Το παρακάτω ποίημα πήρε τον πρώτο έπαινο στον δεύτερο πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ με θέμα: «Μύρτις: το τραγούδι του φωτός»
Κοίτα το δόρυ της Προμάχου
Αστράφτεί όσο καίγονται τα μέρη μας
Κι είμαστε στα Μακρά Τείχη πρόσφυγες.
Στην Πνύκα βροντερές φωνές
Μα τώρα η σιωπή του ολέθρου.
Λαχτάρησα τις χρυσαφένιες μέρες
Που χρόνος κάρπιζε σπαρτά και γέλια.
Οι χιτώνες μας φούσκωναν στον άνεμο
Γίνονταν λες πλοία ξεγνοιασιάς
- Μύρτι, που είσαι;
- Δεν θα με βρείτε!
Παιχνίδια παιδικά, παιχνίδια ειρήνης.
Όμως το τόπι κύλησε μες στη μάχη…
Ως κι οι θεοί σωπαίνουν
Κάθε που τα παιδιά δεν παίζουν με δόρατα
Αλλά τα χάνουμε
Όσο αντικρύζουν οι ασπίδες τον ήλιο.
Δάκρυ στο μάγουλο της Τριτογένειας
Η πόλη της σπαράζει ξανά.
-Μύρτι, πού είσαι;
Τα πετρωμένα πρόσωπα δεν αποκρίνονται.
Στην αγκαλιά της Περσεφόνης
Μια ανάσα σιγής
Μια αιωνιότητα νιότης.
Χριστίνα - Παναγιώτα Μανωλέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου