ΣΕΡΙΦΟΣ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

.μέσα στα βοριά,μέσα στα μελτέμια του Αυγούστου,μια γραφική φιγούρα στο Αιγαίο....κυρίαρχα χρώματα το καφέ της καλοκαιρινής ξερής Κυκλαδίτικης φύσης,το λευκό των χωριών των κρυμμένων στις απόκρημνες χαράδρες,κι ένα μπλε σε όλες του τις αποχρώσεις να τυλίγει από παντού έναν τόπο που έπαψε να παράγει και το παραμικρό εδώ και χρόνια....έναν τόπο που έγραφε παντού σε ταμπελίτσες "for sale"........

 Η Σέριφος είναι νησί του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα (ή Σέριφος), η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 200 μ. Επίνειο είναι το Λιβάδι, ενώ άλλοι μεγάλοι οικισμοί είναι ο Κουταλάς, το Μεγάλο Λιβάδι και ο Κένταρχος. Η επιφάνειά της Σερίφου εκτιμάται στα 75,207 τ.χλμ. ενώ έχει μήκος ακτών 83 χιλιόμετρα. Στην απογραφή του 2011 είχε πληθυσμό 1.420 άτομα. Το νησί άκμασε στα τέλη του 19ου - αρχές του 20ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν μεταλλευτικές εταιρίες που εκμεταλλεύονταν το πλούσιο υπέδαφός του. Αργότερα όμως τα μεταλλεία εγκαταλείφθηκαν, επειδή η εξόρυξη κρίθηκε ασύμφορη, και αρκετοί οικισμοί ερημώθηκαν. —

Γνωστές παραλίες είναι τα Λιβαδάκια , το Καλό Αμπέλι, το Γάνεμα και η Βαγιά στον νότο, το Μαλλιάδικο, το Μεγάλο Λιβάδι και ο Αβεσσαλός στα δυτικά, η Συκαμιά, ο Πλατύς Γιαλός και τα Δυο Γιαλούδια στα βόρεια και η Ψιλή Άμμος, ο Άγιος Σώστης, ο Άγιος Ιωάννης και η Λια στα ανατολικά. Το νησί έχει τρεις κύριους ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Ο πρώτος οδηγεί από το Λιβάδι στη Χώρα. Μετά τη Χώρα ο δρόμος διακλαδίζεται. Ένας δρόμος καλύπτει το βόρειο και το ανατολικό τμήμα του νησιού (βόρειος περιφερειακός) και ο άλλος το νοτιοανατολικό (νότιος περιφερειακός). Και οι δύο διακλαδώσεις επιστρέφουν κυκλικά από τα νότια στο Λιβάδι. Κοντά στη Σέριφο βρίσκονται οι νησίδες Σεριφοπούλα στον Βορρά και Βους στα ανατολικά.

..Σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες πρώτοι κάτοικοι της Σερίφου ήταν Αιολείς από τη Θεσσαλία, ενώ αργότερα στο νησί έφτασαν Ίωνες άποικοι από την Αθήνα. Μεταλλεία σιδήρου και χαλκού υπήρχαν από την αρχαιότητα και οι μεταλλουργικές δραστηριότητες ανάγονται στους Πρωτοκυκλαδικούς χρόνους (3η π.Χ. χιλιετία). Ιδιαίτερα αρχαιολογικά ευρήματα στη Σέριφο δεν υπάρχουν. Τα μόνα αρχαία κτίσματα που σώζονται είναι μαρμάρινοι πύργοι με πιο γνωστό τον Ασπρόπυργο, στον όρμο του Κουταλά, ο ορθογώνιος Ψαρόπυργος (ή καναπές του Κύκλωπα) στη χερσόνησο του Κύκλωπα, στα νοτιοδυτικά του Μεγάλου Λιβαδιού και ένας κυκλικός πύργος, κατασκευασμένος από μάρμαρο και γνεύσιο στον αυχένα της χερσονήσου της Κεφάλας. Ορισμένοι εξ αυτών φαίνεται ότι συνδέονται με τις μεταλλευτικές και μεταλλουργικές δραστηριότητες

Από τη Σέριφο έχουν βρεθεί αρχαία νομίσματα από τον 6ο π.Χ. αιώνα και έπειτα, τα οποία απεικονίζουν τον Περσέα, την κεφαλή της Μέδουσας ή τον σερίφιο βάτραχο, που συνδέεται με την τοπική λατρεία του Περσέα. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους το νησί είναι τόπος εξορίας. Επί Τιβερίου, εξορίζεται ο Κάσσιος Σεβήρος, εχθρός της Συγκλήτου λόγω της ταπεινής του καταγωγής και της κακοποιού ζωής του. Επίσης η Βιστιλία το 19 μ.Χ. για ακολασία.

 Ορμος Κουταλάς

 Ορμος Κουταλάς

 Φεύγοντας από την παραλία του Κουταλά

Παραλία Κακό Αμπέλι 

Παραλία Κακό Αμπέλι 

 Πάνω στην καμένη γη από την τελευταία φωτιά.....Μονή Ευαγγελίστριας..

  Το κάτω χωριό με την εκκλησία της Ευαγγελίστριας!...

 Ξωκκλήσι στην ρίζα της Χώρας της Σερίφου..

Σκάλες παντού....κι αέρας ....αύρας δυνατός ασταμάτητος.

Φτάνοντας στην κορυφή

Περιμένοντας τον ήλιο να σκάσει μύτη 

 Φιδάκια καλντερίμια και σοκάκια που θέλω να τα περπατήσω όλα!!!

Από το ψηλότερο σημείο της Χώρας της Σερίφου.....σε λίγο θα δω την ανατολή... 

 Οταν ο ήλιος ανατέλλει από απέναντι,τα χρώματα που ρίχνει στο άγονο βουνό και στα κάτασπρα σπιτάκια δεν περιγράφεται!!

 Από ψηλά με το καλό μου ζουμ......

 Πλατεία Δημαρχείου..

Πλατεία Δημαρχείου..

 Πανσέληνος

Πρωί πρωί κατά τις 7.00......

Ανατολή από τη βεράντα μας 

Κένταρχος ή Κάλλιτσος.....κρέμεται στον γκρεμό.....

Η παραλία του Κάλλιστου 

 Βορειοανατολική Σέριφος......Η Παναγία η Σκοπιανή......

 Πλατύς Γιαλός..και η Παναγία η Σκοπιανή που φυλάει σκοπιά στο Αιγαίο!!! 

 Πλατύς Γιαλός.

 Ο άγιος Μηνάς........τάμα μιας οικογένειας ναυτικών!!.

 Το Μοναστήρι του Ταξιάρχη.....ένα πανέμορφο μοναστήρι που ιδρύθηκε το 1600 με φρουριακό χαρακτήρα.....

 Το Μοναστήρι του Ταξιάρχη.

 Το Μοναστήρι του Ταξιάρχη.

Το Μοναστήρι του Ταξιάρχη.

Γαλανή Σερίφου 

 Το Λιβάδι της Σερίφου 

 Το Λιβάδι της Σερίφου 

Το Λιβάδι της Σερίφου 

 Μεγάλο Λιβάδι

 Μεγάλο Λιβάδι

 Η ιστορία του Μεγάλου Λιβαδιού είναι τα ορυχεία σιδήρου που λειτουργούσαν πολύ παλιά

 Οι στοές υπάρχουν ακόμα και είναι αξιοθέατο για κάποιους που θέλουν να τις περπατήσουν,οργανωμένα βέβαια και με οδηγό!!

....Απ το σημείο που φόρτωναν τα πλοία το σιδηρομετάλλευμα!!!

Το 1882 και 1884 η εταιρεία διήλθε οικονομική κρίση και ξέσπασαν οι πρώτες εργατικές αναταραχές. Το 1885 άρχισε η συστηματική εκμετάλλευση των σιδηρομεταλλευμάτων με ανοδικό ρυθμό παραγωγής έως το 1910 περίπου. Η λειτουργία των μεταλλείων έφερε άνθηση στο νησί και ο πληθυσμός διπλασιάστηκε κατά την περίοδο 1880–1910 εξαιτίας της εισροής εργατών (μεταλλωρύχων) από άλλα κυκλαδίτικα νησιά. Το 1915 περίπου ξέσπασε κρίση στις τιμές των μετάλλων και η παραγωγή των μεταλλείων κατέρρευσε. Οι συνθήκες εργασίας στα μεταλλεία ήταν όμως κακές και τα εργατικά ατυχήματα πολύ συχνά. Τον Αύγουστο του 1916 κήρυξαν απεργία οι μεταλλωρύχοι στο Μεγάλο Λιβάδι ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και μεγαλύτερους μισθούς. Οργανωτής της απεργίας ήταν ο τότε αναρχοσυνδικαλιστής Κώστας Σπέρας, ο οποίος είχε οργανώσει και άλλες απεργίες σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Επειδή η εργοδότρια εταιρία ήταν αδιάλλακτη, οι μεταλλωρύχοι κατέλαβαν το λιμάνι και δεν επέτρεπαν στα πλοία επί 20 ημέρες να φορτώσουν μετάλλευμα. Στις 21 Αυγούστου 1916 επενέβη η χωροφυλακή και με διαταγή του επικεφαλής της άνοιξε πυρ κατά των απεργών που εμπόδιζαν τη φόρτωση με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις από αυτούς. Απαντώντας οι μεταλλωρύχοι επιτέθηκαν με πέτρες και ξύλα στους χωροφύλακες σκοτώνοντας τέσσερις (μεταξύ αυτών και τον επικεφαλής) και τραυματίζοντας περισσότερους. Οι απεργοί στη συνέχεια κατέλαβαν τα μεταλλεία και ύψωσαν γαλλική σημαία ζητώντας την προστασία της Γαλλίας. Η πράξη αυτή στη συνέχεια επικρίθηκε από το ΚΚΕ (που δεν είχε ιδρυθεί ακόμη τότε) ως απόδειξη ότι ο Σπέρας εξυπηρετούσε «αλλότρια» συμφέροντα. Σήμερα στο Μεγάλο Λιβάδι υπάρχει μνημείο προς τιμήν των νεκρών απεργών. Το 1925 τέθηκε σε εφαρμογή και στα μεταλλεία το οκτάωρο που είχε ήδη νομοθετηθεί το 1920.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα ξεκίνησε η συστηματική εξόρυξη μετάλλων από εταιρίες στις οποίες είχε παραχωρηθεί το αποκλειστικό δικαίωμα από το κράτος. Πρώτη ήταν η «Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία» το 1870, η οποία εξήγε ακατέργαστο σιδηρομετάλλευμα σε ευρωπαϊκές χώρες. Το 1880 την εκμετάλλευση των σιδηρομεταλλευμάτων του νησιού ανέλαβε η εταιρεία «Σέριφος–Σπηλιαζέζα» που ίδρυσαν πλούσιοι Έλληνες Κωνσταντινουπολίτες με την βοήθεια της Οθωμανικής Τράπεζας (βρετανικών, γαλλικών και οθωμανικών συμφερόντων). Η εταιρεία εκχώρησε την εκμετάλλευση των σιδηρομεταλλευμάτων εργολαβικά στον γερμανό Αιμίλιο Γρώμαν ή Γκρώμαν (Emile Grohmann). Στο Μεγάλο Λιβάδι σώζεται νεοκλασικό κτήριο που ήταν η έδρα της μεταλλευτικής εταιρίας.............................................................................
κάτω δεξιά τα κτίρια της Μεταλλευτικής εταιρίας.....ό,τι είχε απομείνει,το έκαψε η τελευταία φωτιά!!Πάντα όμως ήταν ερειπωμένα και κανείς ποτέ δεν τα ανέδειξε!!

 Τα μεταλλεία φυτοζωούν μέχρι το 1934, οπότε, λόγω της ανάκαμψης στις παγκόσμιες αγορές, αρχίζει και πάλι η εντατική εκμετάλλευση με διευθυντή τον γιο του Γρώμαν, Γεώργιο. Κύριος προορισμός των μεταλλευμάτων ήταν η Γερμανία. Τα μεταλλεία παραμένουν ενεργά κατά την διάρκεια της Κατοχής. Με το τέλος της Κατοχής, ο Γεώργιος Γρώμαν εγκαταλείπει την Ελλάδα ως δωσίλογος. Τα μεταλλεία κλείνουν οριστικά το καλοκαίρι του 1963 ως συνέπεια της εξάντλησης των αποθεμάτων, του υψηλού κόστους της σχετικά μικρής κλίμακας εκμετάλλευσης, και κυρίως ως συνέπεια της κατάρρευσης των τιμών των σιδηρομεταλλευμάτων παγκοσμίως.

 

 

 

 

 

Ανατολή από το κάστρο της Σερίφου..

 

 

 

Ορμος Κουταλα............Από την αρχαιότητα είναι γνωστή σαν άγονο νησί. Η ψηλότερη κορυφή είναι ο Τούρλος και έχει 585 μ. υψόμετρο. Το υπέδαφός της έχει κοιτάσματα αιματίτη (Fe2O3) και μαγνητίτη (Fe3O4) που σχηματίσθηκαν από μεταμόρφωση επαφής στα όρια μίας γρανιτικής διείσδυσης και είναι κοιτάσματα τύπου skarn πλούσια σε διάφορα ορυκτά.Στην περιοχή Μούτουλα,στο Βόρειο τμήμα του νησιού, κοντά στον οικισμό Γαλανή, είναι γνωστή μία μικρή εμφάνιση μικτών θειούχων ορυκτών,όπου κατά το παρελθόν έγινε περιορισμένη εκμετάλλευση.

 Αγιος Κωνσταντίνος....Χώρα Σερίφου.

Το παλιό σπίτι με το οικόσημο..... που λάτρεψα να φωτογραφίζω!!το παλιό Ιταλικό στρατηγείο

Παραλία Βαγιά.....

 Παραλία Αγιος Σώστης...

Παραλία του Αγίου Ιωάννη 

Το φράγμα της Σερίφου κατασκευάστηκε το 2004 με σκοπό την ύδρευση και άρδευση του νησιού. Βρίσκεται στην περιοχή Στενό και είναι συνολικής χωρητικότητας 700.000 κυβικών μέτρων Δημιουργήθηκε με σεβασμό προς το περιβάλλον και έχει δέσει αρμονικά με το φυσικό τοπίο στο οποίο επιβλητικά δεσπόζει! —

 Παραλία Λιά.....

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 
πηγή πληροφοριών https://el.wikipedia.org/