από τα παλιά αρχοντικά,
σαν τα τραυματισμένα πουλιά,
που σέρνονται στη μια φτερούγα
προσπαθώντας να πετάξουν ξανά,
ο εαυτός μου, τραυματισμένος από τη βιοπάλη,
από τις σχέσεις συμφέροντος και μόνο,
προσπαθεί να συνέλθει σε μια προσπάθεια
επαναπροσδιορισμού του «ποιος είμαι!»
Αν τον αγαπάμε πραγματικά ,πολλά θα καταφέρουμε
μιας και είμαστε, όσο ζούμε, απαραίτητοι, ως έλλογα όντα.
Κι αν ομολογούσα μια προσπάθεια «ανακαίνισής» του,
θα πρόσθετα πολλή αγάπη
και θα του αφαιρούσα όλο το γκρίζο της φιλαυτίας,
της κακίας που γεννούν οι αντιπαραθέσεις.
Ο τραυματισμένος μας εαυτός,
μια ψηφίδα του ετερόκλητου μωσαϊκού,
του ψηφιδωτού που λέγεται κοινωνία,
επιβάλλεται να διορθωθεί, για να δώσει νόημα και λάμψη,
στο σχήμα και στο σχέδιο, όπου και ανήκει.
Όπου και να πάμε
κι αν δραπετεύσουμε από την πόλη μας σε μια άλλη πόλη,
θα κουβαλήσουμε τον ίδιο εαυτό καθώς η ψυχή μας,
αντέχει ή δεν αντέχει τα έργα των ανθρώπων.
Ακόμα και οι σκιές, έστω κάποια ιχνογραφήματα
των μορφών που μας τάραξαν, δεν σβήνονται εύκολα
από το σημειωματάριο της μνήμης μας.
Μοιραία ,θα πρέπει να αγαπήσουμε
αυτό που εύκολα υποτιμάμε και τραυματίζουμε,
τον εαυτό μας ,
με γνώμονα την επιθυμία μας,
να ζήσουμε ζωή χαρισάμενη!

ii.Περί ανθρωπίνων

Ζέστη ανυπόφορη κι ο νους κολλημένος εκεί, στις διακοπές!
Μια ανησυχία με έχει καταλάβει.
Σκέφτομαι: ο χ θα πετάξει για τον τάδε προορισμό,
ο ψ θα ταξιδέψει για εξωτικά νησιά .
Ένας ξερός κεραυνός, μια φωτεινή κατεβασιά στη θάλασσα
και βροχή ,πολλή βροχή από το πουθενά.
Ηρεμία. Ανοίγω το βιβλίο που παράτησα,
για να φορτώσω την ψυχή μου με σκέψεις πολλές, άχρηστες.
Διαβάζω: τα πάθη που πολεμούν τον άνθρωπο είναι η πλεονεξία...
Κάτι καλό ξύπνησε μέσα μου. Έφτασε ένας κεραυνός!
Μα πάντα κάτι δυνατό,μπορεί να μας κάνει να ξανασκεφτούμε τη ζωή!
Τώρα μου φαίνεται ότι ξέρω ,πότε βασανίζομαι και γιατί.
Βασανίζομαι για τα άχρηστα, για τα υλικά αγαθά.
Εγώ; Ο άνθρωπος!

Ο καθένας, δοκιμάζεται κάθε ώρα και στιγμή .
Αλλά η ελπίδα, κρυμμένη στο φυλλοκάρδι μας,
θα ξεμυτίσει μόλις τα βρούμε με τα "θέλω" μας!

iii.Άλλαξε

Άλλαξε σκέψη για να αλλάξεις τα συναισθήματά σου!
Αν έχεις αδυναμία στην καθημερινή ισοπέδωση των ταπεινών,
αν σε γοητεύει να προχωρείς έρποντας και γλείφοντας,
άλλαξε, γιατί τα υποτιθέμενα θύματά σου
δεν πεθαίνουν ,μαθαίνουν, ενδυναμώνονται
και προχωρούν αφήνοντάς σε, στον χαμαιλεοντισμό σου!

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά


Πίνακες - Art by Iwona Wierkowska Rogowska