ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΘΟΣ " ΦΘΙΝΟΥΣΑ ΑΠΟΓΡΑΦΗ "

Φθίνουν τα πέταλα του ρόδου στον κήπο,
τινάχτηκαν οι τελευταίοι ενδοιασμοί.
Στο θυσιαστήριο των εκρήξεων και στο χωνευτήριο
των ραγισμένων οστών,
κλαίει μια ψυχή.

Κρανίου τόπος εκείνος ο λόφος,
υψώνονταν στο σύγνεφο της σωτηρίας
κι η ψυχή αγνάντευε την κοσμογονία,
που ωρίμαζε στις αιμάτινες
φλέβες της πλαγιάς.

Φθηνές περγαμηνές εκδώσανε την αθωότητα,
ωσάν εταίρα που εκλιπαρεί προστασία,
στα άδυτα της στέρνας με το στάσιμο νερό.
Κι ο όχλος πάντα αδηφάγος κι ακόρεστος
δήμιος σ´ έναν αναίτιο πνιγμό.

Είδα το αίμα να κυλά στα ριζά του λόφου,
ποτάμια στεναγμών ενώσανε γη κι ουρανό
στον κήπο των Ρόδων.
Με ματωμένα χέρια τίναξα τα Πέταλα
που μαράζωσαν, καθώς οι ρίζες απομυζούν
το κράμα της σωτηρίας.

Φθίνουν οι ώρες της καταιγίδας,
αποψιλώθηκε η τριανταφυλλιά ...
Μόνο Ένα ακάνθινο στεφάνι έμεινε
στο αιματοκύλισμα του αιώνα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΘΟΣ - ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ
*ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ*

Η φωτογραφία είναι από το Pinterest .