Artwork CONDO |
Στήθι, κι εσύ στο άρμα
Ευθυτενής
Αλόνσο
σαν συνοδεύεις τιμητικώς
Τη μάνα τη γυναίκα την κόρη
Την ερωμένη σου
Ντυμένη Μαρκησία
Κολομπίνα
ζητιάνα
Χανουμάκι
και νοσοκόμα
Για να μπορείς να συνουσιάζεσαι
με τις σχισμές
απ' τα καρώ μπαλκόνια τους
-ξεδιάντροπος αυτός ο Σιμούν
τα μισάνοιξε-
Έτσι
για τη λαχτάρα σου
Πρίγκιπά μου
Για τη φουκαριάρα σου
Τη λίμπιντο
Που αλαφιάζεται πα στη μάχη
Με την πρώτη αλογόμυγα.
Κι εσύ, Λεονάρντο
Που της μισόκλεισες το στόμα
Μ ένα μειδίαμα
Νομίζω την έπεισες
Πως κορνίζωσε σίγουρα
Το τεφαρίκι των αιώνων
στο Λούβρο της
Σπάνιο απόκτημα
Για μανιώδεις συλλέκτες.
Μια νύχτα σαν κι αυτή,
Των Απόκρεω
Salvador Domingo Felip
Στρίψε το μουστακάκι σου
Όπως ο ήρωας που διακόρευσε
Τη Γκαλά
το Μαρικάκι
την Ελενίτσα
Την Πηνελόπη
και την Ιουλιέτα
Και πες τους
να χτυπήσουν στο μπράτσο τους
Το Σίγμα της αφεντιάς σου
Όταν δαγκώνεις τη γλώσσα τους
Στο λύγισμα των ρολογιών.
Άσε, τσολιά μου τις καρποστάλ
Να σε κρατάνε διαρκώς σε ανάταση
Πρωτοκορυφαίε μου
Καθώς τινάζεις λεβέντικα
Τη φούντα σου
Όπως την άχνη ζάχαρη
Παλληκάρι μου
Να λιγώνονται
Όλες οι Ασπασίες και Πηνελόπες
Οι ξεδιάντροπες
Που θέλουν να επενδύονται
Όλες
Τη λεοντή σου.
Ηρακλή και Γολιάθ μου
Τέντωσε επιτέλους τη σφεντόνα σου
Και σημάδεψε ευθύβολα
τη νέα ιλουστρασιόν
Μορφή σου.
Ξανθίππη Λευθεριώτου 10/3/19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου