ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ " Το Ω των Ωκεανών" - Ποιητική Συλλογή

Κώστας Βασιλάκος : Το Ω των Ωκεανών
Εκδόσεις : Σοκόλη
Ετος Εκδοσης :2019
Είδος: Ποιητική Συλλογή
ISBN :978-960-637-009-0

Ποιήματα Συλλογής

Όλα είναι φως

Τόσοι άνθρωποι στοιβαγμένοι σε αμπάρια ψυχών

με μικρά ονόματα από πέτρα και σιωπή.

Τόσες σκεπές ρημαδιό με άστεγα χαμόγελα

από μια φέτα ψωμί και δυο σταγόνες νερό.

Κι όλο φέρνουν τα καμιόνια στρατιές αόρατων υποσχέσεων,

εκτελεσμένων με διατάγματα.

Πώς να χωρέσουν τόσες σκιές σε μια υδρόγειο

με συρματοπλέγματα;

Πώς να χορτάσουν των Ηπείρων οι λαοί

με άρθρα Δικαιοσύνης και όλμους Ελευθερίας;

Βγήκαν στους δρόμους οι γελωτοποιοί,

γέμισαν τα μπαλκόνια και οι πλατείες με ριψάσπιδες της ζωής.

Τα λόγια φοβισμένα, αδιάφορη ικεσία σε δυνάστες,

ντυμένους με προβιές σωτήρων.

Και η υπομονή, ιοβόλο φίδι που σέρνεται στις φλέβες.

Και το χρέος , σκονισμένη παρακαταθήκη

αλλοτινών καιρών, στα ράφια της λησμονιάς.

Αδέλφια όπου γης, τα πανιά πρίμα στον άνεμο

Και  τα όνειρα στο πιο ψηλό κατάρτι.

Όλα είναι φως, όλα είναι αγώνας.

✦✦✦✦

Σε ψάχνω

Την αγνότητα του κόσμου θέλω να στραγγίξω, ποιητή.

Με κόκκινο κρασί ν’ ανθίσει

η ερημία της ψυχής σου και η ορμή  των σκέψεων να σταθεί στης άρνησης το έρεβος.

Η ζωή μου, μια δρασκελιά από τις άγιες υπομονές σου,

μια ελιά και μια δάφνη,

το προπέτασμα ειρήνης στη βαρβαρότητα.

Ο αχός της πένας σου, προοιωνίζει

το αντάμωμα των ρωγμών

της παραίτησής μου.

Σε ψάχνω απελπισμένα σε στίχους που έκρυψαν με κραυγές, ποιητή.

 ✦✦✦✦

Άν ήμουν

Άφησε το νου και την ψυχή στις απλωτές του ανέμου,

Να αγκαλιάσουν τη θωριά σου.

Άφησε το κύμα και την άβυσσο, επαίτες του έρωτα, 

Να χαϊδέψουν το κορμί σου.

Αν ήμουν άνεμος, αν ήμουν κύμα,

Θα έραινα με αστρικές προθέσεις τις

ΑΡΝΗΣΕΙΣ σου

Για μια ΤΥΧΑΙΑ συνάντηση

στο σταυροδρόμι του απείρου.

✦✦✦✦

Ο ήχος της κιθάρας

Ήταν εκεί,

Που τα χαμόγελα πλέκανε το φιλί στα χείλη,

Με λίγη άμμο και δυο φύκια από άγουρα κύματα.

Ήταν εκεί,

Που ταξίδευαν τα μάτια στον ίσκιο της βερικοκιάς,

Σε σπασμένα κατάρτια του όστρια και της σοροκάδας.

Ήταν εκεί,

Που ανέμιζε το φως στα υπόγεια της αναζήτησης,

Με μελωδίες του Μάνου Λοΐζου

Και το κεφάλαιο του Μαρξ.

Τώρα, σιωπή στην Πολιτεία…

Το ανοιχτό παράθυρο σιγεί,

Μόνο ένα τρίξιμο μακρινό σέρνεται από τη φθορά του χρόνου.

Τώρα, ο ήχος της κιθάρας απών…

Ο κύκλος της ζωής κλείνει με πάταγο,

Μόνο αναθυμιές της νιότης σφαλίζουν ερμητικά το παρών.

Κι όμως, ο καιρός είναι αντάρτης

Δεν τον χωράει η λησμονιά.

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα 

Ο Κώστας Βασιλάκος γεννήθηκε στο Πολυδένδρι Αττικής , όπου ζει μέχρι σήμερα .

Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.

Έκανε σπουδές στην Ψυχολογία των Ομάδων και στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού .

Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα για περισσότερα από τριάντα χρόνια ως διευθυντής οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών. 

Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών ( Ε.Ε.Λ ) , της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ), του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ) και του συλλόγου Λόγου-Μουσικής- Τέχνης « ΛΙΝΟΣ».

Έργα του που έχουν εκδοθεί:

Σκέψεις θραύσματα (ποίηση , εκδ. « Άνεμος Εκδοτική» , 2012), 

Περι-Διαβαίνοντας( διηγήματα, εκδ. Αγγελάκη ,2013),

Λόγια δραπέτες (ποίηση, εκδ. «Άνεμος Εκδοτική» , 2015) ,

Ανάμεσα σε δυο στιγμές ( ποίηση , Εκδ. Σοκόλη , 2017 ).