Ένας κύκλος αναγέννησης
η ύπαρξή σου,
γεμάτη από κοσμικά μυστήρια,
μέσα από τα βάθη του σύμπαντος...
Λύγισε τα μάτια της η αθωότητα
στα μυστικά σου τα ανείπωτα...
Στο αστερινό νεύμα των ματιών σου,
ταξιδεύω τη φλόγα ενός ονείρου
και στα ακροδάχτυλά σου
τις συλλαβές του ακούμπησα...
Αγγίζω με τα μάτια μου,
τη γυμνή ψυχή σου και ανασαίνει
η στεγνή μου σκέψη...
Μια γυναίκα...μια φωνή...
Μια μυρωδιά...η δική σου...
Ντυμένη με το άρωμα των γιασεμιών,
εισβάλλεις σε ανομολόγητες σκέψεις...
Σ' ένα ορίζοντα εξομολογήσεων
με αποπλανείς...
Στην ανάσα σου γεννιέμαι
και στο παραλήρημα των στεναγμών σου βαφτίζομαι...
Νότες βροχής τα χάδια σου
ψιθυρίζουν ικεσίες...
Ριζώνω στα σπλάχνα σου
και εγκυμονώ τη ζωή μου στη δική σου...
Στα αετώματα του έρωτα,
ο σάρκινος λόγος μου ανεξίτηλα
χαράζει τις σελίδες του κορμιού σου...
Ένα χρώμα... ένα κορμί...
Μια επιθυμία... Εσύ...
Δεν υπάρχει αρετή τόσο μεγάλη,
που να μπορεί να με προστατεύσει
από εσένα...
Γυναίκα... Φως της έμπνευσης...
(Marios Georgios Kamburakos)
21/03/2019..
Πίνακας : Cinzia Pellin art
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου