Ένα Άγιο Φως το ξημέρωμα…
Ο ήλιος διάχυτος τρυπώνει
στις χαραμάδες των ματιών σου
και λάμπει στο βλέμμα σου
το δάκρυ της βροχής.
Να κοίτα …
Ο ουρανός πεμπτουσία της γέννησης…
Όπου οι φλογερές αύρες της νιότης
ακουμπούν τη διάθλαση μέσα στο μπλέ
κι ο κόσμος γεύεται
τη διάσταση του έρωτα!
Βιάσου να αποκαλύψεις στον εαυτό σου
το ρίγος απ’ τα χρώματα της ροδαυγής,
εκεί που η καταχνιά βρίσκει
κι ενώνεται με την διαύγεια
να γίνεται ένα,
εσύ κι η πλάση…
δημιουργία κόκκινη, ροζ, πορτοκαλί,
όλα είναι Ένα!
Σε λίγο ξημερώνει …!
© Στέλλα Τεργιακή
16.1.2015
Παλιότερο ποίημά μου που συμπεριλαμβάνεται στην, υπό έκδοση, ποιητική συλλογή μου "Αέναη γνώση".
(Πνευματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου