ΜΑΡΙΑ ΓΚΟΥΜΑ "ΑΤΙΤΛΟ"

Η μουσική από το ακορντεόν
λοξοδρόμησε τα χέρια
Μην κοιτάς
Η κάλτσα είναι μαύρη
Με το πέδιλο ασχολήσου
Χαμηλά στο τακούνι δες τ΄απομεινάρια
Φαγωμένο από άλλους που πέρασαν
Δεν στάθηκαν
Φορούσαν τιράντες να κρατάνε τα παντελόνια
Καταλαβαίνεις
Το ανάρμοστο η μουσική σου καλύπτει
Μη σταματάς
Παίξε
Άσε να γεμίσει πυγολαμπίδες το ξημέρωμα
Φτιάχνω τις κάλτσες
Βγάλε το καπέλο να δω το βλέμμα σου
Δεν φορά τιράντες
Ακολουθώ τη ρωγμή σου
Είδες πολλές κάλτσες ν΄ανεβαίνουν
κείνη τη στιγμή που τ΄όνειρο τέλειωνε
Φαίνεται
Κόκκινα μάτια ξερά
Άνθρωποι είμαστε ξεχασμένοι
Με ξέχασα
Σε ξέχασες
Μας ξέχασαν
Όμως ανασαίνουμε στον κόσμο τους
Η ύπαρξή μας ορίζει το φως
Ας δούμε μαζί μια ανατολή

Μαρία Γκούμα


Η φωτογραφία είναι από το  Pinterest