ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ " Αγωνιστική κραυγή δικαίωσης "

 Giuseppe Pellizza da Volpedo - The Fourth Estate

Και το δηλώνω ξεκάθαρα... μπροστά στην κόκκινη φωτιά και στον κόκκινο καπνό της επανάστασης. Θέλω να δουλεύω για να ζω και όχι να ζω για να δουλεύω. Θέλω ψωμί να τρώω και όχι να πονώ. Θέλω να ζητάω ό,τι ποθώ χωρίς σε κάποιον να δοθώ. Θέλω να μην αφήνω μονάχη στον πόλεμο την αγάπη μου με βαριά καρδιά. 

Θέλω να μην κυβερνά το χρήμα τη πεζή ζωή μου. Θέλω να μην αφήσω εν ώρα εργασίας το σπαθί από το χέρι μου ούτε μια στιγμή. Θέλω να υπηρετήσω με ψυχή και σώμα τον όρκο που δεν κρατήθηκε από τους απόκληρους της κοινωνίας. 

Κρατημένος στη μέση της αιματηρής και πικρής εργατικής επανάστασης θα σκύψω για ένα ψίχουλο στο χώμα, για να ζήσω σε μια κατάσταση που να με ευνοεί με τρομερή εμμονή. Για να φροντίσω στην παγωνιά του κόσμου γι ‘ αυτό που ήταν πεταμένο στον ρημαγμένο κάμπο της έρημης ψυχής μου, έτρωγα ρίζες από την παραδερμένη καλαμιά, έπινα ζουμί από τα βελανίδια, κοιμόμουνα σε πέτρες στο νερό, για να δείξω λίγη νύχτα στα ψεύτικα και χάρτινα φεγγάρια. 

Μεγαλοκαρχαρίες...! Σκάβετε το λάκκο σας κάτω από τα ξυρισμένα πόδια σας. Βαδίζετε την μαύρη νύχτα επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε ; Η παράνοια σας έχει παραλύσει. Δε θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ δια παντός, από όλους τους βιοπαλαιστές και τους προλετάριους ; 

Απαλλαγείτε πρώτα από τους καθεστωτικούς και σκληρόπετσους καπιταλιστές, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη αριστοκρατία τους με στομάχι αδειανό, πίσω απ’ τους τοίχους, πάνω απ’ τις στέγες, στα κατώγια των κλειστών αποθηκών από τις πεσμένες γωνίες στις άκρες που σχηματίζουν δυο μισοφέγγαρα. 

Μικρόψυχοι και καιροσκόποι που ξεφουρνίζετε τα στραβά και κούφια παραμύθια σας – πιο επικίνδυνα κι απ’ τη χολέρα, στρογγυλοκάθεστε με το παράσημα τρίτης τάξης, μες στην αχόρταγη ικανοποίηση σας, τυλιγμένοι μες στο χοντρό μανδύα της κίβδηλης ηθική σας για την υλική άνεση που ονομάστηκε μεγάλη υπόθεση. 

Το δέρμα σας το στραβωμένο και παραμορφωμένο, δεν απαλύνει τον πυρετό μου που με φλογίζει κάτω από τα κύματα αυτής της λαίλαπας. Τώρα που καίει το πετσί μου, που με παραμονεύουν οι εχθροί μου, μπορώ πνιγμένος μέσα στο αίμα να διακρίνω την αλήθεια από το ψέμα. Οι φωνές είναι βαθιές μέσα μου από την πρώτη έξοδο αυτού του κουρελιάρικου κόσμου στο τετράγωνο μέτωπο του λαού. 

Αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τον ήχο του τσεκουριού που υψώνεται πάνω στο ικρίωμα των πισώπλατων δεμένων χεριών και των μαδημένων ανοιχτών πληγών, μπορείτε να καρφώσετε τα δικά μας κεφάλια στον τοίχο, ο αφανισμός σας θα είναι δική μας νίκη. Και τότε θα ξύνεται τα ψεύτικα πρόσωπα σας που τώρα είναι στραβωμένα από απέχθεια και αγανάκτηση μ’ ένα ύφος όλο αμφιβολία. 

Αφανείς και φιλότιμοι εργάτες, στα όπλα ! Ήρθε η ώρα της εκδίκησης ! Ζήτω ο Λαός. Ζήτω η Ελευθερία. Για τελευταία φορά ξεσηκωθείτε σε μια μεγάλη Ανταρσία, σε μια μεγάλη Επανάσταση, για να αφανιστούν οι απαίσιοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης που κάθε χρόνο μεγαλώνουν και δυναμώνουν με τους τόκους και τις οικονομίες. 

Σαν ένας φτωχεμένος και ληστεμένος, χωρίς αριστερό πόδι και μ’ ένα τσακισμένο χέρι. δε ζητιανεύω, δεν γονατίζω, αλλά απαιτώ αυτό που μου ανήκει, με φωνή σοβαρή και κοφτή, με μια έκφραση αηδίας γι’ αυτούς που με σακάτεψαν στον ήλιο, στη βρωμιά των δρόμων, στα στενά δρομάκια της πολιτείας. 

Όσο κι’ αν η ανυπόφορη φιγούρα σας κατατρώει την λαϊκή μου ευημερία, δεν θα χάσω το κουράγιο μου για τη ζωή για το παράδειγμα της τιμής και των αρετών. Με την καθαρή φόρμα της εργατιάς, την τραγιάσκα ανεβοκατεβασμένη στο κεφάλι και μ’ ένα φρέσκο γαρύφαλλο στο πέτο, θα πατήσω την νάρκη στην πρώτη μέρα ανακωχής, περπατώντας σ’ ένα ανθόσπαρτο δρόμο της ζωής, που είναι στρωμένος με λουλούδια του Μάη. 

Χρήστος Αθανασίου 

Aπόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής. Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου – Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής - Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Ακροατής – Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών. 

Συγγραφικό έργο: 

«Λογοτεχνικές Αστραπές» 

«Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο» 

«Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» ( Υπό έκδοση ) 

«Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών» 

«Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού» 

[Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών απ’ τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική μορφή]