ΑΝΝΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΤΣΙΟΥΛΠΑ "Ποιος άνθρωπος! "

Tommy Ingberg Photography

«Άλλοι καιροί άλλα τραγούδια». Έτσι άρχιζε την κουβέντα της η κυρά Σοφία, όταν ήθελε να εκφράσει κάτι που το πάλευε πολύ καιρό μέσα της . «Άνθρωποι μαθές αγράμματοι τότε, και να κάναμε λάθη, μια συγχώρεση τη σήκωναν, αλλά τώρα οι γραμματιζούμενοι! Τι να τα κάνεις και τα γράμματα σα δεν έχεις συναισθήματα!» 

Μετά σώπαινε ,την έπιανε μια ολιγόλεπτη βουβαμάρα που ήθελες να σηκωθείς και να φύγεις. Μα στα καλά καθούμενα, είν’ αλήθεια, νευρίαζε, θαρρείς κι όλα της φταίγανε .Αλλά όχι, ήταν ο χείμαρρος που με τη βροχή γινόταν ορμητικός ,προκαλούσε καταστροφές κι έπειτα ηρεμία .Έτσι συμπεριφερόταν, όταν σου έλεγε κάτι για να σε φέρει στα νερά της!  Πόσο όμως ν’ αντέξεις τον διδακτικό της τόνο ,χτυπούσε και το χέρι στο τραπέζι λες και ευκολότερα θα επιβαλλόταν. Κατά τα άλλα άνθρωπος,φιλότιμη, δοτική, αγαπητική, γλεντζές. Έφτανες στο σημείο να σκεφτείς :δεν είναι δυνατόν, δεν μπορεί ένας τόσο ήρεμος άνθρωπος να μεταλλάσσεται έτσι ,μέσα σε λίγα λεπτά. 

-«Σχώρνα με Θεέ μου !»Αυτό δεν το ξεχνούσε ποτέ. Κάθε βαρύς αναστεναγμός εμπεριείχε και σημεία ενοχής. Αλήθεια πόσες φορές αισθανόμαστε ένοχοι πραγματικά ,πόσες φορές νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε από τον άλλον, πόσες! 

Σφαλιστές πόρτες ,κλειδαμπαρωμένες ,πώς ν' ανοίξουν οι καρδιές ,πού να βρεις παρηγοριά! Έναν καφέ αδερφέ, κι ένα γλυκό του κουταλιού ,ένα νερό ,ένα λουκούμι ,κάτι είχε η κυρά Σοφία να σου προσφέρει .Αν αργούσα να πάω, φώναζε :«εε, δεν τα ΄σωσες ακόμα!» 

Και να ,που πλέον ήρθε ο καιρός ,μια τηλεόραση ένας υπολογιστής κι ένα τηλέφωνο ! Εσώκλειστοι !Κόπηκε κάθε αλισβερίσι κι ο άνθρωπος Αριστοτέλη μου, έγινε θηρίο κι ας μας έλεγες για την κοινωνικότητα του! 

Είναι καιρός, που είχα έναν ενδόμυχο φόβο ,κάτι δεν μου άρεσε, δεν έδενε με την ανθρωπιά μας ,όση απόμεινε. Και η επαλήθευση δεν άργησε! Απομονωμένοι ,αλλάξαμε μυαλά ,θαρρώ και χαρακτήρα .Γυρεύουμε το δίκιο μας ,τάχα κάποιος μας το έκλεψε κι εμείς γνωρίζουμε τι και πώς !Κι έρχεται λες η ώρα να πρέπει να συγχωρέσεις .Δύσκολη η ζωή με εντάσεις μόνο ,

απογοητεύσεις, στερήσεις, αδικίες . 

Μέσα σε αυτόν το συρφετό δεν μπορεί ,όλο και κάποιον θα έβλαψες .Σκέφτομαι ,πώς αλλάξαν οι καιροί ,γίναμε πεισματάρηδες, ατίθασοι, φθονεροί .Κι εκεί που μοιραζόσουν τη χαρά σου, γιατί λέγανε γίνεται διπλή, το έκοψες κι αυτό, σωπαίνεις. Κρύβεται ο τυχερός του λαχείου σήμερα και καταριέται την τύχη του ,εκεί που χρόνια παρακαλούσε να του «φέξει». Μέσα σε τούτο τον ορυμαγδό,στον φόβο και στον τρόμο, Θεέ μου, δώσε μας τη δύναμη να ζητάμε συγγνώμη και να συγχωρούμε τουλάχιστον! 

Από τα« Μικρά Πεζά» 

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά