Όταν οι τρέσες υπερτερούν του μυαλού,όταν η ανασφάλεια χάσκει μέσα σου σαν ένα στόμα που σε καταπίνει και καταργεί κάθε παιδεία,κάθε ομορφιά,κάθε προτέρημα,όταν η λαχτάρα να καταξιωθείς μέσα από έναν άντρα σε ρουφάει στα άδυτα της,όταν οι εμμονές σε καθιστούν ανάπηρο,σακάτη ψυχικά,όταν οι προσκολλήσεις σου στην χλιδή που δεν αξιώθηκες από την κούνια σου σε βυθίζουν σε μια λαχτάρα αιμοδιψή για την απόκτηση της,όταν στον καθρέφτη σου δεν βλέπεις εσένα αλλά ξένα είδωλα,όταν σου φταίνε οι άλλοι για το όποιο έλλειμμα σου,όταν δεν είσαι αυτόφωτος και δεν έχεις αυτογνωσία,δεν μπορείς να αντιληφθείς την πραγματικότητα ως έχει αλλά τα βλέπεις όλα στρεβλά. Καμιά τρέσα,κανένας πλούτος,κανένα μποτοξ, καμιά σιλικόνη,κανένας σύντροφος,καμιά άνεση δεν μπορεί να αντικαταστήσει και να υποκαταστήσει την ουσία : την ψυχική σου αρτιότητα,δηλαδή μια υγιή ψυχική ισορροπία.
Και κάπως έτσι οδηγούμαστε στην ψυχική φτήνια και τον ξεπεσμό,στην αντιζηλία,στο μένος,στον λαβύρινθο της εκδικητικής συμπεριφοράς και στον έκπτωτο βίο. Δηλαδή στην ψυχοπαθολογία.
Κανένα βιτριόλι δεν θα είναι ποτέ αρκετό για να καλύψει το θεριό μέσα μας αν δεν το έχουμε εξημερώσει,οι δαίμονές μας θα διψούν συνέχεια και δεν θα χορτάσουν πάρα μόνο με μια τροφή : την συμφιλίωση με τον εαυτό. Τάισε τους με αυτογνωσία,αγάπησε τους,αποδέξου τους και συμφιλιώσου,μόνο έτσι θα βαδίζεις βίον ειρηνικό,με εσωτερική γαλήνη και αρμονία.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου