ΣΟΦΙΑ ΠΕΡΔΙΚΗ "ΕΝΔΟΧΩΡΑ"

Σήμερα μετακινήθηκα στην ενδοχώρα.
Απ' το παράθυρο παρατηρούσα
μέρες τώρα
τις συντονισμένες κινήσεις
των φτερωτών όντων•
πτήσεις προκαθορισμένες
προς αόρατες φωλιές
που γκρεμίζονται τις νύχτες
με τα κλαδάκια τους διάσπαρτα
σαν προσανάμματα εστιών
κι άκουσα τα τιτιβίσματα
ως αέναα σήματα ενός σισύφειου κώδικα για αγώνα.
Πιο πέρα διέκρινα
το τοπίο με τις λεύκες
που είχα ονειρευτεί τόσες φορές να πάλλεται στα σπλάχνα μου
καθώς φύσαγε ο άνεμος
και την υγρασία στο βάθος ένιωσα
αυτού του βίου που με περιέχει
να καλλιεργείται πάνω σε πασσάλους βυθισμένους
για εννιά μήνες
στον ύπνο του νερού.
Με το βλέμμα μου ζεστό ακόμα ακολούθησα
τον στροβιλισμό της γύρης
στα ερυθρά λιβάδια του χρόνου που περνά.
Στην τυχαιότητα αυτής της κίνησης είδα τον εαυτό μου
να ταξιδεύει
σχεδόν ξένη
σ' ένα ταξίδι βουβό
αιώνια να επιπλέει
σ' εκείνο το ποτάμι που ρέει και τα πάντα παρασέρνει
πριν καταλήξω
στης μικρής ενδοχώρας μου
τον ύπερο.

Σοφία Περδίκη