Στέκεις εκεί ψηλά περήφανος, αγέρωχος και ταλασίφρων
αιώνιο σύμβολο του «χθες», της τέχνης, της δόξας των προγόνων,
πρέσβης σεμνός του ελληνισμού, σημείο ιερό, μυστήριο και τιμημένο.
Ζηλόφθονα οι θρησκείες ματαίως σε πολέμησαν,
πολλοί οι εχθροί και οι άρπαγες, «πολιτισμένοι» βάρβαροι,
τη σάρκα σου τη θεία γέμισαν μπαρούτι, μίσος και γινάτι.
Μα πάντα συ με αρχοντιά σε πείσμα καιρών και ανθρώπων,
το «αύριο» ατενίζεις, γιατί προστάτιδά σου έχεις την Παλλάδα!
Κανείς ναός δεν σε ξεπέρασε σε φήμη, δόξα και αίγλη
και ας ήσουν πάντοτε λιτός, απλός χωρίς στολίδια, λαβωμένος…
Το φως σου το αειλαμπές το σύμπαν θα φωτίζει
γιατί δεν είσαι οικοδόμημα να το κατεδαφίσουν,
είσαι ιδέα άβλητη και τις ιδέες κανένας δεν γκρεμίζει.
Για όλους τους ανθρώπους, εκόντες και άκοντες πιστούς σου,
το πνεύμα σου το αέναο, το ανέσπερο, το νου καρπίζει,
φάρος αγλαός γι’ αυτούς που παραστράτησαν και έχασαν τον δρόμο.
Γιούλη Μποϊντά – «Παρθενώνας» - 2 Οκτωβρίου 2020
(φωτογραφία από το Pinterest)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου