Οι βάρβαροι ήρθανε.
Τα χέρια τους χώσανε στα σωθικά μου.
Την χρυσαφένια μου καρδιά έβγαλαν.
Αχ μάνα μου τα ζώα μου κυνήγησαν.
Τεμάχισαν τα πολύτιμα κορμιά τους.
Τα σοκολατένια μου παιδιά στα ερείπια του ανθρωπισμού εγκατέλειψαν.
Με ιούς θανατηφόρους μπόλιασαν την ανάσα μου.
Η έρημος ακούγοντας τις κραυγές της Αφρικής αναταράσσεται.
Σφίγγει τις γροθιές της .
Διαλύεται στη σκόνη της.
Με σύμμαχο τον νοτιά πυροβολεί τους παλιούς κλέφτες.
Οι άνεμοι με αναμμένη δάδα στα χέρια δείχνουν τους άδικους εκτελεστές
φορώντας τους λευκή στολή σκόνης .
Δ.Ι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου