Yana Fefelova art
ανάσταση λαβωματιά.
Κι ένας Χριστός που κούτσαινε
από το βόλια
όσων τον ταπείνωναν
κάνοντας το σταυρό τους.
Μια σερνάμενη πίστη
ξενύχτισσα
πήρε να τρώει λαίμαργα
την τιμή
και νήστεψαν οι όρκοι
και δέονταν οι εξομολογήσεις
της προηγούμενης μέρας
και σκόρπισαν
και τις κατάπιε το στόμα
που ακόρεστο,
ζήταγε άπληστο
να χορτάσει με την πείνα
τού διπλανού.
Κι ο έρωτας
χωνεύτηκε αμάσητος,
βορά στα σαγόνια
τού ίμερου,
στα σκέλια μιας στιγμής
ιερόδουλης
ξοδεύτηκε όλος ο πόθος
κι ύστερα,
γύρισε μπρούμυτα
και κοιμήθηκε
σε στρώμα ελευθερίων ηθών,
γιατί βαρυγκομούσε η αγάπη
και το σθένος απόκαμε.
Ανάσταση, είπανε,
ανάσταση μάρμαρο
σαν τις ψυχές.
Που κρύωσαν στο πέτρινο Έαρ.
Κι έτσι ασάλευτες ύστερα,
ακινητοποίησαν το
δεύτε λάβετε φως
και το σκοτάδι δεν έλιωνε
παρά πάγωσε η μνήμη.
Ανάσταση ήτανε,
ανάσταση που την άρμεγε
το βυζί μιας πουτάνας,
τύφλωση λέγανε έπεσε
στην επιδημία του κόσμου,
τυφλότητα ονόματι
"καθολικός μαρασμός" .
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου