Annie Henrie Nader art
ακατάληπτους χρησμούς αναμασούσες.
Απόκοσμη ιέρεια με την έρπουσα θλίψη
σε μιά μετέωρη εσωστρέφεια της σκέψης.
Σε είδα κρυφά ένα άγγιγμα να επιζητάς
στον χιτώνα κάποιου που σαν Θεός έλαμπε,
ίαση μοναδική στην αιμάσσουσα πληγή
κι Εκείνος ν' αναφωνεί. " Κάποιος με ακούμπησε ! "
Δεν ξεχνώ, όταν από τον νεκρό αντάρτη
το όπλο άδραξες, την αντίσταση να συνεχίσεις,
φωτιά και θάνατο κερνώντας τους εχθρούς
που τόλμησαν τα ιερά χώματα να πατήσουν.
Συνάντησα ξανά τη φλεγόμενη μορφή σου
έναν Μάη στις όχθες του θολού ποταμού ,
την ώρα που οι δυνατοί από οίκτο αυτοκτονούσαν,
εσύ με την ζωή σου τις νέες ιδέες υπέγραφες .
Παντιέρα κόκκινη στον δρόμο του αγώνα ανεμίζεις
στη διαδήλωση ενάντια στην ανάλγητη εξουσία
ανέτοιμη να υποταχθείς στο πεπρωμένο
που άλλοι προετοίμασαν γιά εσένα.
Μα όσο πιο πολύ σε γνωρίζω στον χρόνο
τόσο λιγότερο νιώθω πως σε ξέρω.
Φορές, σαν τον άνεμο της ερήμου με καις
κι άλλοτε , δροδοσταλιά στα χείλη γίνεσαι.
Στην αρμονία της ανάσας σου ελπίζω
τις άηχες λέξεις της αγάπης ν' ανακαλύψω,
μέχρι οι ώρες μου να βασιλέψουν γιά πάντα ,
πριν η σκιά μου ορφανή μείνει, θα αναζητώ ....
ΑΘΗΝΑ 22 -- 04 -- 2018
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου