Λιθογραφία του Karl Krazeisen
Γιος μοναχής ΄ταν ο Γιωργής
ουρανόσταλτο παιδί, αετού πατέρα
στην Άρτα, στην Σκουλικαριά,
τ' απίθωσε μια μέρα
Άνοιξε, λένε, ο Θεός το άγιο του δισάκι
για να χαρίσει Άγιο στη γη, Καραϊσκάκη.
Τ΄άστρα μιλούν για κείνονα
στης Ήπειρου τα χιόνια
κι απάνω στις βουνοκορφές
τον τραγουδούν αιώνια
Ταμπούρι για τη λευτεριά ήτανε η καρδιά του
οι οχτροί χάναν το βήμα τους μπροστά στην αντρειά του.
Με δεκαπεντασύλλαβο μιλούσε το ντουφέκι
κόκκινα άνθη βάζοντας στα στήθη του εχθρού
και οι προδότες πνίγονταν στην ένοχη σιωπή τους
καθώς το χέρι του έδειχνε, εμπρός, γιούργια, ντουγρού.
Νόθο παιδί μιας μοναχής,
ο άγγελος της ιστορία της ελληνικής.Σοφία Σκούλικα - Βέλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου