Carpe "Οδοιπόροι..."

Άστεγος πασχίζω να συμβιβαστώ

με τη συνήθεια,

ο κίνδυνος της ανυπαρξίας καραδοκεί.

Παραδομένος στα λάθη,

στις συμφορές της σάρκας

χαμηλώνω τα μάτια

τις νύχτες των συμβιβασμών.

Πασχίζω να σβήσω

το παραλήρημα του κορμιού

περπατώντας στου φεγγαριού τις όχθες.

Ξεμακραίνω τα βράδια,

απ'τη σπατάλη της ψυχής,

το σφάλμα φίμωσε

και την έσχατη ελπίδα γαλήνης.

Προσποιούμαστε την ευτυχία

ανταμώνοντας τα κλειδωμένα βλέμματα

των οδοιπόρων της ζωής.

Carpe.