ΒΕΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ "Έρως ο γλυκόπικρος..."

Έρωτας είναι μια ορμονική θύελλα ανάμεικτων συναισθημάτων που κατισχύει κάθε αντίστασης του νου και της λογικής...είναι αποτέλεσμα δράσης και αντίδρασης... διεκδίκησης, επίθεσης, άλωσης και λεηλασίας...

Ισοδυναμεί με είσοδο σε πεδίο μάχης με διάσπαρτες νάρκες, έτοιμες να εκραγούν...συνοδεύεται από την απώλεια κάθε μορφής συναισθηματικής νοημοσύνης και ένα κράμα αντιδράσεων ενίοτε αντιφατικών... εξιδανίκευσης, θαυμασμού, αφοσίωσης, αυτοθυσίας αλλά και μυστηρίου, ζήλειας αλαζονείας και εκδίκησης... 

Βιώνεται ως κατάσταση νευρικότητας, άγχους, έμμονης ιδέας, ψυχαναγκασμού και στερητικού συνδρόμου από σκληρό ναρκωτικό...

Ενίοτε εξελίσσεται σε παιχνίδι για έμπειρους τζογαδόρους, ως συναίσθημα αμιγώς μελαγχολικό και διάχυτο ερωτηματικά, χωρίς δυστυχώς εχέγγυα ότι θα είναι ισάξια ανταποδοτικό... 

Στην πιο ακραία μορφή αυτής της εκδοχής ο έρωτας μένει ανεκπλήρωτος... και τότε γίνεται ψυχοφθόρος... αφού, ως φαντασίωση, ροκανίζει ανελέητα το χρόνο και τα ψυχικά μας αποθέματα, χωρίς ανταπόκριση...

Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες,ο έρωτας, είναι φτιαγμένος μόνο για αυτούς που είναι επιρρεπείς στους πειρασμούς... που ενδίδουν στα καυτερά και τα πικάντικα της ζωής... ενώ αποδεικνύεται αυστηρώς ακατάλληλος για εκείνους που την αντιμετωπίζουν σαν ανάλατο νερόπλυμα...

Αυτός είναι ο έρωτας...ένα παράδοξο συνυφασμένο με τον αγώνα για την άλωση του πολυπόθητου κάστρου...αλλά και με την απουσία...αφού όταν το κάστρο κατακτηθεί η επιθυμία παύει...Γιατί όπως αναφέρει ο Αν Κάρσον στο Δοκίμια ''Έρως ο γλυκόπικρος'' «Υπάρχει κανένας που να επιθύμησε ποτέ αυτό που δεν απουσιάζει; Κανένας. »...και όλο τούτο βιώνεται σαν γλυκός πόνος... γι αυτό και «η Σαπφώ αποκάλεσε τον έρωτα γλυκόπικρο. Κι όποιος έχει ερωτευτεί, δε θα διαφωνήσει μαζί της» ...

Αυτός είναι ο έρωτας...

Και «τυφλός τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματα ει»...

Και ως τέτοιο αξίζει να τον ζούμε...

[Βέρα Γιαννακοπούλου ✍️

Πρώτη δημοσίευση στη σελίδα ''η μικρή γλωσσού " 

17-06-2019]