Καψάλι
Καψάλι
Στην είσοδο του χωριού και κατευθυνόμενοι προς τα αριστερά πάνω από το γραφικό λιμάνι του Καψαλιού και σε υψόμετρο 100 μέτρων περίπου οδηγούμαστε στο μικρό εκκλησάκι του Αγ. Ιωάννη στο γκρεμό. Ανεβαίνοντας τα λίθινα σκαλοπάτια φτάνουμε στην είσοδο του ναού, όπου παρατηρούμε την επιγραφή του μοναχού Ιωαννικίου, ο οποίος ανακαίνισε το προσκύνημα το 1725. Ο ναός είναι χτισμένος μέσα σε μια μικρή σπηλιά όπου σύμφωνα με την παράδοση εδώ άρχισε ο Άγιος τη συγγραφή της Αποκάλυψης πριν πάει στην Πάτμο, διωκόμενος από την Ρώμη. Πάνω από τη θολωτή είσοδο είναι χτισμένος ο ξενώνας με δυο αίθουσες και μαγειρείο.
Ο αρχικός ξενώνας υπολογίζεται ότι κτίσθηκε πριν από 500 χρόνια και σε αυτόν καθώς και σε ένα-δυο μικρά κελιά ακόμη διέμεναν κάποτε 5-6 καλόγεροι. Συνεχίζοντας τα ανηφορικά σκαλοπάτια συναντάμε έναν αρχαίο μικρό ναό που κατά πάσα πιθανότητα ήταν έπ' ονόματι του άγιου Ιωάννου του Πρόδρομου και λίγο παραπάνω καταλήγουμε στο σπήλαιο. Κατά τον 17ο αιώνα στο συγκρότημα του Ενγκρεμνού φαίνεται ότι υπήρχαν 2 ναοί, του Ιωάννου του Θεολόγου μέσα στο σπηλαίο και του Πρόδρομου παρακάτω στο γκρεμό.
Το μνημείο αυτό ερειπώθηκε λόγω των βαρβαρικών επιδρομών και της εγκατάλειψης και όταν ανακαινίσθηκε σε μεταγενέστερους χρόνους τον 18ο αιώνα φαίνεται ότι το σπήλαιο εγκαινιάσθηκε έπ' ονόματι του Προδρόμου και έτσι ξεχάσθηκε η λατρεία του Θεολόγου με την οποίαν κατ' εξοχήν είναι συνδεδεμένο το σπήλαιο .
Η καλύτερη θέα, το Belvedere, βρίσκεται ανατολικά στο τέλος της πόλης, στη διαδρομή προς το Καψάλι. Ονομάστηκε Belvedere, που στα ιταλικά σημαίνει καλή θέα και πραγματικά αν το επισκεφτείτε θα συνειδητοποιήσετε την πανδαισία που προσφέρει. Είναι πολύ ρομαντικό μέρος και πάντα εκεί συναντιόντουσαν οι ερωτευμένοι. Απέναντι από το Belvedere βρίσκεται ο οικισμός «Μέσα Βούργο» που χτίστηκε στις παρυφές του Κάστρου, όταν η πόλη άρχισε να μεγαλώνει. Θα δείτε πολλές εκκλησίες, οι οποίες είναι ιδιόκτητες, ανήκουν σε συγκεκριμένες οικογένειες εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Παραδοσιακό χωριό Καψάλι . Βρίσκεται στο νοτιότερο μέρος στα Κύθηρα. Είναι χωριό παραθαλάσσιο χτισμένο κατά μήκος δύο όμορφων απάνεμων κόλπων με αμμουδιά που σχηματίζουν ωμέγα. Αποτελεί το κοσμοπολίτικο σημείο των Κυθήρων και αποτελεί πόλο έλξης της νεολαίας για την νυχτερινή ζωή που προσφέρει, αλλά και για αξιόλογους πολιτιστικούς χώρους .
Ο φάρος αυτός πρωτολειτούργησε το 1853 και κατασκευάστηκε από τους Aγγλους. Το ύψος του πύργου είναι 6 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 65 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά από 10 χρόνια.
Δεσπόζει επιβλητικά στην κορυφή του λόφου ανατολικά από το λιμάνι του γραφικού Καψαλίου στα Κύθηρα.
Η Παραλία στο Καψάλι μ αυτά τα πανέμορφα μαγαζιά με τις παγωμένες μπίρες και τον εξαιρετικό εσπρέσο!
Ο Αγιος Γεώργιος
Ο Πίσω Γιαλός στο Καψάλι ....είναι το πιο ήσυχο μέρος της περιοχής!
Στο Καψάλι, που χρησιμοποιήθηκε ως λιμάνι κατά την Αγγλοκρατία, κατασκευάζονται γύρω στα 1827, έργα που θα διευκόλυναν τη λειτουργία του, όπως το Λοιμοκαθαρτήριο «Λαζαρέτο» που χρησίμευε για να ελέγχει και να αποκλείει τυχόν μεταδοτικές ασθένειες των ναυτικών και η μεγάλη δεξαμενή, το Υδραγωγείο, γνωστή σήμερα ως «ντεπόζιτο» που προοριζόταν για την ύδρευση του λιμανιού και την υδροδότηση των πλοίων που προσορμίζονταν στο Καψάλι. Σήμερα, την ύπαρξη του Υδραγωγείου, στη δυτική άκρη του παλιού λιμανιού, μαρτυρά μόνον η πηγή, ένα στρογγυλό κτίσμα, κάτω από το γεφύρι του Καψαλίου.
Αυτή η χαράδρα που κατεβαίνει από ψηλά από την Χώρα Κυθήρων,καταλήγει.....(επομενη φωτο)....
Η συνέχεια του φαραγγιού της προηγούμενης φωτο................
Δίπλα ακριβώς από το λιμάνι και την παραλία του Καψαλιού βρίσκεται μια κρυμμένη παραλία, το Σπαραγαρίο. Κατάληξη της ρεματιάς που έρχεται από την Χώρα η παραλία του Σπαραγαρίου βρίσκεται ανάμεσα από δύο απότομες πλαγιές, σαν μικρό φαράγγι.
Το θαμένο στην φύση καμπαναριό του σπηλαιώδους ναού της Αγίας Αικατερίνης,
Η Αγία Αικατερίνη στο Σπαραγαρίο, στο Καψάλι. Μαρτυρούνται το 17ο αι. και ο ναός του Σπαραγαρίου έχει τοιχογραφίες.
Το σπήλαιο, το οποίο εξερευνήθηκε από τον Κυθήριο σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο, βρίσκεται υπό την σκιάν του Φρουρίου και δίπλα στο γραφικό φαράγγι που καταλήγει στην πανέμορφη παραλία του Σπαραγαρίου.
Ο υπέροχος φάρος του Καψαλίου από τον λόφο της Αγίας Αικατερίνης...
Η Αγία Αικατερίνη πάνω από τον παλαιό σπηλαιώδη ναό της!
 |
Κολυμπώντας στην παραλία του Καψαλιού θα ανταμειφθείτε από την υπέροχη θέα της Χύτρας του κάστρου και της Χώρας. Η παραλία είναι οργανωμένη με ομπρέλες ξαπλώστρες και θαλάσσια ποδήλατα. Η μία μεριά της παραλίας έχει βότσαλα και η άλλη άμμο, διαλέγεις και παίρνεις. Εάν πεινάσετε μπορείτε να κάνετε μια βόλτα ακριβώς πάνω από την ακτή στα παραδοσιακά εστιατόρια ή εάν δεν θέλετε φαγητό μπορείτε να καθίσετε σε ένα από τα πολλά καφέ σνακ μπαρ που διαθέτει.
Όσιος Θεόδωρος
Ο Όσιος Θεόδωρος είναι ένα μοναστήρι μέσα σε μια καταπράσινη περιοχή ανάμεσα στα Λογοθετιάνικα Αρωνιάδικα και Πιτσινάδες. Εκεί μόνασε ο πολιούχος του νησιού Όσιος Θεόδωρος το 10 ο αιώνα μ.Χ.
O Όσιος Θεόδωρος ήταν από την Κορώνη και ήλθε στο νησί από τη Μονεμβάσια για να ασκητέψει. Μεγάλωσε και σπούδασε στο Ναύπλιο όπου παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά. Η μεγάλη του επιθυμία να μονάσει τον έφερε στην Ρώμη και στην συνέχεια στην Μονεμβασία. ..........
.Από εκεί ήρθε περίπου το 921 και έμεινε στον αρχαίο ναό Αγίων Σέργιου και Βάκχου. Το 922 πέθανε και μετά από λίγα χρόνια βρέθηκε το σκήνωμά του από Μονεμβασίτες ναυτικούς. Εκεί που ετάφη χτίστηκε προς τιμήν του το μοναστήρι όταν διοικητής στα Κύθηρα ήταν ο Γεώργιος Παχύς από τη Μονεμβάσια.
Ο επίσκοπος Κυθήρων Αθανάσιος Βαλεριανός έκανε ανακαίνιση στο ναό περίπου το 1630. Έκανε διάφορες μεταρρυθμίσεις, έκτισε κωδωνοστάσιο και πάνω από την κυρία είσοδο εντοίχισε θυρεό με επιγραφή, στην οποία αναφέρεται το όνομα του Βαλεριανού...
Η μονή του Οσίου Θεόδωρου ήταν επί Ενετοκρατίας έδρα της επισκοπής. Στο προαύλιο ένα μεγαλοπρεπές κτίριο ρωμανικού ρυθμού λειτούργησε σαν σχολείο αρένων στα χρόνια της Αγγλοκρατίας. Είναι η περίφημη αλληλοδιδακτική σχολή του Οσίου Θεόδωρου.
Ποταμός
Το μεγαλύτερο χωριό του νησιού. Το κεφαλοχώρι, το Χωριό της Κυράς, όπως το λέγανε κάποτε. Πάντα ζωντανό, με κόσμο να κυκλοφορεί στην πλατεία και να συχνάζει στα καφενεία της. Κάθε Κυριακή πρωί στην πλατεία μαζεύονται οι κάτοικοι όλου του νησιού. Είναι το Μεγάλο Παζάρι στο οποίο κατεβαίνουν οι αγρότες να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Εκεί όλοι θα ανταλλάξουν τα νέα της εβδομάδας, θα συζητήσουν για πολιτική, δουλειές και αργότερα σε ένα τραπεζάκι με ούζο και μεζέ θα αρχίσουν τα πειράγματα και τα γέλια…
Ο Ποταμός είναι το πιο ιστορικό χωριό, αφού εδώ έχουν λάβει χώρα τα πιο σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας του νησιού, ενώ ακόμη και στις μέρες μας θεωρείται το πολιτικό κέντρο του νησιού. Εδώ πάρθηκε η απόφαση της Αυτονόμησης της Νήσου το 1917, ώστε τα Κύθηρα να υποστηρίξουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τις συμμαχικές δυνάμεις στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τον Ποταμό ήταν ο Στρατηγός Πάνος Κορωναίος, ήρωας του απελευθερωτικού αγώνα της Κρήτης το 1886. Η προτομή του δεσπόζει στην πλατεία του χωριού.
Η Εθνική Αντίσταση, ο Ελληνικός Απελευθερωτικός Στρατός είχαν ως έδρα τον Ποταμό. Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το μεγάλο καφενείο του Λειβαδίτη ήταν το στρατηγείο των ανταρτών, από εδώ εφορμούσαν ενάντια στους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατακτητές. Ο Ποταμός πάντα ήταν το βενιζελικό – δημοκρατικό κέντρο του νησιού σε αντίθεση με την πρωτεύουσα, τα Κύθηρα που κατοικούνταν πάντοτε από καθεστωτικούς, ευγενείς και προσκείμενους σε αυτούς πολίτες.
Πολλά μαγαζιά, καφενεία, εστιατόρια, γραφεία και άλλες υπηρεσίες συνθέτουν το κομβικό σημείο του Ποταμού. Στον Ποταμό βρίσκεται το καμάρι των Κυθηρίων. Το Κασιμάτειο Γηροκομείο που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 70 από το Τριφύλλειο Ίδρυμα. Λειτουργεί για τη φιλοξενία και τη φροντίδα Κυθηρίων γερόντων και συντηρείται με δωρεές που γίνονται από τους ομογενείς Κυθήριους, τους κατοίκους του νησιού, καθώς επίσης και των παροικούντων στην Αθήνα και τον Πειραιά.
Περιμένοντας το έθιμο του αη Γιάννη του Ριγανά,για να κάψουν τον Μάη τους...
Ο Ποταμός,έχει πολλά ερειπωμένα σπίτια,πόλος έλξης για τους φωτογράφους που αγαπούν την φθορά....
Ξεναγηθείτε στον Ποταμό, στην ιστορική γέφυρα, που κατασκευάστηκε επί αγγλοκρατίας. Επίσης, πίσω από το γηροκομείο θα συναντήσετε το αγγλικό σχολείο που αργότερα έμεινε γνωστό ως το Αστικό Σχολαρχείο. Η Φιλαρμονική του Ποταμού εδρεύει στο Πνευματικό Κέντρο, στον κεντρικό δρόμο. Μπορείτε να γνωρίσετε την ιστορία της Φιλαρμονικής εκεί, καθώς επίσης να μάθετε για τις πολιτιστικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα. Το ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Ποταμού βρίσκεται ανατολικά, έξω από τον Ποταμό, στο δρόμο προς Αγία Πελαγία.
Επτάτοξο γεφύρι το οποίο κατασκευάστηκε την εποχή της Αγγλοκρατίας στο νησί και γεφυρώνει τον Ποταμό στην είσοδο του ομώνυμου χωριού.
Θα το συναντήσουμε στην είσοδο του χωριού Ποταμός.
Χρονολογία: 1823
Ύψος Τόξου: 7,00 μ. (μεγάλο τόξο)
Μήκος Καταστρώματος: 60,00 μ.
Πλάτος Καταστρώματος: 6,80 μ.
Κατάσταση: Πολύ καλή
Παναγία Μυρτιδιώτισσα
Η μεγαλύτερη μονή των Κυθήρων! Βρίσκετε στην περιοχή των Μυρτιδίων στα δυτικά του νησιού και είναι χτισμένη σε ένα φυσικό βραχώδης άνοιγμα, ανάμεσα από πάρα πολλές μυρτιές! Η εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας είναι το πολυτιμότερο κειμήλιο του νησιού και είναι η απανταχού προστάτιδα των Κυθηρίων. Η παράδοση λέει ότι ένας βοσκός είδε στον ύπνο του έναν άγγελο να του υποδεικνύει ένα σημείο στην περιοχή που είχε τα πρόβατά του. Εκεί μέσα σε μια μυρτιά υπήρχε μία εικόνα με την Παναγία. Ο βοσκός ξύπνησε θορυβημένος. Το πρωί πήγε και βρήκε την εικόνα. Την πήρε στο σπίτι του στο γειτονικό χωριό Καλοκαιρινές.
Τη νύχτα η εικόνα εξαφανιζόταν, επέστρεφε στη μυρτιά. Ο βοσκός είδε ξανά τον άγγελο να του λέει πως η εικόνα έπρεπε να μείνει εκεί κοντά στη μυρτιά. Έτσι ο βοσκός έκτισε ένα μικρό εκκλησάκι δίπλα στη μυρτιά και τοποθέτησε την εικόνα εκεί, την οποία την ονόμασε Μυρτιδιώτισσα.
Αυτό το εκκλησάκι παραμένει έως σήμερα και ονομάζετε παλαιό Καθολικό όπου εκεί στεγάζεται η εικόνα της Παναγίας μαζί με τα τάματα των επισκεπτών της, μερικά τεράστια κεριά φτιαγμένα από τους ιερείς της εποχής και μερικές άλλες μικρές εικόνες. Η εικόνα όταν βρέθηκε δεν είχε τις σημερινές διαστάσεις. Αυτές τις απέκτησε αργότερα όταν τοποθετήθηκε σε ξύλινο πλαίσιο. Το 1837 φιλοτεχνήθηκε το χρυσό ένδυμα, έργο του καλλιτέχνη Νικόλαου Σπιθάκη.
Αξιοθαύμαστο έργο στο εσωτερικό της μονής είναι το πώρινο κωδωνοστάσιο 26 μέτρων με τοξοειδείς σχηματισμούς στις προσόψεις των τεσσάρων ορόφων του καλλιτέχνη Νικολάου Φατσέα. Σε όλα αυτά τα έργα πρωτοστάτησε ο ιερομόναχος Αγαθάγγελος Καλλίγερος. Στα χρόνια των πειρατικών επιδρομών, η εικόνα για λόγους ασφαλείας φυλασσόταν στο φρούριο της πόλεως των Κυθήρων στον ομώνυμο ναό. Το κορυφαίο θρησκευτικό έθιμο των Κυθήριων είναι η λιτάνευση κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας από τα Μυρτίδια στη Χώρα.
Στο κάτω μέρος της χρυσής επένδυσης απεικονίζονται τρία θαύματα της Μυρτιδιώτισσας. Το θαύμα της ευρέσεως, η ίασης του παραλύτου και το θαύμα της διασώσεως του φρουρίου της πόλεως των Κυθήρων από την πτώση κεραυνού το 1829. Πάνω ακριβώς από το παλαιό Καθολικό, το 1857, χτίστηκε ο νεότερος μεγαλοπρεπής ναός σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής. Βόρεια και νότια του νεότερου Καθολικού βρίσκονται τα κελιά των πιστών που επισκέπτονται την μονή την περίοδο της νηστείας των πρώτων δεκαπέντε ημερών του Αυγούστου.
Η έκθεση Αγιογραφίας μικρή μεν,αλλά με εκπληκτικής ομορφιάς ιστορικά έργα!
Εικόνες του 18ου αιώνα,του 19ου και του 15ου στην έκθεση που στεγάζεται στην ιερά μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας..
Μυλοπόταμος
Το χωριό Μυλοπόταμος βρίσκεται δυτικά στα Κύθηρα. Πήρε το όνομά του από τους πολλούς νερόμυλους που είχε στο παρελθόν, ακόμα και σήμερα σώζονται πολλοί από αυτούς στην περιοχή Μύλοι, που αποτελεί ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα στο νησί.
Ο καταρράκτης της “Νεράιδας” ή “Φόνισσας” βρίσκετε ανάμεσα σε θεόρατα πλατάνια και τα νερά του πέφτουν λαμπερά, από ύψος 20 μέτρων σχηματίζοντας μια μικρή καταπράσινη λιμνούλα ιδανική για κολύμπι, βέβαια μόνο για γενναίους κολυμβητές γιατί τα νερά είναι πάρα πολύ κρύα!
Ένα υπέροχο τοπίο το οποίο θα σας μαγέψει.
Και ας έγινε κάποτε σκηνικό ενός φόνου.
Γιατί ο μύθος λέει πως εκεί, πάνω στα βράχια, κάποτε δύο γυναίκες ήρθαν αντιμέτωπες. Και τότε η μία έριξε την άλλη από τα βράχια, κάτω στον καταρράκτη και τη σκότωσε. Από τότε πήραν το όνομα καταρράκτες της Φόνισσας.
Από την άλλη η μοναδική ομορφιά τους θυμίζει στον επισκέπτη ένα τοπίο μαγικό εκεί που μόνο αέρινα πλάσματα μπορούν να ζουν. Το βασίλειο μιας… νεράιδας.
Και έτσι λέγονται και καταρράκτες της Νεράιδας.
Συνεχίζοντας τον περίπατο γύρο από τον καταρράκτη θα βρείτε τους εγκαταλειμμένους νερόμυλους και τις υπόλοιπες μικρές λίμνες που σχηματίζονται από την διαμόρφωση του εδάφους. Να είστε σίγουρη ότι η τοποθεσία θα σας γοητεύσει θα σας γυρίσει σε άλλες εποχές, μυθικές, παραμυθένιες σε μέρη που κυκλοφορούσαν νεράιδες.
Ενα ποδήλατο μέσα στο ποτάμι.
Αυτή την κυρία που πίνει νεράκι την βλέπετε??Τσακώθηκα μαζί της πολύ άσχημα όταν δεν με άφηνε να περάσω το γεφυράκι...
Το χωριό είναι χαρακτηρισμένο παραδοσιακό και ο οικισμός του Κάτω Χώρα διατηρητέος. Έχει άφθονα νερά και η κεντρική του πλατεία είναι κάτω από αιωνόβιους πλάτανους, με λιμνούλα και πάπιες στο Καμάρι. Από το κέντρο του χωριού ξεκινάει λαγκαδιά με πλούσια βλάστηση, πλατάνια και τρεχούμενα νερά
Αβλέμονας
Η τελευταία μέρα στα Κύθηρα μας πηγαίνει στον εκπληκτικής ομορφιάς Αβλέμονα...
Στα Κύθηρα στον πανέμορφο Αυλέμονα, ένας άνθρωπος της θάλασσας, με υπομονή και μεράκι, μεταμορφώνει υλικά που βρίσκει στις ακρογιαλιές, κυρίως σε καράβια αλλά και σε άλλα καλαίσθητα διακοσμητικά αντικείμενα. Το ξύλο, η πέτρα, τα καλάμια, τα δίχτυα, χτίζουν νέα σκαριά έτοιμα να μας ταξιδέψουν.
Το παραθαλάσσιο χωριό του Αυλέμονα βρίσκεται δυτικά στα Κύθηρα και είναι χτισμένο ανάμεσα σε δύο μικρούς και ήρεμους κόλπους.
Το φυσικό περιβάλλον του Αυλέμονα θυμίζει έντονα Κυκλάδες, το ίδιο και η αρχιτεκτονική του που έχει αιγαιοπελαγίτικες επιρροές. όπως στο παρελθόν αλλά και σήμερα είναι ψαροχώρι, με τις βάρκες των ψαράδων να ολοκληρώνουν ένα μοναδικά γραφικό σκηνικό. —
Το Ιερό της Αφροδίτης στον Αυλέμονα....
Η ανάδυση της θεάς από τη θάλασσα των Κυθήρων είναι σημειολογικά μια προσπάθεια των αρχαίων, σύμφωνα με τους ειδικούς στην Παλαιοντολογία, να ερμηνεύσουν την ανάδυση του νησιού από τη θάλασσα. Αυτό αποδεικνύεται από τον πλούσιο αριθμό παλαιοντολογικών ευρημάτων, που έχουν προέλευση τη θαλάσσια ζωή, σε εκτεταμένες περιοχές των Κυθήρων, στα Μητάτα και τα Βιαράδικα.
 |
 |
Λίγο έξω από την θάλασσα του Αβλέμονα ναυάγησε το Σεπτέμβριο του 1802 το πλοίο Μέντωρ, με το οποίο ο λόρδος Έλγιν μετέφερε τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Έτσι για ένα διάστημα τα μάρμαρα βρέθηκαν στο βυθό της θάλασσας των Κυθήρων μέχρι που τα ανέλκυσαν δύτες από τη Μάλτα.
O Αβλέμονας ή Αυλέμωνας είναι ένα γραφικό ψαροχώρι στα Κύθηρα. Στην είσοδο του λιμανιού του βρίσκεται αυτό το σχετικά μικρό κάστρο ή Καστέλο,όπως το λένε οι ντόπιοι.
Το Κάστρο χτίστηκε από τους Ενετούς το 1565 με προφανή σκοπό την προστασία του λιμανιού, που την εποχή εκείνη ήταν το πιο σημαντικό λιμάνι των Κυθήρων.
Και εδώ, πάνω από την πύλη του κάστρου υπάρχει το έμβλημα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας: Ο φτερωτός λέοντας του Αγίου Μάρκου.
Το σχήμα του Κάστρου είναι οκτάγωνο. Έχει κανονιοθυρίδες, κεντρικό πύργο, αποθήκες, οικήματα της φρουράς και κάποια εγκαταλειμμένα κανόνια. Ήταν παραμελημένο χρόνια, αλλά δεν είναι σε πολύ κακή κατάσταση και τελευταία γίνονται προσπάθειες για τη συντήρησή του.
Στα ανοιχτά του Αβλέμονα βυθίστηκε το 1802 ο 'Mentor', το πλοίο του λόρδου Έλγιν που μετέφερε μέρος από τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα.
Ο Δημήτρης Κοντολέων με την πλούσια φαντασία του, δημιουργεί και νέα σκαριά, τα τελειοποιεί με σύγχρονες δυνατές τεχνολογικές περιγραφές και τα παρουσιάζει, σε κάθε περίπτωση στους φίλους του και σε όλους τους φίλους της τέχνης και της τεχνικής του και σε όποιον ενδιαφέρεται για τα χειροποίητα αυτά δημιουργήματα, τόσο ως έργα τέχνης όσο και ως αξιόλογα αντικείμενα για τη διακόσμηση οικιακών ή επαγγελματικών χώρων.
 |
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου