ΑΡΙΑΔΝΗ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ - ΕΞΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ " ΕΛΛΑΜΨΕΙΣ "

ΙΟΥΝΗΣ 2017

Ρήγμα χαντάκι
Ιούνης
Αυτή η χλωμάδα
Αυτά τα χιλιόμετρα
Ασθμαίνω
Το φως δεν με τύφλωσε
Με εξαΰλωσε
Τα κύματα φτάνουν θολά
Δειλά
Αβέβαια
Λευκοί αστράγαλοι
Κρυμμένοι
Αιχμάλωτοί σπασμένων ιμάντων
Είχαν όμως μιαν ελπίδα.
Σε ψηλαφώ
Σαν μισοκρυμμένο τατουάζ
Μακρινό
Σαν ειδυλλιακή παραλία.
Κρίμα….
Αριάδνη Πορφυρίου 3 Ιουλίου 2017

ΓΑΛΑΞΙΕΣ

Διάφανη διάτρητη βραδιά
Όπως εγώ.
Ιόντα απόστασης
Ελλάμψεις
Βαθύ ποτάμι χιλιομέτρων
Όσο απέχουν οι άνθρωποι
Όσο ζυμώνεται η σκέψη.
Στενός ορίζοντας πίσω μας
Μα οι γαλαξίες μπρος μας.
Κόκκινοι γίγαντες
Pulsars
Πανσπερμία αστέρων
Και ψυχών
(Η μήπως είναι όλα αστρική σκόνη
Και μαύρες τρύπες;)
Συμπαντικοί κρότοι του άχρονου.
Ενάδες.
Το χρώμα τυφλώνει.
Θα χαθώ σε ένα νεφέλωμα
Ιριδίζον και άπιαστο.
Εκεί θα τραγουδήσω
Καταλύοντας το χρόνο
Τις αισθήσεις
Το είναι μου.
Αριάδνη Πορφυρίου, 17 Ιουλίου 2017

ΑΠΟΡΙΑ

Βαδίζουν οι μέρες με θόρυβο στιλπνό
Η μετά τη ζωή ζωή μου.
Αποσυνάγωγη.
Αμετανόητη.
Δεν εκπέμπω φως
Γραμμές χαράζω άδειες.
Σχήματα αφής
Δειλά ζητούν τα πάντα.
Με κούρσεψε η σκέψη σου
Μ’ ατσάλωσε ο πόνος μας.
Πώς θα κοιμηθώ απόψε
Μαθημένη, όπως ήμουν,
Στον ψίθυρο της σιωπής σου;
Αριάδνη Πορφυρίου, 31 Ιουλίου 2017

ΞΩΤΙΚΟ

Δεν γίνεται να καταβροχθίσουμε την άσφαλτο
Μόνο το καύμα τυφλώνει.
Η ερημιά της σκέψης.
Σήκωσε αέρα απόψε
Η πυρκαϊά ήδη λυσσομανάει.
Αλλά τι να σου κάνει ο άνεμος;
Εγκλωβίστηκε κι αυτός
Σα να ταν ξωτικό αθόρυβο
Με σφαλιστά τα χείλη.
Μια μαύρη αυλαία κρύβει τις φλόγες, όσο εσύ
Εγκλωβισμένος στη δίνη των πρόσκαιρων
Γεμίζεις απόσταση.
Πόσο ρηχά, αλήθεια….
Ακούω σκιές να περπατούν στις μύτες γελώντας ειρωνικά
Πριν καν στέρξεις να μ’ αγγίξεις
Πριν βρεις το μονοπάτι.
Σφυριά στο κεφάλι μου.
Χωρίς χάρτη, μόνο με μοναξιά κι οργή
Τι θα γράψεις, ξωτικό;
Ποια ιστορία;
Αριαδνη Πορφυρίου 9 Αυγούστου 2017

ΚΟΥΡΟΙ ΗΜΙΤΕΛΕΙΣ

Χώρα του θανάτου
Μάς φίμωσες
Ακίνητους στη δίνη σου
Φυγόκεντρους
Αμετανόητους.
Εγκλωβιστήκαμε στους στίχους
Τα λιόδεντρα
Τους ανήκοους λυγμούς της ήττας.
Κομμένα μέλη αγαλμάτων
Αυτό μάς εκαναν.
Κούρους στο λατομείο
Ημιτελείς.
Θέλω πίσω
όχι τη ζωή μου
Μα τ’ όνειρο
Που την ομόρφαινε.
Αριάδνη Πορφυρίου 21 Αυγουστου 2017

ΤΡΙΤΩΝ

Μια μωβ αίσθηση
Αλμύρας
Αλύπητα τυφλώνει
Ο Έρωτας λυγίζει
Οσο η Νηρηίδα
Αγκομαχά.
Μην ταράζεις τη θάλασσα, Τρίτων..
Τον βυθό της τον έμαθες.
Η στεριά σού μένει.
Θα εκτιναχθείς στο Σύμπαν
Σαν έλλαμψη.
Με φως και φλόγα.
Με αγάπη.
Αριάδνη Πορφυρίου, 27 Αυγούστου 2017


Φωτογραφίες - Freydoon Rassouli art