ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΟΥ "Το τριαντάφυλλο και ο βασιλικός"

Εικόνα : Αποστόλης Μπάτης

- «Ουφ επιτέλους ξημέρωσε!» είπε ο βασιλικός και τίναξε τα μικρά του φύλλα, ώστε να απλωθούν προς τον ‘Ηλιο.

- «Σιγά σιγά καλέ , μην σπρώχνεις, αναφώνησε το τριαντάφυλλο, αφού βλέπεις, ότι εγώ έχω ήδη απλώσει τα φυλλαράκια μου να λιαστούν στον ΄Ηλιο, για να λιαστούν. Να πας αλλού!!!»

- «Χα, χα, χα,χα , που να πάω καλή μου τριανταφυλλιά; Απάντησε ο βασιλικός. Μια γλάστρα είναι όλη κι όλη, όπως βλέπεις το σπίτι μας δεν είναι παρτέρι διώροφο ούτε έχει διπλές και γυριστές θήκες. Είναι μια απλή στρογγυλή πλαστική γλάστρα και καλά θα κάνεις να μαζέψεις λίγο τα φύλλα σου ,αλλά και τα αγκάθια σου και φύλαξε τα ,για κανένα πουλί .

- «Δεν μπορεί κανείς να κάνει την ηλιοθεραπεία του ήσυχα κι ανέμελα ,αμάν πια όπου και να πάω σε αυτή τη γλάστρα, όλο πάνω σου πέφτω» είπε με παράπονο η τριανταφυλλιά.Είπα να συγκατοικήσουμε μια κι σε έφερε ο άνεμος και ρίζωσες κι εσύ κατά τύχη , βαθιά στο χώμα αλλά δε θέλω και πολλά πολλά μαζί σου...

Το τριαντάφυλλο έκανε μια στροφή και γύρισε τα κόκκινα μπουμπούκια του στον Ήλιο τον κιτρινομάλλη.

Ο βασιλικός ακούμπησε κι αυτός το κορμάκι του το πλατύφυλλο , στα κάγκελα του μπαλκονιού, χαζεύοντας τους περαστικούς.

Η κυρία Ευτυχία, βγήκε με το ποτιστήρι στη βεράντα, έβαλε νερό και βάλθηκε να καλημερίζει τα λουλούδια της και να τα ποτίζει ένα- ένα. «Είστε πολύ διψασμένα καλά μου , θα σας ρίξω νεράκι καθαρό , να πλυθείτε , να ξεδιψάσετε μεγάλα να γίνετε , να ευωδιάσετε» τους τραγουδούσε η κυρία Ευτυχία που ένιωθε τα λουλούδια της καλύτερα κι από παιδιά της .

Φτάνοντας και στη γλάστρα με το βασιλικό και την τριανταφυλλιά κοντοστάθηκε

-«Για κοίτα εδώ, το καλό μου τριαντάφυλλο πέταξε κόκκινα μπουμπούκια, σε λίγο θα έχω δυο όμορφα κατακόκκινα τριαντάφυλλα ,που θα είναι όλο άρωμα κι ευωδιά ,αλλά τι είναι αυτό ;

Ένας όμορφος βασιλικός έχει φυτρώσει ακριβώς δίπλα στις ρίζες του!»

Η κυρία ευτυχία πλησίασε κοντά στη γλάστρα και προσπάθησε να κάνει λίγο χώρο και για τα δυο φυτά , ώστε να μπορέσουν να αναπνεύσουν. Τράβηξε λίγο τα φύλλα και τον κορμό της τριανταφυλλιάς προς τα κάγκελα, κι έκανε ένα δέσιμο στο βασιλικό τον πλατύφυλλο ώστε να μην απλωθεί πιο πολύ προς το μέρος των μικρών μπουμπουκιών. Εκείνα όμως μετά από λίγο έσμιγαν ξανά με τα φυλλώματα τους και τριανταφυλλιά και βασιλικός γίνονταν ένα. Η Ευτυχία έκανε ακόμη μια προσπάθεια και παίρνοντας ένα σκοινάκι , έδεσε το κορμάκι της λυγερόκορμης τριανταφυλλιάς στα κάγκελα , ώστε να μην ακουμπάει στα μικρά κλαδιά του βασιλικού.

Χτύπησε το τηλέφωνο κάπως χαρούμενα, ντριιννν , ντριν ντρινν, ντριιν, θα είναι η κόρη μου σκέφτηκε η κυρία Ευτυχία και μπήκε γρήγορα στο σπίτι , για να απαντήσει . Πρέπει να είχε περάσει καμιά ώρα , και αφού τελείωσε η κουβέντα και έδωσε την ευχή στην κόρη της , για υγεία και τύχη , όπως συνήθιζε να κάνει σε κάθε τηλεφώνημα, βγήκε έξω για να αποτελειώσει με την κηπουρική της . Όταν έφτασε κοντά στη στρογγυλή γλάστρα που μοιράζονταν ο βασιλικός και η τριανταφυλλιά την περίμενε μια έκπληξη :

« Δεν καταλαβαίνω τίποτα, έξυσε το κεφάλι της απορημένη και μονολόγησε 

Πρώτη φορά βλέπω δυο τόσο ανόμοια λουλούδια, και να είναι μεταξύ τους τόσο αγαπημένα !!»

Ο βασιλικός και η τριανταφυλλιά είχαν μπλεχτεί κορμό με κορμό και τα φυλλαράκια τους μονάχα είχα ελαφρά γείρει προς τον Ήλιο για να αναπνέουν ζεστασιά !!

Η κυρία Ευτυχία πήρε μερικά ξυλαράκια και με απαλές κινήσεις ξέμπλεξε τα φύλλα της τριανταφυλλιάς από του πλατύφυλλου βασιλικού, τα έκανε μια μικρή αγκαλιά και τα έδεσε πάλι στα κάγκελα προς την δεξιά πλευρά ενώ γύρισε και τα φυλλαράκια του βασιλικού προς τα αριστερά, πρόσθεσε λίγο χώμα κι έβαλε και σίδηρο στις ρίζες της τριανταφυλλιάς ...

-« Αχ τέλεια. Ανέπνευσα λίγο .Νιώθω κιόλας τόσο νέα σαν να ξαναγεννήθηκα, είπε ξαφνικά η τριανταφυλλιά. Το σίδηρο μου έκανε απίστευτα καλό. Εγινα και πάλι νέα !»

- «Ναι το βλέπω , άρχισες κι εσύ να γυαλίζεις σαν κάτι πριμαντόνες της Όπερας» ψέλλισε ο βασιλικός.

- «Πρίμα.. τι ; Πριμαντόνα; Τι είναι αυτό πάλι ; Νέο λίπασμα για τριανταφυλλιές;» ρώτησε το τριαντάφυλλο 

- «Χα, χαχα ,χα, χα . Νέο λίπασμα για τριανταφυλλιές; Χα χα χα χα χα . Επειτα λες εμένα αιθεροβάμωνα , γέλασε περιπαιχτικά ο βασιλικός

Πέρυσι που ο άνεμος είχε οδηγήσει ένα ξάδερφο μου σ ένα πλούσιο παρτέρι στη βεράντα μιας ξακουστής Σοπρανο- τραγουδίστριας όπερας- την άκουγε να τραγουδάει και ένιωθε τόση ευχαρίστηση που σε λίγους μήνες, είχε γίνει ένα τεράστιο δέντρο!!

Κάθε μέρα η σοπράνο έβγαινε στο μπαλκόνι και τραγουδούσε σε όλα τα λουλούδια με την κρυστάλλινη φωνή της , που έμοιαζε με αηδόνι κι επειδή σε αυτόν είχε και μια αδυναμία , τον αγκάλιαζε και μετά έτριβε τα δάχτυλα της στα πλούσια φυλλώματα του κι ύστερα έτριβε τα δάχτυλα της στο σώμα της ...

-« Μπλιαχ ,, τι αηδία ... όχι μόνο τον πετσόκοβε αλλά το γλεντούσε κιόλας !!»

-«Οχι κυρά μου κάθε άλλο , τον χρησιμοποιούσε ως το πιο ισχυρό αντικουνουπικό !!!»

Μετά πήγαινε στο δωμάτιό της και πασπαλιζόταν με κάτι σκόνες , σίδηρος πρέπει να ήταν, όπως κι αυτός που σε έβαλε η κυρία Ευτυχία, γιατί κι αυτή στη στιγμή μεταμορφωνόταν σ ένα κοριτσάκι είκοσι ετών. Ετσι κι εσύ , από χτες που τα φύλλα σου είχαν αρχίσει να πέφτουν σε μελαγχολία, και έπεφταν αργά , σήμερα το πρωί να το ποτιστήρι , να και οι βιταμίνες , ξανάνιωσες .. Εγώ όμως είχα ξεροσταλιάσει, ήθελα κι άλλο νερό, για να μεγαλώσω , να γίνω πιο δυνατός , πιο ψηλός , πιο πλατύς ... αλλά γυναίκες , όποια μορφή κι αν πάρετε το ίδιο εγωίστριες παραμένετε» είπε ο βασιλικός και γύρισε την πλάτη του στη τριανταφυλλιά.

- «Καλέεεε !!! κυρ βασιλικέ ... σου μιλάω καλέ !! Αποφάσισες να μου κάνεις μούτρα;. Σε πληροφορώ για μια ακόμη φορά , ότι ζούμε σε μια γλάστρα στενή και ήδη έχω λίγο χώρο στο χώμα για τις ρίζες μου, έτσι όπως μπλεχτήκαμε .. δε σε συμφέρει να μου γυρνάς την πλάτη..»

- «Δε σου κάνω μούτρα, απάντησε ο βασιλικός , απλά τα ξυλαράκια που έβαλε να μας χωρίσουν αυτή η Ευτυχία, άρχισαν να με πιέζουν και όλο το κορμί μου, έχει αρχίσει να μουδιάζει..»

- «Αυτό ήταν ; περίμενε λοιπόν καλέ μου βασιλικέ. Εχω μια συμφωνία να σου προσφέρω , με το τρία θα κουνήσουμε τις ρίζες μας , τόσο δυνατά και θα πέσουν τα ξυλαράκια , άλλωστε ούτε μένα μου αρέσει να έχουμε κι εδώ ανάμεσά μας κάγκελα. Είμαστε που είμαστε σε μια μικρή πλαστική γλάστρα, να έχουμε και σύνορα αναμεταξύ μας το θεωρώ κουτό .» αυτά είπε η τριανταφυλλιά  κι αποφασισμένη, άρχισε το μέτρημα . Εφτασε στο τρία και με μιας η τριανταφυλλιά και ο βασιλικός κούνησαν τις ρίζες τους μια δεξιά , μια αριστερά και άλλη μια φορά δυνατά , μια δεξιά και άλλη μια αριστερά και χοοπ έπεσαν τα ξυλαράκια στο χώμα.

- «Τώρα νιώθω πολύ καλύτερα, είπε ο βασιλικός και τίναξε όλο το πλατύφυλλο κορμάκι του. Παρα λίγο να πάθω ανακοπή.»

- «Μην ανησυχείς καλέ μου βασιλικέ. Τώρα μπορείς να με θεωρείς επίσημα φίλη σου. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία με τις ρίζες μας, οπότε θα δεις στο μέλλον θα έχουμε ότι ποθήσουμε .»

- «Θα έχουμε; Εμείς, αναρωτήθηκε ο βασιλικός

- «Μα φυσικά , εμείς. Ενωμένοι θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε σε αυτή τη μικρή γλάστρα, τι σημασία κι εάν εσύ είσαι πράσινος και πλατύφυλλος κι εγώ κόκκινη και με αγκάθια; Εγώ σα τριανταφυλλιά κι εσύ σα βασιλικός. Θα προσέχω να μη σε τσιμπάω με τα αγκάθια μου , και να μη πίνω όλο το νερό. Αλλά κι εσύ δε θα απλώνεσαι στον Ήλιο, ούτε θα ρουφάς τις βιταμίνες μου, ώστε να μπορέσω να μεγαλώσω τα μπουμπούκια μου!!»

- «Σύμφωνοι!!» Είπε ο βασιλικός.

- « Σύμφωνοι !! « είπε και η τριανταφυλλιά .

Και τα δυο λουλούδια έδωσαν τα φυλλώματα τους για να σφραγίσουν αυτή τη συμφωνία, με μια πρωτότυπη χειρονομία .

Το επόμενο πρωί, η κυρία Ευτυχία βγήκε στη βεράντα της , να δει και να καλημερίσει τα φυτά της . Εκανε ένα μικρο γύρο θαυμάζοντας τα αλεξαντριανά της, το γιασεμί της , τα γαρίφαλα της και τις ορτανσίες της και φτάνοντας στη μεγάλη πλαστική γλάστρα την περίμενε μια έκπληξη ...Το τριαντάφυλλο και τον πλατύφυλλο βασιλικό της να είναι αγκαλιασμένα και τα ξυλαράκια, στο χώμα πεσμένα, χωρίς κορδέλες να τα χωρίζουν.

- «Ισως αυτή να είναι η επιθυμία τους. Ισως αυτή να είναι η αληθινή Αγάπη» σκέφτηκε η κυρία Ευτυχία.

Πήρε το ποτιστήρι κι έριξε άφθονο νερό στα αγκαλιασμένα λουλούδια . Ευθύς το ένα μπουμπούκι άρχισε να ανοίγει, ένα όμορφο κατακόκκινο τριαντάφυλλο ξεπετάχτηκε και ο βασιλικός έστειλε το άρωμα του στο αέρα, η κυρία Ευτυχία χαμογέλασε με αγαλλίαση

« Τι ωραία που είναι να σου λένε Ευχαριστώ !!!»

ΤΕΛΟΣ

Η φωτογραφία είναι από https://anemosantistasis.blogspot.com/

❀   ❀

Η Εύα Πετροπούλου-Λιανού γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο όπου και ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές της. Αγαπούσε τη δημοσιογραφία από μικρή, οπότε αποφασίζει να κάνει επάγγελμα τη μεγάλη της αγάπη και παρακολουθεί μαθήματα δημοσιογραφίας στη σχολή του ΑΝΤ1.Τελειώνοντας τις σπουδές της, κάνει την πρακτική της ως ελεύθερη ρεπόρτερ σε διάφορες δημοσιογραφικές εκπομπές. Το 1994 φεύγει για τη Γαλλία όπου εργάζεται ως δημοσιογράφος στη γαλλική εφημερίδα «Le LIBRE JOURNAL». Η αγάπη για την Ελλάδα όμως την κερδίζει. Επιστρέφει στην ηλιόλουστη πατρίδα, κι από το 2002 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Τον Μάϊο του 2011 θα εκδοθεί το τρίτο βιβλίο της, «Η Ζεραλντίν και το Ξωτικό της Λίμνης», από τις εκδόσεις Έναστρον. Μάλιστα, το έργο αυτό ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στην παιδική σκηνή «Ηλιότεχνο» (Ιανουάριος 2012), σε σκηνοθεσία του Θ. Βουρνά. Ακολούθησαν κι άλλες παραστάσεις σε σχολεία και πολιτιστικούς χώρους.

Στη συνέχεια, θα εκδώσει ebooks «Εγώ κι ο άλλος μου εαυτός, η Σκιά μου» εκδόσεις Σαΐτα «HZεραλντιν και το ξωτικό της λίμνης » στα ιταλικά καθώς και «Η κόρη της Σελήνης» (εκδόσεις Αναζητήσεις), σε 2 γλώσσες αγγλικά και ελληνικά στην αμαζον κομ κι άλλα πολλά

Η Κόρη της Σεληνης , έχει ήδη κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Οσελότος 2009 και 2010 και πήρε τις καλύτερες κριτικές για την εικονογράφηση και το στυλ γραφής της συγγραφέως.

Είναι μέλος του Ομίλου Unesco Λόγου και Τέχνης, των Κορινθίων Συγγραφέων, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Επίσης του Ελληνικού Παραρτήματος ΙΒΒΥ Ελλάδα.

Συνεντεύξεις και παραμύθια της φιλοξενούνται σε ηλεκτρονικές εφημερίδες της Ελλάδας και της Κύπρου.

Πρόσφατα η έγκριτη εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση της αφιέρωσε ένα δισέλιδο , για την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία.τόμος 27 σελ 300.

Τα βιβλία της έχουν εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας Κύπρου

Ιστολόγιο: http://evalianou.blogspot.gr

E-mail: evvieparra@hotmail.com