"ΩΡΕΣ ΔΕΙΛΙΝΟΥ" ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο έρωτας
Το καράβι του
Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
Κι ο φλόκος της ελπίδας του
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει
Τον ερχομό.
-Ο. Ελύτης-

 Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τον κλείνουν οἱ δυο μαῦρες Συμπληγάδες. Στα λιμάνια την Κυριακή σαν κατεβοῦμε ν᾿ ἀνασάνουμε βλέπουμε να φωτίζουνται στο ἡλιόγερμα σπασμένα ξύλα ἀπό ταξίδια που δεν τέλειωσαν σώματα που δεν ξέρουν πια πῶς ν᾿ ἀγαπήσουν»
Γ. Σεφέρης 

"Μου πήραν τον ήλιο μου, αλλά εγώ θα τον βρω.

Κανόνισα μια μυστική συνάντηση μαζί του

όπως εκείνος που πηγαίνει για παράνομο τύπο

ή για παράνομο υλικό. 

Θα γιομίσω τον κόρφο μου μεγάλα φύλλα χρυσαφιού και λάμπες για την κρύπτη μου,πριν μου αφανίσουν την ψυχή να τη κυκλοφορήσω χέρι με χέρι μες τη νύχτα". 

-Νικηφόρος Βρεττάκος-

Ἀλλ᾿ ὅπως ἐκατέβαινε σε τόση ἀγάπη ὁ ἥλιος,
στο κύμα ὡς ἐλουστήκαμε και βγήκαμε στην ἄκρη,
ασ γλαῦκες ἐκοιτάζαμε τη σιωπηλήν ἑσπέρα...
Αγγελος Σικελιανός 

Η ομορφιά έχει τόσες σημασίες,
όσες διαθέσεις έχει η ψυχή.
-Oscar Wilde-

"Η μέρα που πέρασε,

δεν είναι μια μέρα που χάθηκε,

μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της χαράς μέσα στο βράδυ

κι είναι μια κερδισμένη μέρα"

-Γ. Ρίτσος-

"Κάθομαι και ρεμβάζω...επιθυμίες και αισθήσεις......"

-Κ. Καβάφης-

"Φίλησέ με θάλασσα προτού σε χάσω"

-O. Eλύτης-

"Δεν υπάρχει πράμα πιο κοντά μας από τον ουρανό·

Η γης είναι κάτω από τα πόδια μας και την πατούμε·

Ο ουρανός είναι μέσα μας."

-Ν. Καζαντζάκης-

 "Ποιος ποτέ κατάλαβε τα δειλινά που τ' άντεχες μην και δακρύσεις;"

-Ο. Ελύτης-

Η θάλασσα είναι η μόνη μου αγάπη. Γιατί έχει την όψη του ιδανικού. Και τ' όνομά της είναι ένα θαυμαστικό.

Κ. Καρυωτάκης 

ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσα
στο νου στην ψυχή και στις  φλέβες μας θάλασσα.... 

Γ. Ρίτσος 

Δεν υπάρχει πράμα πιο κοντά μας από τον ουρανό...

Η γης είναι κάτω από τα πόδια μας και την πατούμε·...

Ο ουρανός είναι μέσα μας..... 

-Ν.Καζαντζάκης-

«Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη 
σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.»
Ο. Ελύτης

Φέρτε μου τη θάλασσα να την τραγουδήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της για να ζεσταθώ.
Φέρτε μου τη θάλασσα να την προσκυνήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της να προσευχηθώ.
Ν. Γκάτσος 

"Η Μέρα συνέχεια μίκραινε, πιεσμένη
Από μια Νύχτα κυρτωμένη και πρόωρη
Το Απόγευμα έριχνε το λιγοστό του Κίτρινο
Στο βαθύ Δειλινό-
Οι Άνεμοι έβγαλαν τις πολεμικές τους συνήθειες
Τα Φύλλα ζήτησαν άδεια και την πήραν-
Ο Νοέμβρης κρέμασε το Γρανιτένιο Καπέλο του
Πάνω σε καρφί Βελουδένιο"
-Έμιλυ Ντίκινσον-

"Σαν άσπρα μαντηλάκια αποχαιρετισμών

σαλπάρουν τα σύννεφα,

και, εκεί, τ’ αρπάζει ο άνεμος

και τα σηκώνει με τα χέρια του τα ταξιδιάρικα"

- Pablo Neruda-

Πορφυρός ο ήλιος βυθίζει

τον ουρανό σε χρώμα κόκκινο

είναι η στιγμή που μοιράζει

γαλήνη στα ματόκλαδα

το ιδεώδες είναι να αγαπάς

να μπορείς να μαζέψεις κοχύλια

να γευτείς τα απροσδόκητα

να πετάξεις τα άχρηστα

τότε πλέκω τα μαλλιά μου

πλεξούδα και χάνομαι στην θάλασσα

εκεί που επιπλέει η ψυχή μου

Georgia Demperdemidou

Φωτό: Άβυθος Κεφαλονιάς

 Όπου κι αν βάλω πλώρη εδώ αράζω,
το σκοτάδι με χρωστάει στο φως
Η γη στη θάλασσα, ή φουρτούνα στη γαλήνη"
-Ο. Ελύτης-

"...πλατύς επάνου ο ουρανός. για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη..."

ΑΥΤOΣ. ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!

-Ο. Ελύτης-

Κοιτάζω ψηλά για να δω το φώς...

Ποτέ δεν κοιτάζω προς τα κάτω για να δω τη σκιά μου...

Αυτή τη σοφία, πρέπει να την μάθει ο άνθρωπος!!

-Kahlil Gibran-

"..Ρίχνουμε τα δίχτυα της ψυχής μας

μέσα στον ουρανό..μέσα στη θάλασσα..μέσα στον κόσμο...

Να πιάσουμε ένα αστέρι..μια φωνή..κάποιο τραγούδι...

Κάτι να δώσουμε και μείς..κάτι να πάρουμε..."

-Γ. Ρίτσος-

Τη θάλασσα τη θάλασσα ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;

Γ. Σεφέρης

Θάλασσα μάνα αρμύρα μου εσύ
γαλάζια μοίρα
για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα
θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι
πάρ’ την καρδιά μου και κάν’ την νησί
του ανέμου αγρίμι

Λίνα Νικολακοπούλου

«Οι λίμνες….Πρόσεξες ποτέ τις λίμνες; Δεν είναι σαν τις θάλασσες.

Οι θάλασσες μιλούν… Τραγουδούν.

Οι λίμνες ονειρεύονται !!!»

-Α. Παπαδάκη-

(Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου)

 "Γίνε και πάλι όμοιος με το δέντρο που αγαπάς, αυτό με τα πλατιά κλαδιά...

σιωπηλό και με τα κλαδιά στημένα κρέμεται πάνω απ’ τη θάλασσα"

-Φ. Νίτσε-

 "Μας άγγιξε ψυχρό το Φθινοπωρινό λυκόφως"

-Γ. Ρίτσος-

Ω, τι καλά που ‘ναι σ’ αυτό τον κόσμο,

κάτω απ’ τη ρόδα του ήλιου που δε χάνει

ούτε ένα χιλιοστό καθώς γυρίζει

απ’ το πρωί ως το βράδυ πάνωθέ μου!

Ω, τι καλά που ‘ναι σ’ αυτό τον κόσμο,

τον κόσμο αυτό που ‘ναι γιομάτος μάγια

και βρυσούλες φωτός!

-Ν. Βρεττάκος-

 Νοητή λάμψη

Κυανό διάστημα

Κάθαρση της ψυχής!

Σαν να 'λειψε ο επίγειος θόρυβος

Σαν να σταμάτησε η κακία της μνήμης

Καθαρό πάλλεται

Το καινούριο μας όνειρο

Μας τραβάει απ' το χέρι αόρατο χέρι

Όπου Γαλήνη γίνεται ο αθώος ουρανός

Όπου η Ψυχή ελέγχεται αναλλοίωτη.

-Ο.Ελύτης-

Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες μαβιές, κόκκινες, κίτρινες.!

-Ο. Ελύτης-

Χρίστος Ρουμελιωτάκης - ΚΑΡΑΒΙΑ

«Θέλω να μου πεις

για τα καράβια που φεύγουνε

με τα πανιά τους

γεμάτα γαλάζια μάτια

θέλω να μου πεις

για τα καράβια που φτάνουνε

με το κατάστρωμά τους

γεμάτο τροπικό ήλιο

εγώ θα σου μιλήσω

για τα καράβια που ακινήτησε ο άνεμος

δυό μίλια έξω απ΄ το λιμάνι.»

Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα θα λατρεύεις τη θάλασσα!

Charles Baudelaire

 "...με χίλια χρώματα ονειρεύεται το φως..."

-Τ. Νικηφόρου-

"Ανάμεσα στα πορτοκαλιά του δειλινού, γλιστρά η αμφιβολία."

-Ο.Ελύτης-

Στάξε στη λίμνη

μόνο μια στάλα κρασί

και σβήνει ο ήλιος.

-Γ. Σεφέρης- (Χαϊκού)

Φωτό: Λίμνη Λυσιμαχία

Βράδιαζε και στο βάθος του φθινοπωρινού δρόμου λιγόστευε όλο και

πιο πολύ το φως

σα να τέλειωνε για πάντα ό κόσμος.

Τάσος Λειβαδίτης 

Η ώρα ξεχάστηκε βραδιάζοντας. Δίχως θύμηση.

Με το δέντρο της αμίλητο. Προς τη θάλασσα.

Ξεχάστηκε βραδιάζοντας. Δίχως φτερούγισμα..."

-Ο. Ελύτης-

 "Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.

Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας"

-Ο. Ελύτης-

 Καλό ταξίδι, αλαργινό καράβι μου, στου απείρου

και στης νυχτός την αγκαλιά, με τα χρυσά σου φώτα!

Νάμουν στην πλώρη σου ήθελα, για να κοιτάζω γύρου

σε λιτανεία να περνούν τα ονείρατα τα πρώτα.

-Κ. Καρυωτάκης-

«Ἀγαπάω τα σύννεφα

διότι τα ζηλεύω•

βρίσκονται ἐγγύτερα στον ἥλιο

βυθισμένα

στη γαλανή ἀτμόσφαιρα τοῦ ὀνείρου.»

-Γ. Σαραντάρης-

Όλη η ποικιλία, όλη η γοητεία, όλη η ομορφιά της ζωής αποτελείται από φως και σκιά.

-Λέων Τολστόϊ-

"...Μου βάσταξες τις σκαλωσιές του ήλιου - ώσπου αναλήφθηκα.

Είδα τον κόσμο από το ύψος του τελευταίου φωτός.

Είσαι συ, που με βοήθησες ν' ανακαλύψω λοιπόν

πως ο κόσμος γυρίζει έξω απ' τη νύχτα.

Νικηφόρος Βρεττάκος 

 Είναι κάτι βράδια, που μόνο ένας αναστεναγμός μας χωρίζει απ' τον παράδεισο.

-Τ. Λειβαδίτης-

θαυμάσια είναι η θάλασσα

που τα χέρια του θεού

την έστειλαν

να κοιμηθεί πάνω στον κόσμο

e.e. cummings

Τι πιότερο ζητάμε όλοι οι άνθρωποι;

Έναν κόσμο, λέει, που δεν θα μας ποδοπατάνε τα όνειρα που δε θα μας γκρεμίζουν το κατώφλι που θα μπορούμε να χαμογελάμε μ' ένα μεγάλο γέλιο, ολοστρόγγυλο, πλατύ.

Να.. σαν αυτόν τον ήλιο που ανεβαίνει…

-Τ. Λειβαδίτης-

 Μεγάλα ηλιοβασιλέματα του άφησαν τόση λάμψη στα μάτια,

που η γλώσσα του είναι άχρηστη.

-Τ. Λειβαδίτης-

Τα καράβια που φεύγουν για καινούρια ταξίδια

και δεν ξέρουν καλά -αν ποτέ θα γυρίσουν πίσω

αγαπάω, και θά ῾θελα μαζί τους να πάω

κι ούτε πια να γυρίσω.

Νίκος Καββαδίας

Με το στόμα της ανένδοτο

Προς τη θάλασσα

Κι εγώ - μες στη Γαλήνη που σαγήνεψα."

-Ο. Ελύτης- 

 ...πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μια φορά,

κι ας είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος..."

-Ν. Βρεττάκος-

...Νύχτα των ερωτευμένων, των ποιητών και των μουσικών!

Νύχτα των ξωτικών, των πνευμάτων, των φαντασμάτων!

Νύχτα της παράφορης λαχτάρας και της θύμησης!

Γιγάντισσα, που στέκεις ανάμεσα στα μικρά

σύννεφα της Δύσης κι ανάμεσα στις νύμφες του

πρωινού..."

-Χαλίλ Γκιμπράν-

(Αντίρριο με θέα τον Πατραικό)

"Πάνε τώρα δυο μήνες. Δεν κάνω άλλο τίποτε.

Τα χέρια μου βρίσκονται σε αδιάκοπη κίνηση:

Ξεφορτώνω ουρανό στις ψυχές των ανθρώπων"

-Ν. Βρεττάκος-

"...μια μέρα θα γίνω ο μέγας κηπουρός.

Θα φυτεύω θα κλαδεύω θα ποτίζω.

Θα 'χω το σπίτι μου πάνω σ' ένα σύννεφο.

Θ 'ανάβω τα όνειρά μου με τον ήλιο..."

-Μ. Σαχτούρης-

 "...και το φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί,

μα το ξέρει, σωτηρία δεν υπάρχει,

δεν θα παραδοθεί,

μα θα σβήσει..."

-Ν. Καζαντζάκης-

 Κι ὅμως πίσω ἀπό τ’ ἀγνοημένο αὐτό βουναλάκι ὑπάρχει ἕνα συναίσθημα.

Δεν ἔχει δάκρυα οὔτε συνείδηση.

Δέ φεύγει δέν ἐπιστρέφει."

-Ο. Ελύτης-

Πίσω από μακρινές κορφές ο ήλιος βασιλεύει,
και τ’ ουρανού τα σύνορα χίλιες βαφές αλλάζουν,
πράσινες, κόκκινες, ξανθές, ολόχρυσες, γαλάζες,
κι ανάμεσά τους σκάει λαμπρός λαμπρός ο Αποσπερίτης.Κώστας Κρυστάλλης

"....Συχνά, στην Κοίμηση του Δειλινού, η ψυχή της έπαιρνε αντίκρυ απ' τα βουνά μιαν αλαφράδα, μόλο που η μέρα ήταν σκληρή και
η αύριο άγνωστη....."
Ο. Ελύτης

"Αν δεν σηκώνετε, πότε πότε, το βλέμμα σας στον ουρανό, υπάρχει κίνδυνος να χάσετε θαύματα που συμβαίνουν εκεί πάνω."

-Αργύρης Χιόνης-

Έχω ανάγκη τη θάλασσα γιατί με διδάσκει:

δεν ξέρω αν μου δίνει μουσική ή συνείδηση:

Δεν γνωρίζω αν είναι κύμα μονάχα η πλάσμα βαθύ

ή μονάχα βραχνή φωνή η θαμβωτική εικασία

ιχθύων και καραβιών.

Πάμπλο Νερούντα 

«Όλοι το λένε απόγευμα.

Εγώ το λέω αποχωρίζομαι.»

-Κ Δημουλά-

ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ - Ένα καράβι φεύγει... 

"Ένα μεγάλο τετρακάταρτο καράβι

αφήνει αγάλια το λιμάνι - προς το βράδυ.

Η νηνεμία των νερών, καθώς τη σχίζει,

μ' αντιφεγγίσματα λευκών πανιών γεμίζει.

Είν' ένα ξενικό καράβι, στα πλευρά του

με κόπο συλλαβίζει ο κόσμος τ' όνομά του.

Από ποια μακρινά έχει έρθει μέρη

και το πού πάει - κανένας δεν το ξέρει.

Ούτε έν' άσπρο μαντίλι δεν το χαιρετάει,

τώρα που απ' τ' ακρολίμανο σιγά περνάει.

Μόνο οι γυναίκες το κοιτάν απ' τα μπαλκόνια,

σα ν' απολησμονήθηκαν εκεί από τα χρόνια.

Και τώρα που στο πέλαγο αρμενίζει

κι ο δειλινός ο ήλιος το φωτίζει,

- λάμπουν από χρυσάφι τα κατάρτια,

πορφύρες κυματίζουνε στα ξάρτια -,

οι άνθρωπου που κοιτάν στην παραλία

νιώθουν πιο άδεια, πιο στενή την πολιτεία

και πιο γυμνή ο καθένας τη ζωή του

- σαν κάτι να τους έφυγε μαζί του"

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ  - ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΙΧΩΝ : ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΙΑΝΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ