Οι Γερμανοί γρήγορα κύκλωσαν τη συνοικία. Οι κατοχικές δυνάμεις, είχαν στόχο να αιματοκυλίσουν τη μαχόμενη Αθήνα. Έπρεπε να αποχωρήσουν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Το γερμανικό αίμα ήταν πολύτιμο. Η συντριβή όμως πλησίαζε. Οι ελεύθεροι λαοί νικούσαν τον φασισμό. Η απελευθέρωση ερχόταν.
Καθημερινά, στο κέντρο και στις συνοικίες της πρωτεύουσας, γίνονταν μπλόκα Αυτήν την Κυριακή, την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου του 1944, δόθηκε η διαταγή εξουδετερωθούν οι συμμορίτες και οι τρομοκράτες (έτσι ονόμαζαν οι κατοχικές αρχές τους αγωνιστές της Αντίστασης) που βρίσκονταν στην περιοχή του Θησείου. Αλλά και στα Πετράλωνα και το Κουκάκι, οι Γερμανοί έστειλαν γκεσταπίτες και δοσίλογους για εκφοβισμό.
Το Θησείο θύμιζε πολεμική ζώνη. Γερμανοί και ταγματασφαλίτες άρχισαν τις έρευνες και τις συλλήψεις. Στο μπλόκο συμμετείχαν και μέλη της οργάνωσης «Χ», μαζί με προδοτικές δυνάμεις της αστυνομίας. Όλοι τους, στυλοβάτες της «νέα τάξης». Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες της κατοχής, έδειχναν ιδιαίτερο ζήλο, να βοηθήσουν τα αφεντικά τους, στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Ο Αράμ, ένας νεαρός Αρμένιος μέλος της αντίστασης, κατάφερε να ξεφύγει από τους διώκτες του, κυριολεκτικά περνώντας από μπαλκόνι σε μπαλκόνι. Οι Γερμανοί κι οι ταγματασφαλίτες, σαν τα λυσσασμένα σκυλιά, τον καταδίωξαν. Έξω από ένα σπίτι τον πυροβόλησαν. Πληγώθηκε. Έτρεξε όμως, γρήγορα, προς την πλευρά που είναι το Μοναστηράκι. Αν και τραυματίας, κατάφερε και βρήκε καταφύγιο μέσα στον ναό του Ηφαίστου.
Ο Αράμ ήταν φοιτητής, στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Σπούδαζε Χημεία. Οι γονείς του, ήταν Αρμένιοι της Σμύρνης που είχαν έρθει στην Αθήνα με την καταστροφή του ’22. Από τις πρώτες μέρες της κατοχής, ο Αράμ Αμιριάν μπήκε στην αντίσταση. Ήταν πρώτος στον αγώνα και ειδικός στην κατασκευή βομβών.
Τώρα ψυχορραγούσε. Η πληγή του ήταν μεγάλη. Το αίμα κυλούσε και έβαφε τις αρχαίες πλάκες. Ανέπνεε με δυσκολία. Καθώς έσβηνε, είδε σαν όραμα έναν λευκοντυμένο άντρα να τον σηκώνει στα χέρια του και να τον ανεβάζει ψηλά, κατά την Ακρόπολη. Η θυσία του Αράμ του Αρμένιου, στο Θησείο, έγινε τον Σεπτέμβριο του 1944, λίγο πριν έρθει η Ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου