ΣΠΥΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ "ΟΔΟΙΠΟΡΩ . . ."

Στης μοναξιάς τ' αδιέξοδα περπατώντας
--τίμημα της αδιαλλαξίας να συμβιβαστώ--
της λησμονιάς την πηγή αναζητούσα.
Αλαφροΐσκιωτος επισκέπτης
στα συντρίμμια των αναμνήσεων,
ευάλωτος θνητός, τον έρωτα απάντησα.
Από τα αθέατα ορμητήρια της μνήμης
ξεπρόβαλλαν ανθοί μισάνοιχτοι, οι επιθυμίες
άλλοτε σαν άμπωτη, άλλοτε σαν παλίρροια.
Χωρίς αντιστάσεις παραδόθηκα στο κύμα
έτοιμος να γευτώ τους καρπούς της αγάπης
μ' αντάλλαγμα μοναδικό τη λήθη.
Δέχομαι αδιαμαρτύρητα να εξυφαίνεται
συνωμοσία ιδεατής ευημερίας
ασυλλόγιστα ζώντας μόνο τη στιγμή.
Ανέμελος, προσπέρασα τον εαυτό μου
περιμένοντας τη θανατερή σταλαγματιά.
Κι άνθισε ένα ανέραστο χαμόγελο
προπομπός της επερχόμενης συντριβής
αφήνοντάς με να πλανιέμαι στο έρεβος.
Όμως, η καινούργια τούτη ανατάραξη
παράδοξα, αφύπνιση προκάλεσε
και την αρχέγονη ανάγκη ν' αντισταθώ.
Τώρα που ο κουρνιαχτός κατακάθισε
βλέπω ξανά τον δρόμο να διαγράφεται
αναμφισβήτητα και πάλι οδοιπορώ . . .

( Ποιητική Συλλογή "Εκλάμψεις Ι"
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ