Logan-Zillmer artist
Τούτο το βράδυ το φεγγάρι
είχε στα μάτια του
ένα πελώριο χαμόγελο
ΙΙ
Εικόνες έρχονται, φεύγουν
παρελάσεις, πόλεμοι,
μάνες πάνω σε νεκρά παιδιά.
Κοιτάξτε, φώναξε κάποιος,
το φεγγάρι χαμογελά
ΙΙΙ
Αυτό που όλοι νομίσανε για χαμόγελο
ήτανε ο θάνατός μου
ΙV
Την ψυχή μου την έστησα
ακόμα μια φορά
-αλήθεια πόσες;-
στον τοίχο της εκτέλεσης
V
Κανείς δεν πρόσεξε το αίμα
που έσταζε η καρδιά μου,
σαν το μαχαίρι βολεύτηκε
ανάμεσα στα φύλλα της.
΄Ολοι πρόσεξαν τα δάκρυά μου!
VI
Βιολιά, φυσαρμόνικες, νταούλια.
Παίζουνε!
Εγώ χορεύω κρατώντας
από τη μια το θάνατο
Και από την άλλη. . . .
Τίποτα!
Μόνο η μορφή σου!
Αυτή, ο θάνατος
Αυτή, η ζωή
❀ ❀ ❀ ❀
Δεν σκέπτομαι το αύριο,
γιατί με τρομάζει το σήμερα.
Τούτος ο ήλιος που χάθηκε
πόσο πολύ μου λείπει.
Ο γέρος έσβησε
με αργές κινήσεις το τσιγάρο.
Οι κουβέντες στο καφενείο
μείνανε στη μέση.
Μοναξιά!
Και οι λεκέδες στη μπλούζα του εργάτη,
μια αντίσταση!
Περιμένω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου