Ένα αγόρι γεννήθηκε τέτοια μέρα,
σε μια αγροικία στην Προβηγκία.
Παιδόπουλο σαν ήταν, γίνηκε βοσκόπουλο.
Όμως η μοίρα του ’γραφε άλλα.
Προορισμός του ήταν η Παιδεία.
Στρατεύτηκε, ήταν ψυχή γενναία!
Πολέμησε, μα του ’λαχε τραυματισμός,
μεγάλη εμπειρία,
όταν μια σφαίρα καρφώθηκε στον πνεύμονά του,
στάθηκε αφορμή κατανόησης,
της ματαιότητας των πολεμοχαρών,
πράγμα που τον οδήγησε να γίνει ειρηνιστής,
εργάτης άοκνος, καινοτόμος μεταρρυθμιστής,
προσφέροντας πράγματα αρκετά στην Παιδεία.
Επινοώντας τεχνικές διδασκαλίας,
με κέντρο τα ενδιαφέροντα των παιδιών,
τη συνεργατική μάθηση
κι ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία.
Όμως οι νεωτεριστικές διδακτικές του,
τύχανε κακής υποδοχής,
από την καθεστηκυία τάξη,
ώσπου πέρασε χρόνος πολύς
κι ήρθε η δικαίωση για το Φρενέ.
Γιάννης Κοκκάλας
Νέα Σμύρνη 8 του Οκτώβρη 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου