Στο φάλτσο μιας πέτρινης εποχής
σταμάτησε Η Γη να γυρίζει.
Την μέρα που η φοβερή απραξία ακούστηκε
και το αύριο σταμάτησε να ελπίζει
για έναν ουρανό δίχως σύνορα ...
Κανένας Θεός αυτή
την άστοργη μοίρα δεν διάλεξε.
Κάποιος Δαίμονας έσπειρε
στο δικό μας σκαρί
τούτο τον βρώμικο κλήρο ...
Κι εμείς, ναυαγήσαμε.
Δίχως πόλεμο αφήσαμε
τα τείχη των οραμάτων να πέσουν ...
- © Μαρία Νάντη -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου