ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΟΥΣΗ "Τα παλιά σπίτια"

Τα παλιά σπίτια, τα έρημα και γέρικα...
Τα βλέπεις κουρασμένα, αφημένα στο χρόνο...
Βουβά, σιωπηλά, να νοσταλγούν τους ανθρώπους.
Σου φαίνεται ότι θρηνούν για τη ζωή που ανεπίστρεφτα
πέρασε , αφήνοντάς τα άδεια και θλιβερά κουφάρια...
Για μια στιγμή, όταν δίπλα τους περνάς, ακούς
τις μακρινές φωνές που γέμιζαν τις κάμαρες,
τους ήχους από τα τρεχαλητά των παιδιών στην αυλή...
Φαντάζεσαι ηλιόλουστες μέρες με ανοιχτά παράθυρα στο φως
και τον άνεμο να τα γεμίζει με τις μοσχοβολιές της άνοιξης...
Τα παλιά σπίτια σου ματώνουν την καρδιά
στη μοναξιά του χειμώνα, με τζάκια σβηστά και γκρεμισμένα , με τη βροχή
να δέρνει το ερειπωμένο σώμα τους, το αβοήθητο...
Νομίζεις πως στο θλιβερό ύπνο τους ονειρεύονται
μέρες γιορτής και νύχτες γεμάτες ζεστασιά και θαλπωρή
που πίστευαν ότι θα είναι αιώνιες...
.........
Κάποιοι τα αγαπούν τρυφερά τα παλιά έρημα σπίτια, σαν τους
γέρους ανήμπορους και εκαταλελειμμένους ανθρώπους...
Σαν το αιματοβαμμένο χειμωνιάτικο δειλινό, που σου σφίγγει
περίεργα το λαιμό, με την αίσθηση ότι όλα κάποτε τελειώνουν...
Μ. Κ.

Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/