Πίνακας - Αντωνάκης, The Big Allotment Challenge, 2015
i. ΟΙ ΓΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
Τρίγωνο εσύ.
Αϋπνίες για τις ανώνυμες
γωνίες σου.
Πεντάγωνο, εμείς.
Αγωνίες για τα βαφτίσια
που μέλλονται.
Εγώ, ο αντι-ήρωας του
φλύαρου έρωτα.
Βουβός μπροστά στις
εξελίξεις σου.
Ανοίγω σύννεφα. Γωνίες
παντού.
Όμως δεν κουράστηκα να μην ξημερώνει βεβαιότητα.
Όπως, εμείς οι νέοι,
ακούραστος από γωνίες των καιρών.
Μεγάλες εικόνες από
στρατιές ονειροπόλων.
Κλείνω τα μάτια.
Κόλλα από συμβιβασμούς
στα βλέφαρα.
Το δοκίμασα. Πονάει.
Όχι ο Δαίδαλος. Ο Ίκαρος,
εμείς.
Ντύθηκα τα φτερά
Της επίτιμης ενθρόνισης
μου
Ασχημόπαπο ο ψεύτης
κύκνος;
Μένω ανυπόμονος μπροστά
στα σημεία πλήξης.
✾ ✾ ✾ ✾
ii. Προπόνηση για το χρυσό
αύριο
Η γενιά σου.
Η προίκα μου.
Το αραχνοΰφαντο παρελθόν
σου.
Λεγεώνες από καλές
προθέσεις κι από θέσεις ιερές.
Ιερέας πουθενά να με
χειροτονήσει αύριο.
Οι κρατήρες από τις
βόμβες που πέταξες. Κληροδοτήματα από χώμα στο χρώμα του χρυσού.
Αθωώθηκες.
Δικαστήρια.
Ανασαίνω θυμό στα βουνά
που ευνούχισες.
Αθωώθηκες.
Σκοπευτήρια.
Το τόξο σου με ματώνει.
Το ολομέταξο μέλλον μας.
Μάλλον το έντυσες κατοχή σου.
Εμείς όμως. Όπως
συνηθίζεται. Θαυμάζουμε τη γύμνια του.
Ένας αθώος ψαράς συνειδήσεων.
Κι ένας ένοχος θύτης που
στραβοκατάπιε το θυμό σου.
Εγώ θύτης του αύριο, όχι
θύμα μιας εποχής.
Ένοχος εγώ, που πέρασα το
θυμό μου για ελπίδα.
Η φωτογραφία είναι από Αίθουσα Τέχνης Ρεβέκκα Καμχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου