ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ "Ατιτλο"

Τώρα η θάλασσα
όπως πάντα ξεβράζει
ανεξιχνίαστες φωνές
και όνειρα ανομολόγητα
της υγρασίας
της έλλειψης
ακόμα και της στέρησης
Ενδεχομένως
να περιμένει στη λάϊνα
μια λύτρωση αρμυρή
έναν απρόσμενο θάνατο
του κατ’ εικόνα
στα βάθη των ανερμάτιστων νερών
που μαζί με την άψυχη σωρό
καταπίνουν
τα συναισθήματα
το βιός μιας ολάκερης ζωής
ενός ατέρμονου ταξιδιού
από το αυγινό φως
μέχρι την άβυσσο
-κι ως την φωτεινή ανάδυση-
Των φανερών
μα πιότερο των αφανών ευεργεσιών
που γίνηκαν σε μας
και συνεχίζουν
περιμένοντας
την τρομερή εκείνη ημέρα
της κρίσης

[.]Προσδοκόντας το ανέσπερο φως
μη εις κρίμα ή εις κατάκριμα

Η φωτό είναι του αξέχαστου φίλου Vasilis Terrios

‘Ανδρεας Δαβουρλής
15 ιουν 2020
‘’αρμύρα’’
ανέκδοτη συλλογή