Γρηγορία Πελεκούδα " Σκέψη μου"

Σαν ανέβω με όραμα
θα κατέβω με ριπή άνεμου
φλόγα άξια,
φλόγα λιγότερη αθώα.

Στα κρυφά σ΄αγνάντευα
δύση μου και ανατολή
ψευδαίσθηση είσαι
ή αληθινή ;

Στου ουρανού τα σύννεφα
σε είδα να κοιτάς
αν ξεπεράσεις τα όρια
θέλω να είμαι δίπλα σου
πριν μας χωρίσει ο φόβος
να μας ενώσει ο χρόνος,

Άπλωσα τις παλάμες μου
σε εαρινή η ώρα
στου ουρανού τον εξώστη
σε τύλιξαν δυο σύννεφα
πήραν τον κόσμο
τον αγκαλιάσαν δίχως χέρια.

Που έχει μάτια και αυτιά
στη σκέψη ανάχωμα,
το ξοδεμένο όνειρο
θέλει φράγμα,
χέρι να κρατηθεί
κι ένα τσιγάρο στο στόμα.

Για παρηγοριά
μια ελπίδα στα αδιέξοδα
για τα χαμένα μονοπάτια
οδεύοντας το νόημα
βίαιο ρεύμα φύλλων
αέρα σάλπισμα
σκόρπια μηνύματα.
Γρηγορία Πελεκούδα