Κρύβεται η μοναξιά,κρύβεται
μέσα σε μια οθόνη υπολογιστή
γεμάτη παραλίες μαγικές κι ονειρικά ηλιοβασιλέματα
Κρύβεται στις πίσω θέσεις των κινηματογράφων
Να προλάβει να φύγει πριν την δουν
Στο τέλος της ταινίας.
Σ’ένα παγκάκι μπροστά στη θάλασσα
Πάντα στην άκρη ν’αφήνει χώρο για τους άλλους
Σε μικρά συνοικιακά μαγειρεία μοιράζεται τις μπουκιές της
Με άλλους ανέστιους
Σε λογοτεχνικά βραδινά
Εκεί που δύσκολα ξεχωρίζεις τον γραφιά από τον αναγνώστη
Στο γήπεδο της Τούμπας προσμένοντας την αποθέωση των γηπεδούχων
Στους οίκους ευγηρίας,σε ψυχιατρικές κλινικές μα και σε παιδικές χαρές
Όταν τα άλλα παιδιά κρατούν απόσταση για τα φθαρμένα σου ρούχα
Στα κοιμητήρια μέρες με χιόνι και βροχή
Πολλές φορές στο συζυγικό κρεβάτι
Σε μπλοκ ζωγραφικής,σε ανεπίδοτα γράμματα
Στις πορείες για τους ονειροπόλους νεαρούς
Κρύβεται η μοναξιά,κρύβεται,αλλάζει πεζοδρόμιο,αλλάζει πρόσωπα
Χαμογελάει μερικές φορές
Κι όταν πονάει γράφει σκαλίζοντας το χώμα.
17/6/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου