ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΟΥΣΗ "Αποχαιρετισμοί"

Αποχαιρετισμοί πρόσφατοι και μακρινοί... 

Στιγμές, φωνές και βλέμματα μοναδικά 

βυθίζονται σε σιωπηλή θάλασσα, που πνίγει 

μέσα της την οδύνη ενός σταδιακού θανάτου... 

Αποχαιρετισμός στο πρόσωπο του έρωτα 

με της συνήθειας το μαντήλι στον αέρα. 

Αποχαιρετισμός στην τρυφεράδα της 

παιδικής καρδιάς με την πρόφαση της ωριμότητας. 

Στέκεσαι στο ακρογιάλι που σου δόθηκε 

και χαιρετάς τις βαρκούλες σου, 

που έγιναν καράβια και χάνονται στον ορίζοντα... 

Τα πουλιά που ζέστανες στα χέρια σου, 

που βγάλανε φτερά και πέταξαν στον ουρανό τους. 

Το χθεσινό σου πρόσωπο, που λείπει το πρωί 

απ' τον καθρέφτη σου. 

Μια σειρά από αντίο η πορεία σου.

 Οδυνηρά αντίο ζωής που μένει πίσω, 

μα και που μυστικά συνεχίζεται... 

Που σε καλεί να φτάσεις στης ύπαρξής σου το γιατί. 

Να προχωρήσεις κουβαλώντας κρυφά το 

αγαπημένο βάρος τόσων αποχαιρετισμών, 

πρόσφατων και μακρινών και κάποτε παντοτινών...