ΓΙΟΥΛΗ ΜΠΟΪΝΤΑ "Το πορτρέτο της αγάπης μου"

Θάλασσες τα μάτια σου!
Τα καράβια του μυαλού μου ταξιδεύουν,
Αρμενίζουν στ' ανοιχτά πελάγη του ονείρου.
Κι άλλοτε πάλι, μέσα τους αύτανδρα βυθίζονται
Τσακισμένα από απ' τις αντάρες του ταραγμένου νου!

Δροσιά το φιλί σου!
Ζωντανεύει τα ερημωμένα χείλη μου
Που «καίνε» από το πάθος και τη λαχτάρα της αγάπης.
Κι άλλοτε πάλι, από τη φλόγα του παθιασμένου σου φιλιού
Κατακόκκινα γίνονται, σαν αιματοβαμμένο χώμα!

Φωλιά η αγκαλιά σου!
Κουρνιάζει μέσα της το θυμωμένο σώμα μου
Που ψάχνει απάγκιο απ’ τους βοριάδες της ζωής.
Κι άλλοτε πάλι, δύναμη αστείρευτη εκείνη του χαρίζει,
Γίνεται πηγή ενέργειας, χαράς, ζωής και ηδονής!

Ήλιος η ύπαρξή σου!
Αχόρταγα ρουφώ τη ζέστη που εκπέμπεις και το φως
σωτήρια εγκλωβισμένη, από τους θείους νόμους, στην τροχιά σου.
Κι άλλοτε πάλι, όταν στα γκρίζα σύννεφα κρυφτείς λύπη παντού
κατρακυλούν τα δάκρυα του ουρανού και γίνονται ποτάμι!

Γιούλη Mποϊντά 12-6-2020

H εικόνα είναι από το Pinterest (Friday’s Kiss! 1920s Lovers Postcard)