Oυ τόπος, ο τόπος που ακουμπήσαμε την επιθυμία μας,
δε θα τον βρει κανείς στις διαδρομές της υδρογείου!
Άχρονος ο δικός μας χρόνος,
συμπιέζεται κι επιμηκύνεται σαν ελατήριο,
δεν μετριέται με τους σταθερούς κύκλους των ρολογιών...
εκείνος ο χρόνος είναι κατάτμητος σε ίσα τεμάχια,
απελπιστικά ίδιος και δίκαια μοιρασμένος,
με την εντυπωσιακή μαθηματική ακρίβεια!
Εμείς μοιραζόμαστε την ουτοπία
και τον ασύλληπτο άνεμο του νου μας,
που ώρες-ώρες μας παρασέρνει
σε συντεταγμένες απροσδιόριστες,
μέχρι το νησί της προηγούμενης μέρας,
εκεί που ακουμπούν η λαχτάρα του επόμενου
με τη θλίψη του ήδη απολεσθέντος!
Εκεί κατοικούμε συντετριμμένοι και εκλεκτοί,
ενός δαίμονα που ορίζει και τον τόπο και τον χρόνο
με τις δικές του χαοτικές ορίζουσες...
(Μαρια Μ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου