ΑΡΙΑΔΝΗ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ "Σταγόνα"

Τη θάλασσα είχε η φωνή σου

Πότε θεόρατα κύματα

Πότε δαντέλα γαλάζιου

Να τη γεμίζει φιλιά ο Φαέθων

Μέσα στην πύρινη αποκοτιά του.

Μάς κύκλωσαν οι φλόγες πια

Μα ξέρεις πως εγώ

Φοβάμαι να δέσω τη Σελήνη

Να συλλαβίσω λέξεις Πηνελόπης

Ή να χορέψω βακχικά βήματα

Όσο σε κρατάν μακριά οι βράχοι.

Σωρεύτηκε πολύς πόνος στ’ αδράχτι

Σημάδια άηχων χτύπων

Μια λευκή προσμονή

Με χρυσαφί πινελιές.

Δωρικές οι λέξεις

Μα μια ιωνική σταγόνα από πυρ

Φωτίζει το κλουβί της αβύσσου.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ https://ologramma.art/