ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΑΘ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ "Σάος"

Σάος

Αγαπημένο μου βουνό ,θυμαροστολισμένο,
άγριο,επιβλητικό και κοσμοξακουσμένο,
σαν ανεβώ στην κορυφή,φεύγουν όλα τα βάρη
κι με τ’αστέρια συντροφιά έχω μεγάλη χάρη.
Στα παγωμένα σου νερά, στις άγριες πλαγιές σου
κάθε διαβάτης που περνά δροσίζει τις πληγές του.
Εδώ καθόταν ο Θεός κι αντίκριζε την Τροία
και λούζονταν ο θρόνος του απ’ τα νερά τα κρύα.
Στου ήλιου την ανατολή ,προβάλλει αυτός βράχος
σαν τον ακοίμητο φρουρό που στέκεται μονάχος ,
με τις πολλές κατηφοριές
μέσα απ’ τις Βαράδες ,το Γιάλι ,τα γίδια της γριάς
που είναι τρεις χιλιάδες.
Αι-Γιώργης και Αγιά Σοφιά Άι-Λιάς και το Φεγγάρι
αυτές οι τέσσερις κορφές ,σου δίνουν άλλη χάρη.
Κι άλλες πιο χαμηλότερες Λουλούδι και Αμόνι ,
Κουτζιαμάνης ανατολικά και πιο πέρα τ’Ακόνι ,
Σφεντάμι ,Καλαμηθριά ,Λουτσκιά, Καραγιαννάκη
να πιείς νερό ν’αναστηθείς μέσα απ αυτό το ρυάκι.
Κάθε ψυχή που λαχταρεί στο Σάος σαν ανέβει
θέλει να μείνει πάντα εκεί πίσω να μην κατέβει
.Δεν είναι άλλο πιο ψηλό εκτός του Ψηλορείτη
που χαιρετά το Σάος μας κάτω ,από την Κρήτη .
Στην κορυφή του Φεγγαριού έχεις αυτό το δέος
γιατί τα πάντα τα θωρείς από ψηλά ευθέως!

Ευστράτιος Αθ.Δεληγιάννης