Ζηλεύω πάντα τα πουλιά.
Ήθελα να έχω δυο φτερά
για να πετάω εκεί ψηλά στα σύννεφα.
Στον ουρανό, στα αστέρια...
Ακούς;
Γι’ αυτό πετάω χαρταετούς.
Έτσι η ψυχή πετάει στα σύννεφα ακουμπάει.
Νιώθω τότε τέτοια χαρά και ας μου λεν...
Βρε μασκαρά δεν πας καλά.
Μεγάλωσες!
Μαζέψου!
Αμ μεγαλώνει η ψυχή;
Για σκέψου...
*Εύη*
Θερμά ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή