Χαρταετούς χρωματιστούς ,
σαίτες να πετούν μακριά ,
και καραβάκια από χαρτί
έφτιαχνες με τα χέρια σου .
Μα ήταν τα σύννεφα πολλά
ήταν τα κύματα ψηλά ,
κι ούτε ο άγερας σύμμαχος ποτέ .
Κι οι χαρταετοί όλο ξέφευγαν ,
και μόνο η άκρη του σχοινιού
στο χέρι σου ,
θύμιζε πως υπήρχαν .
Τα δε βαρκάκια βούλιαζαν
και χάνονταν στο βάθος ,
ίσως και να' ψαχναν λιμάνια
που ποτέ δε βρήκαν ....
Μόνο οι σαίτες γύρναγαν
καμμιά φορά ,
έτσι , από ιδιοτροπία των καιρών .
και πέφταν μπρος στα πόδια σου
σα να εκλιπαρούσαν
πετάγματα πιο μακρινά και κείνες ,
να χαθούν ,
να μην ξαναγυρίσουν
να συναντήσουν χαρταετούς
μαζί τους να χορέψουν ..... el.S~
Η φωτογραφία είναι από https://www.efsyn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου